De geboorteplaats van Jezus: Bethlehem of Jeruzalem?

“Men heeft ons gevraagd commentaar te leveren op een bewering van een mormoonse schrijver, namelijk de bewering dat Joseph Smith zich niet heeft vergist in zijn bewering dat Jezus in ‘Jeruzalem’ is geboren.”

Sinds vele jaren hebben critici van het Boek van Mormon de aandacht gevestigd op een kolossale blunder in dat boek (maar één van de vele), hoewel het boek beweert een ‘openbaring’ van God te zijn.In Alma 7:10 maakt de plagiaat plegende, onbekwame auteur van dat document een “foutje” en noemt “Jeruzalem” als de geboorteplaats van Jezus Christus, in plaats van “Bethlehem” – de juiste plaats. Hier is het exacte citaat.

“En zie, Hij zal geboren worden uit Maria, te Jeruzalem, dat is het land onzer voorvaderen; zij is een maagd, een kostbaar en uitverkoren vat, dat overschaduwd zal worden en zwanger zal worden door de kracht van de Heilige Geest,* en een zoon ter wereld zal brengen, ja, de Zoon van God” (Alma 7:10).

Een zogenaamde apologeet voor het Boek van Mormon heeft via zijn website getracht deze overduidelijke fout te verdedigen.Jeff Lindsay, een lid van de zelfbenoemde Heiligen der Laatste Dagen en doctor in de chemische technologie aan de Brigham Young University, heeft zichzelf deze ambitieuze taak toebedeeld, en hoewel hij ongetwijfeld een oprechte heer is, heeft hij de zaak slechter achtergelaten dan hij hem had gevonden.

Hieronder volgen Lindsay’s argumenten, zoals te vinden in “Waarom zegt Alma 7:10 dat Christus in Jeruzalem is geboren? (www.jefflindsay.com), worden gevolgd door ons antwoord.

1. “Alma 7:10 geeft een profetie dat Christus geboren zou worden ’te Jeruzalem, dat het land is van onze voorvaderen.’Hier en in vele andere passages wordt Jeruzalem beschreven als een land, niet alleen als een stad.”
   Waar wordt Jeruzalem ooit als een “land” beschreven in de Schriften? De uitdrukking “land van Jeruzalem” komt nooit voor in de zesenzestig boeken van de Bijbel. Het is een feit dat Matteüs, een geïnspireerde apostel, expliciet verklaart dat Bethlehem in “het land van Juda” ligt (Matteüs 2:6; vgl. Juda is het “land”; Jeruzalem is een “stad” (vgl. Zacharia 8:3; Mattheüs 5:35); en zo is Bethlehem (Lukas 2:4). Let op de precisie van Mattheüs’ beschrijvingen elders in hetzelfde hoofdstuk.Tweemaal verwijst hij naar het “land Israël” (2:20-21), en dan weer naar de “stad Nazareth” (v. 23). In tegenstelling tot Joseph Smith verwarden de bijbelschrijvers “land” en “stad” niet. De heer Lindsay denkt blijkbaar dat Jeruzalem een “land in een land” is. Ik heb geen enkele lexicale bron kunnen vinden die de term “stad” definieert als “land”.”
2. Volgens onze LDS-meneer is “Bethlehem een piepkleine buitenwijk van Jeruzalem, slechts 5 mijl verwijderd van het hart van de stad. “Dit, zo beweert hij, “is een verrassend bewijs voor de authenticiteit van het Boek van Mormon. “Hij beweert dat “de mensen van de Nieuwe Wereld” “weinig zouden weten over de geografie van de Oude Wereld.”Ten eerste worden Bethlehem en Jeruzalem in de Bijbel nooit met elkaar verward, alsof de eerste slechts een “buitenwijk” van de tweede zou zijn. Feit is dat zowel “Bethlehem” als “Jeruzalem” in dezelfde tekst worden genoemd (Mattheüs 2:1), zonder de geringste hint dat de twee in werkelijkheid dezelfde waren. In feite maakt de zogenaamde “geïnspireerde vertaling” van Joseph Smith hetzelfde onderscheid in Mattheüs 2:1 (Joseph Smith’s “New Translation” of the Bible, Independence, Mo: Herald Publishing House, blz. 247).Verder zegt Mattheüs duidelijk dat Herodes (die in Jeruzalem was) de “Wijzen” naar Bethlehem stuurde (Mattheüs 2:8).Wie wist er nu meer van Jeruzalem respectievelijk Bethlehem, Joseph Smith, Jr., of Mattheüs, de apostel?
   Ten tweede, waarom zou de heer Lindsay bevestigen dat de identificatie van Jeruzalem en Bethlehem juist is als ondersteuning van het Boek van Mormon, en vervolgens proberen de onnauwkeurigheid van de fraseologie te rationaliseren op basis van het feit dat degenen in de Nieuwe Wereld (waaruit Alma kwam) onwetend waren over de geografie van de Oude Wereld?
3. Lindsay verkeert in de illusie dat de Bijbel de Bethlehem/Jeruzalem identificatie ondersteunt vanwege het feit dat Jeruzalem in het Oude Testament wordt aangeduid als “de stad van David” (2 Koningen 14:20), terwijl het Nieuwe Testament ook verwijst naar Bethlehem als “de stad van David” (Lucas 2:4).
4. Ten slotte probeert de mormoonse toegewijde zijn zaak kracht bij te zetten door andere mormoonse schrijvers aan te halen die zich beroepen op enkele passages in het Oude Testament (bijv. Jeremia 6:8; 15:5-7), waarvan sommige suggereren dat de term “stad” nabijgelegen velden, dorpen, enz. omvatte. (Ook naar buitenbijbelse bronnen wordt verwezen, bijv, andere teksten in het Boek van Mormon, een paar inscripties uit het oude Amarna in Egypte (14e eeuw v. Chr.), een Moabitische inscriptie, en een tekst uit de Dode Zee Rollen die sommige geleerden aan Jeremia toeschrijven.
   Maar deze argumentatie is verre van sluitend.Bijvoorbeeld, beide passages in Jeremia (hierboven geciteerd) breiden de Babylonische invasie eenvoudigweg uit tot ver buiten de stad Jeruzalem zelf; het hele land zou worden verwoest. “De poorten van het land” zijn de buitenposten van het buitengebied (zie: T.K. Cheyne, “Jeremiah,” Pulpit Commentary, Grand Rapids: Eerdmans, 1950, Vol. 11, p. 372).
   Wanneer bovendien in bepaalde passages in de Amarna-brieven sprake is van, bijvoorbeeld, “het land Sichem”, dan is dat eenvoudig een verwijzing naar het “land” waarin Sichem gelegen was (Amarna 289.Hetzelfde document, in de passage daarvoor, spreekt van “het land van de stad Gath-carmel” (20), waarmee een strikt onderscheid wordt gemaakt tussen een “land” en een “stad” (zie: James Pritchard, Ed., The Ancient Near East, Princeton, NJ: Princeton Publishing, Vol. I, p. 274).
   Daarnaast bewijst deze benadering niets over hoe de termen “Jeruzalem” en “Bethlehem” werden gebruikt ten tijde van de geboorte van Christus. En, zoals we eerder hebben aangetoond, werden deze steden zelfs in de tijd van David als afzonderlijke steden beschouwd (zie hierboven over 1 Kronieken 11:5,16).
   Testimenten van oude wereldlijke schrijvers, die notoir onnauwkeurig waren in het vastleggen van hun gegevens (zie: R.D. Wilson zoals geciteerd in: “The Incomparable Wilson,” Which Bible?, David Otis Fuller, Ed., Grand Rapids: Grand Rapids International Publications, 1971, p. 45), kan niet op tegen het getuigenis van Matteüs en Lucas, waarbij de eerste een tollenaar was in opdracht van de Romeinse regering, die duidelijk goed bekend was met de Palestijnse steden. En zonder twijfel heeft Lucas een onberispelijke reputatie als een eersteklas historicus met veel details (zie Bruce Metzger, The Making of the New Testament, Nashville: Abingdon, 1965, pp. 171-74; cf. William M. Ramsay, The Bearing of Recent Discovery on the Trustworthiness of the New Testament, Grand Rapids: Baker, 1979 Reprint, pp. 81,89).
   Dit terzijde, Bijbelgeleerden hebben algemeen het ongestructureerde gebruik opgemerkt van termen als “stad”, “dorp” en “stad” in zeer oude tijden. Zoals één autoriteit opmerkte:
   bq. “Er wordt geen duidelijk onderscheid gemaakt in het gebruik van de verschillende termen. Steden in de oudheid vertoonden aanzienlijke verschillen, en terminologische onderscheidingen op basis van grootte, karakter of functie, als ze al voorkwamen, waren geheel subjectief.Het gebruik wordt verder bemoeilijkt door de aard van het bijbelse verslag, dat verwijst naar steden in de hele antieke wereld en over een lange tijdsspanne” (A.C. Myers, “City,” The International Standard Bible Encyclopedia – Revised, G.W. Bromiley, Ed, Grand Rapids: Zondervan, 1979, Vol. 1, p. 705).
   Strathmann heeft nadrukkelijk verklaard dat “stad” (polis) in het Nieuwe Testament “eenvoudigweg een ‘omsloten plaats van menselijke bewoning’ betekent, te onderscheiden van onbewoonde gebieden, weiden, dorpen en alleenstaande huizen” (Theological Dictionary of the New Testament, G. Friedrich, Ed., Grand Rapids: Eerdmans, 1968, Vol. VI, p. 530).

Conclusie

Dus, hoe hard onze mormoonse vriend ook zijn best heeft gedaan, hij heeft gefaald in zijn missie om Joseph Smith, Jr. te rehabiliteren in de kwestie van de geboorteplaats van Jezus.Smith heeft zich niet alleen vergist in zijn identificatie van de geboortestad van Christus, hij heeft ook laten zien dat hij niet bekend was met de Bijbelse nomenclatuur – hij kende het verschil niet tussen “stad” en “land.”Het is werkelijk tragisch dat zoveel goede mensen, zoals de LDS mensen in het algemeen zijn, misleid zijn door dit systeem van valse religie.

* Het is zeker een van de eigenaardigheden van de geschiedenis dat Alma, zogenaamd schrijvend rond 83 v. Chr, Het woord “geest” werd zelfs pas in de 15e eeuw na Christus gebruikt. (Joseph Shipley, Dictionary of Word Origins, New York: Philosophical Library, 1945, p. 165).Lindsay’s verklaring voor dit potsierlijke fenomeen is dat het King James Engels

bq. “niet afkomstig is van de originele Boek van Mormon gravures – het is het vehikel dat gebruikt werd om oude geschriften in het Engels te vertalen. Een logische verklaring is dat King James taal en fraseologie werden gebruikt als een effectief en algemeen erkend medium voor een heilige tekst,” en dus gebruikte Smith deze wanneer zij “adequaat aansloten bij de betekenis van het Nephite verslag” (“Heeft Joseph Smith geplagieerd van de King James Bijbel?” – www.jefflindsay.com).

Natuurlijk kan de vergelijking van de vertalingen nooit op nauwkeurigheid worden gecontroleerd, omdat er geen “Nephite record” bestaat, noch is er redelijk bewijs dat de “gouden platen” die Smith zou hebben vertaald, ooit hebben bestaan.Voor een vernietigende kritiek op de geloofwaardigheid van de elf “getuigen” (meestal familieleden) die getuigden dat zij de platen werkelijk hebben gezien, zie: Jack Freeman, Mormonism And Inspiration, Concord, CA: Pacific Publishing Co., 1962, pp. 73-103.