Gepubliceerd door:
Abonneren
Klik hier om uw e-mail alerts te beheren
Klik hier om E-mail Alerts te beheren
Terug naar Healio
Terug naar Healio
Hoewel conservatieve behandeling van idiopathisch ulnair impactiesyndroom verbeteringen opleverde in objectieve en door de patiënt gerapporteerde uitkomsten, toonden resultaten gepubliceerd in Scientific Reports aan dat verschillende niet-modificeerbare patiëntfactoren leiden tot een hogere waarschijnlijkheid van falen van de behandeling.
Bij een follow-up van 24 weken beoordeelden Young Hak Roh, MD, PhD, en collega’s de respons op de behandeling, inclusief de numerieke beoordelingsschaal voor pijn op een ulnaire provocatietest, grijpkracht en DASH-score, bij 114 patiënten die een conservatieve behandeling ondergingen voor idiopathisch ulnarimpactsyndroom.
Resultaten toonden significante klinische verbetering in gemiddelde pijn numerieke ratingschaal score en DASH score bij 24-weken follow-up. Wegens persisterende symptomen na conservatieve behandeling, noteerden de onderzoekers dat 25% van de patiënten ulnaire verkorting osteotomie ondergingen. Volgens de resultaten had 16% van de patiënten pijnscores groter dan 5 bij 24-weken follow-up; deze patiënten ondergingen echter geen operatie.
Multivariabel logistisch regressiemodel toonde een associatie van hogere waarschijnlijkheid van falen van behandeling met vrouwelijk geslacht, duur van symptoom, hoge pijn numerieke ratingschaalscore op provocatietest en versterkt carpaal of distaal ulna bot op MRI.
“Ulnar impactie syndroom is een veel voorkomende bron van ulnar-zijdige polspijn, maar niet alle gevallen van radiografische ulnar impactie zijn symptomatisch. In deze studie vertoonde ongeveer tweederde van de patiënten verbeteringen in zowel objectieve als patiënt-gerapporteerde uitkomsten na conservatieve behandeling voor deze aandoening,” vertelde Roh aan Healio.com/Orthopedics. “Vrouwelijk geslacht, lange symptoomduur, initiële hoge pijn NRS score op ulnar provocatie test en verbetering van carpaal of distaal ulna bot op MRI werden echter geassocieerd met een hogere kans op falen van de behandeling. Kennis van de factoren biedt artsen inzicht in het voorspellen van prognoses en kan patiënten helpen realistische verwachtingen te stellen.” – door Casey Tingle
Disclosures: De auteurs melden geen relevante financiële onthullingen.
Perspectief
Back to Top 
Kevin J. Renfree, MD
Deze niveau 2, retrospectieve prognostische studie probeert de prognose te beoordelen na niet-operatieve behandeling van het ulnarimpactsyndroom (UIS). De studie is beperkt door een zeer korte follow-up (6 maanden), gedurende welke tijd patiënten beperkt waren in het uitvoeren van normaal werk of recreatieve activiteiten die pijn zouden kunnen uitlokken (6 weken immobilisatie, 6 weken fysiotherapie en vervolgens 3 maanden activiteitsbeperkingen).
Therapeutische studies daarentegen, hebben gewoonlijk een follow-up periode van minimaal 1 tot 2 jaar. Aangezien ulnaire positieve variantie veel voorkomt in de algemene bevolking en vaak asymptomatisch is, wordt de diagnose van UIS klinisch gesteld. Extensor carpi ulnaris tendinopathie, bijvoorbeeld, bootst de meeste symptomen en bevindingen van lichamelijk onderzoek van UIS na, en MRI is mogelijk niet diagnostisch. Daarom zijn diagnostische injecties zeer belangrijk voor het stellen van een specifieke diagnose bij patiënten met ulnaire polspijn.
Aangezien deze niet werden gedaan, kan men zich afvragen of alle patiënten in het cohort wel echt geïsoleerde UIS hadden. Niettemin moeten de auteurs worden gefeliciteerd met hun bijdrage aan het noodzakelijke onderzoek naar deze veel voorkomende aandoening. Hopelijk zal dit leiden tot motiverende toekomstige studies, vooral prospectieve studies waarin niet-operatieve met operatieve behandeling worden vergeleken.
Abonneren
Klik hier om uw e-mail alerts te beheren
Klik hier om E-mail Alerts te beheren
Terug naar Healio
Terug naar Healio