Wanneer je op weg gaat naar Ithaka
vraag dan dat je weg lang is,
vol avontuur, vol van onderricht.
De Laistrygoniërs en de Cycloop,
de woedende Poseidon – vreest hen niet:
zulken zult gij nooit vinden
zolang uw gedachte verheven is, zolang een zeldzame
emotie uw geest en uw lichaam beroert.
De Laistrygoniërs en de Cycloop,
boosheid van Poseidon – u zult ze niet ontmoeten
tenzij u ze in uw ziel draagt,
tenzij uw ziel ze voor u opheft.
Vraag dat uw weg lang is.
Bij het aanbreken van menig zomerdag,
met welke dankbaarheid, welke vreugde,
havens voor de eerste keer gezien;
te stoppen bij Phoenicische handelscentra,
en goede koopwaar te kopen,
parelmoer en koraal, amber en ebbenhout,
en zinnelijke parfums van elke soort,
zinnelijke parfums zo overvloedig als u kunt;
te vele Egyptische steden te bezoeken,
om bij de geleerden een voorraad kennis op te doen.
Houd Ithaka altijd in uw gedachten.
Uw aankomst daar is waar u voor bestemd bent.
Maar haast u in het geheel niet op de reis.
Beter is het jaren te duren,
zodat wanneer u het eiland bereikt u oud bent,
rijk met alles wat u onderweg hebt opgedaan,
niet verwachtend dat Ithaka u rijkdom zal schenken.
Ithaka heeft u een prachtige reis geschonken.
Zonder haar zoudt gij niet op weg zijn gegaan.
Ze heeft u niets anders te geven.
En als gij haar arm vindt, heeft Ithaka u niet bedrogen.
Zo wijs zijt gij geworden, met zulk een ervaring,
dat gij reeds begrepen zult hebben wat deze Ithaka’s betekenen.