Nutriënten kunnen wegvloeien in stedelijke gebieden waar meststoffen voor gazons en tuinen worden gebruikt. Ook uitwerpselen van huisdieren en wilde dieren zijn bronnen van voedingsstoffen. Om te zien hoe dit gebeurt, bekijk deze visualisatie van de Chesapeake Bay, onderdeel van het grootste stroomgebied in het noordoosten. Deze illustratie toont de hoeveelheid zwevende stof (bv. slib, modder, puin) in waterwegen vóór (links) en na (rechts) gebieden in deze regio die in 2011 uitzonderlijk zware regenval kregen. Al deze regen en afvloeiing kwam uiteindelijk terecht in de Chesapeake Bay.
Dit proces staat ook bekend als eutrofiëring. Overmatige hoeveelheden voedingsstoffen kunnen tot ernstiger problemen leiden, zoals een laag zuurstofgehalte in het water. Ernstige algengroei blokkeert het licht dat planten, zoals zeegrassen, nodig hebben om te groeien. Wanneer de algen en zeegrassen afsterven, vergaan ze. Tijdens het rottingsproces wordt de zuurstof in het water opgebruikt en dit leidt tot lage niveaus van opgeloste zuurstof in het water. Dit kan weer leiden tot de dood van vissen, krabben, oesters en andere waterdieren.
Nutriënten komen uit verschillende bronnen. Zij kunnen van nature voorkomen als gevolg van verwering van rotsen en grond in het stroomgebied en zij kunnen ook uit de oceaan komen als gevolg van menging van waterstromingen. Wetenschappers zijn het meest geïnteresseerd in de nutriënten die verband houden met mensen die in het kustgebied wonen, omdat de door de mens veroorzaakte aanvoer veel groter is dan de natuurlijke aanvoer. Omdat er steeds meer mensen in kustgebieden wonen, komen er meer voedingsstoffen in onze kustwateren terecht via afvalwaterzuiveringsinstallaties, afspoeling van land in stedelijke gebieden tijdens regenbuien, en door de landbouw.
Al deze factoren kunnen leiden tot een verhoogde verontreiniging met voedingsstoffen.