Nauwelijks 20 jaar geleden, in september 1984, kregen we Toyota’s nieuwste en grootste raket in handen, de Corolla GT-S. Die hatchback was nieuw voor het modeljaar 1985 en beloofde grote opwinding in een kleine verpakking. Een van de belangrijkste attributen was de nieuwe 4A-GE motor-een 1.6-liter, dubbele nokkenas, 16-kleppen schoonheid die goed was voor 112 pk en 97 pond-feet koppel. Hij werd ook geleverd met schijfremmen achter in plaats van trommels, een high-performance 14-inch wielen-en-bandenpakket en een stevig sportonderstel. Onze test GT-S ging van 0 naar 60 mph in 9.5 seconden en bereikte een topsnelheid van 113 mph-resultaten die we “nauwelijks armoedig” noemden.
Hoewel deze cijfers vandaag “nauwelijks aanvaardbaar” zouden zijn, deden ze ons destijds opmerken. Een Chevy Camaro Berlinetta had 10,0 seconden nodig om de 60 te bereiken en een Nissan 300ZX had 9,2 seconden nodig. Het is dan ook geen verrassing dat we de GT-S bestempelden als “een uitstekende, goed afgeronde kleine GT” die “net zo speels en bevredigend was als alles wat we de laatste tijd hebben gereden”. Onze conclusie: “Het is geen wonder dat de Japanners zulke juweeltjes voor zichzelf hebben gehouden.”
Gelukkig, Scion-er, Toyota-had in zijn Japanse mijn een ruwe diamant, een waarvan de snelkookpan een juweel van soortgelijke ader bijna twee decennia geleden produceerde.
Die onlangs gecultiveerde schittering is de Scion tC, een sportieve hatchback met een catalogus van standaard functies die de concurrentie zou moeten afschrikken. Als het eerste voertuig dat exclusief voor Scion wordt ontwikkeld (de xA en de xB zijn rebadged Japans-binnenlandse-marktauto’s), wordt de tC, zoals zijn leuke broers en zussen, aangeboden in monospec vorm en komt meer geladen dan een frat jongen in Cancún. Voor een lage prijs van $16.465 is de tC uitgerust met een panoramisch zonnedak met glazen panelen vooraan en achteraan, de eerste elektrisch inklapbaar, een Pioneer CD-speler met MP3- en satellietradio-mogelijkheden, dubbele airbags vooraan en een knieairbag voor de bestuurder, keyless entry, cruise control, airco, elektrisch bedienbare ramen vooraan en achteraan, en een buitentemperatuurmeter. De enige in de fabriek geïnstalleerde opties zijn op de voorstoelen gemonteerde zij-airbags en gordijnairbags ($ 650) en een viertraps automatische transmissie ($ 800).
Hoewel de optielijst van de tC kort is, is de dealer-accessoirelijst lang. Scion gelooft erin dat zijn klanten hun auto’s kunnen aanpassen, dus de tC kan worden uitgerust met een groot aantal extra’s. Onze testauto werd geleverd met zaken als een Bazooka subwoofer ($449) en een interieurverlichtingskit ($250) die blauw Luxaura licht werpt onder het dashboard en in de bekerhouders.
Afgezien daarvan is de tC voorzien van een slim, luxe interieur met rijke stoffen, kunststoffen en accenten in metallic-look, en de grote HVAC-knop is daadwerkelijk van aluminium. De drie meter cluster is rechttoe rechtaan en aangenaam om naar te kijken, en hoewel de zilverkleurige middenconsole is gemakkelijk op het oog, de zilverkleurige knoppen zijn niet altijd gemakkelijk te ontcijferen, vooral als schittering komt door het zonnedak. De 60/40 deelbare achterbank is ruim en comfortabel voor twee, ondanks de aanwezigheid van drie veiligheidsgordels, en hoofdruimte ontbreekt door het glazen plafond en de lange, slanke achterklep. De achterbank kan in ieder geval plat worden geschoven en neergeklapt, wat de voorstoelen ook kunnen, als je ze helemaal naar voren schuift en de hoofdsteunen verwijdert. Scion beweert dat een surfplank van 8,5 voet in de tC past. Wat er niet in past, is een heleboel bagage. Met de achterbank omhoog heeft de tC slechts 13 kubieke meter laadruimte, terwijl de Honda Civic Si er 16 heeft en de Mazda 3 vijfdeurs wagon er 17 heeft.
De tC deelt zijn platform met de Avensis, een sedan Toyota verkoopt in Europa en een waarvan de Euro smaak is afgewreven op de Scion in de styling afdeling. Aan de voorkant lijkt de tC, afgezien van de BMW 7-serie-achtige “wenkbrauwen” die de koplampen accentueren, opvallend veel op de nieuwste Volvo S40, vooral door de rechthoekige grille en de verhoogde motorkaplijnen. In profiel en van achteren wordt de tC meer Aziatisch, met kenmerken van de Acura RSX en Hyundai Tiburon. Over het algemeen vinden we de tC’s verfijnde look en assertieve houding, geaccentueerd door korte overhangen en een lange 106,3-inch wielbasis – 6,7 inches langer dan die van de Tiburon.
Naast de Avensis leent de tC gemakkelijk van een ander, meer vertrouwd Toyota-product. De tC wordt aangedreven door de 2AZ-FE 2,4-liter viercilinder van de Camry, een geavanceerde motor met een aluminium blok, een magnesium nokdeksel, elektronische gasklepregeling en variabele inlaatkleptiming. Aangesloten op een tweewegdemper met lage restrictie genereert de 2.4 een vermogen van 160 pk en een koppel van 163 pondvet. De Civic Si en de Mazda 3 s hebben evenveel pk’s, maar ze kunnen niet tippen aan de tC, met respectievelijk 31 en 13 pond per minuut minder. De Camry doneert ook aan de tC zijn boterzachte handgeschakelde vijfversnellingsbak, zij het met een herziene overbrenging en kortere overbrengingsverhoudingen en de optionele viertraps auto. Schijfremmen zijn standaard op elke hoek en zijn voorzien van ABS met elektronische remkrachtverdeling.
De ophanging van de tC is vergelijkbaar met die van de Civic Si – McPherson veerpoten voor en multilink achter – maar de tC draagt grotere 17-inch split-spoke velgen voorzien van Z-rated 215/45R-17 Bridgestone Potenza RE92 banden, dezelfde rubberspec die op sommige Lexus IS300’s wordt gebruikt.
Over de Lexus IS gesproken, de tC is bijna net zo snel als zijn 215-pk luxe neefje. De sportieve Scion schiet van 0 naar 60 in 7,4 seconden en door de kwart mijl in 15,7 seconden bij 88 mph, slechts 0,1 en 0,2 seconde, respectievelijk, achter de IS (“$35.000 Sports Sedans,” maart 2004). En omdat de tC vrij kort is geaard – de eindoverbrenging is 4,24 – is zijn top-acceleratietijd van 8,5 seconden een tiende sneller dan die van de zes-cilinder IS. Over “nauwelijks armoedig” gesproken. Tegenover zijn natuurlijke rivalen is de tC even competitief. Tot 60 km is hij sneller dan de Civic Si (8,0) en de Mini Cooper (8,3). Hij is zelfs gelijk met de Mazda 3 s en slechts 0,4 seconde langzamer dan de Cooper S met supercharger, die als enige van de groep de tC voorbijstreeft op de kwartmijl, met 0,2 seconde. En vergeet niet, de geblazen Mini begint bij 20.449 dollar.
>
Op het gebied van gierende haltes bieden de schijfremmen een directe respons en geruststellende prestaties. Van 70 tot stilstand heeft de tC 179 voet asfalt nodig, 10 voet meer dan de Cooper S en 3 s maar 25 minder dan de Si. De boosdoener voor de anders zo schattende prestaties van de tC is het gewicht. De tC weegt 3016 kilo en is daarmee een stevig mannetje dat al het andere in zijn klasse op Calista Flockhart doet lijken. Een Cooper S weegt 249 kilo minder en een Si, 276. De Mazda 3 s is de enige auto die in de buurt komt, maar hij weegt nog steeds 59 kilo minder. Uiteraard hebben de ingenieurs van Scion de tC een koolhydraatrijk dieet gegeven in de vorm van drie extra vloersteunen, drie stalen deurbalken en het glazen dak dat wordt ondersteund door een volledig gelaste stalen structuur. Het voordeel van alle structurele verbeteringen is dat de tC aanvoelt als een kluis – solide en veilig.
Het gebrek aan een Subway dieet heeft ook invloed op de rijeigenschappen van de tC, maar meer objectief dan subjectief. Op het slippad trok hij 0,81 g – minder grip dan de Si (0,84), Cooper S (0,85) en 3 s (0,87) – maar op onze 10Best-loopbaan wekte hij de indruk dat hij veel meer kon bieden dan dat. Van haarspeldbochten bij lage snelheid tot vegen bij hoge snelheid, de tC vertoonde minimaal onderstuur en een matige rol van de carrosserie en een gretigheid om harder te worden geduwd. De bekrachtigde tandheugel-en-rondsel besturing speelt hierbij een grote rol. De actie is licht en direct, het gevoel snel. Hoe sneller je gaat, hoe beter het aanvoelt.
Over het ruige terrein van Michigan gaf de tC blijk van een soepel en meegaand rijgedrag dat toch sportief en stevig aanvoelde. De onafhankelijke ophanging absorbeerde hobbels en kloven met een kalmte die zeldzaam is in de tC’s laag, nooit crashen en nooit de auto in de war brengen. In het licht van zijn niveau van amusement door de bochten, kunnen we ons niet herinneren een $ 16.000 sport hatch die zo’n uitstekend compromis tussen rijden en handling bood.
ÃÂ
ÃÂ
Tegen de tijd dat je dit leest, zal Scion’s roll-out in volle gang zijn–oplopend van 23 staten naar het hele land–met als hoogtepunt de introductie van de tC. Het is een beetje als een rockband die toert op de hielen van een album release, alleen anders.
Als de $ 10.000 Corolla GT-S vandaag op tournee zou zijn, zou hij ongeveer $ 18.000 kosten. Als je ziet dat de tC daar zo’n $1500 onder zit, en moderne snelheid, veiligheid en verfijning biedt, dan is dat “helemaal niet slecht.”
LARRY WEBSTER
Ik vond de eerste twee auto’s van Scion, de kleine xA en de maffe schoenendoos xB, gewoon leuk omdat ze zo anders waren dan andere auto’s. Plus, je kreeg Toyota kwaliteit tegen een lage prijs. Ik verwachtte anders – en cool – met de tC, maar het voelt veel als hetzelfde oude, hetzelfde oude. Ondanks de degelijke acceleratietijden is er net niet genoeg pit om mijn wenkbrauwen te doen fronsen, en het chassis heeft niets van de dartelheid die ik zou willen in een kleine coupé. Hij is veel minder leuk dan dat hij rustig, comfortabel en verfijnd is. Ik weet dat het een paar duizend goedkoper dan mijn keuze voor goedkope wielen, de Dodge SRT-4, maar het voelt een stuk verder weg in termen van prestaties en plezier.
TONY QUIROGA
Ik had volledig verwacht dat de Scion tC weinig meer dan een Toyota Paseo voor het nieuwe millennium te zijn. U herinnert zich de Paseo nog wel, de Tercel die liefhebbers met een beperkt budget probeerde te verleiden, maar uiteindelijk alleen meisjes met lang haar tevreden stelde die zich geen V-6 Camaro konden veroorloven. De tC is veel meer. Afgezien van de Paseo-achtige exterieurstyling onderscheidt de tC zich door een nauwkeurige en natuurlijk gewogen besturing, een stijve structuur, een overvloed aan standaarduitrusting, en het beste van alles, genoeg vermogen om een basis Acura RSX bij te houden. Het is zwaar op 3016 pond, en het gewicht maakt zichzelf bekend op de wegligging limiet, maar het solide gevoel en de waarde maken het meer dan een pretendent.
TONY SWAN
Dit is niet de surrogaat sportwagen de Scion mensen willen dat we waarnemen. De 2.4-liter viercilinder levert respectabele prestaties en is gemakkelijker om mee te leven dan de 1.8-liter motor die wordt gebruikt in de Celica GT-S, maar de tC is een beetje te zacht om serieus te worden genomen als een sportcoupé – te veel op en neer in het onderstel, te veel body roll. Er is hier niets dat niet zou kunnen worden verbeterd met ophanging tuning, plus een wiel-en-band upgrade. En met zijn bescheiden basisprijs, leent de tC zich voor verbeteringen door de eigenaar. De jongerenmissie van Scion is niet altijd even duidelijk terug te vinden in alle producten, maar of je nu jong bent of niet, het is moeilijk om een koopje te negeren.