NEAL CONAN, presentator:
Ed Bradley, een van de bekendste journalisten is eerder vandaag in New York City overleden. Hij was 65 en leed aan leukemie. Bradley was een steunpilaar in de nieuwswereld, correspondent en later mederedacteur voor 60 Minutes op CBS gedurende bijna 30 jaar.
Hij won talloze prijzen voor zijn verslaggeving, waaronder 19 Emmy’s. De meest recente voor zijn verslaggeving over de heropening van de brute, racistisch gemotiveerde moord op Emit Till in de jaren 1950. Ed Bradley versloeg het nieuws in Parijs, Vietnam en Cambodja. Kijkers van 60 Minutes zullen zich zijn interviews met Timothy McVaye, Michael Jackson, Mohammad Ali en, natuurlijk, Lina Horn herinneren.
Een inwoner van Philadelphia, Bradley studeerde af aan Cheyney State College en was een leraar voordat hij journalist werd. In 2005 was Ed Bradley te gast in dit programma en vertelde over zijn opleiding als journalist. Laten we luisteren naar een stukje van wat hij zei. Dit is Ed Bradley op TALK OF THE NATION in juni, 2005.
(Soundbite van gearchiveerde clip van Ed Bradley interview)
Mr. ED BRADLEY (Journalist en presentator van 60 Minutes): Wat ik leerde over journalistiek, leerde ik in de school van harde klappen. In mijn eerste baan, leerde ik hoe dit te doen. Ik had nooit een cursus journalistiek gehad. Dus moest ik het leren door het te doen. En soms denk ik dat dat de beste manier is om het te doen. Ik denk dat als je de kans krijgt om naar buiten te gaan en een verhaal te verslaan, je veel meer leert over hoe je dat moet doen dan wanneer je in een klaslokaal zit en een professor je vertelt hoe je een verhaal moet verslaan.
Mr. BRADLEY: Weet je, ik denk dat je een intern kompas hebt waarmee je naar de tafel komt met dat interne kompas. En dan denk ik dat er een gevoel van ethiek is bij de organisatie waar je werkt. En ik denk dat het varieert van organisatie tot organisatie en ik denk binnen een organisatie. Het kan in de loop der jaren veranderen.
Maar toen ik bij CBS kwam, was er een gevoel van dit is hoe we dit doen, en dit doen we niet. En dat leer je niet alleen door het te doen, maar ook door te observeren en naar andere mensen te kijken, want toen ik voor het eerst bij CBS kwam, kwam ik niet vaak in de uitzending.
Toen ik naar Washington ging van – na Vietnam in 1974, weet je, waren er 26 verslaggevers en correspondenten in Washington en ik was nummer 26.
CONAN: Een deel van wat Ed Bradley ons te zeggen had toen hij in juni 2005 bij ons in dit programma was. U kunt het hele gesprek horen op onze website, NPR.org. U kon ook lange tijd vriend en 60 Minutes producer, Don Hewitt, horen praten over zijn overleden collega, ook dat is op NPR.org.
Vicki Mabrey is een correspondent bij ABC News Nightline die samenwerkte met Ed Bradley toen ze ook correspondent was bij 60 Minutes. En Vicki Mabrey voegt zich nu bij ons vanuit de studio’s van ABC Radio News in New York. En het is leuk om je bij TALK OF THE NATION te hebben. Gecondoleerd met uw verlies.
Mvr. MABREY: En Don Hewitt, ja. En u zegt dat hij Ed’s collega was. Hij was nominaal Ed’s baas, maar ik denk niet dat iemand echt de baas van Ed was, behalve Ed.
CONAN: En zo veel – nou, laat me u vragen, wanneer werd u zich voor het eerst bewust van Ed Bradley?
Mevrouw MABREY: Ik denk dat ik me het grootste deel van mijn leven bewust ben geweest van Ed Bradley. Nou, zeker, sinds hij bij 60 Minutes zat. Ik herinner me hem niet tijdens Vietnam, maar ik herinner me wel toen hij voor het eerst in 60 Minutes te zien was, want geloof me, in een Afro-Amerikaans huishouden renden we op zondagavond naar de TV. Natuurlijk, net als de rest van Amerika, wilden we zien wat er op 60 Minutes was.
Maar als Ed daar op was, was dat een geweldig iets. Kijk, er is een man op die er net zo uitziet als de rest van ons en hij neemt ons mee op avonturen over de hele wereld. En deze man is krachtig. Hij vertelt ons het nieuws. Hij was zo’n rolmodel voor mij. En toen, toen ik hem ontmoette en met hem werkte, werd hij ook een mentor.
CONAN: We spreken met Vicki Mabrey, ABC News Nightline correspondent over de overleden Ed Bradley. En u luistert naar TALK OF THE NATION van NPR News.
Je hebt hem beschreven, je bent niet de enige, als een volleerd journalist. Wat bedoelt u daarmee?
Mevr. MABREY: Ed was een van de beste interviewers en ik denk – zoals hij zei, je hebt je eigen interne kompas. Ik denk dat het gewoon voortkwam uit zijn natuurlijke nieuwsgierigheid en het kwam voort uit zijn warmte naar andere mensen toe. Als je het Lina Horn interview ziet, zie je ze elkaars handen vasthouden, samen wandelen.
Ed inspireerde gewoon dat soort vertrouwen in mensen. Zodra je hem ontmoette, voelde je je als, oh, ik ken hem al eeuwig. Ik heb hem mijn hele leven gekend. Hij was gewoon een warm persoon. Je ziet de Vietnam clips waar hij huilt nadat hij gewond is geraakt. Je ziet waar hij eruit springt en mensen uit de boten helpt, hen aan land helpt.
Journalisten worden verondersteld aan de kust te staan en alleen maar toe te kijken. Maar dat zou Ed niet zijn en hij zou dat niet doen voor de camera. Het was gewoon – dit is het juiste ding om te doen. Ik moet deze mensen helpen. Je vergeet de journalistiek. Ik moet gewoon een mens zijn op dit moment.
CONAN: Hij was ook een pionier. Ik las vandaag een citaat van Don Hewitt die zei dat zodra we hem voor de camera hadden gezet, hij uit het televisietoestel sprong en zei: Ik vraag me af waarom het ons zo lang heeft gekost.
Mevrouw MABREY: Ik vraag me inderdaad af. Hij is gewoon – ik sprak met een van zijn producenten vandaag en het eerste wat ze zei voordat ze in tranen uitbarstte was dat grote, grote, prachtige man omdat hij was – hij was een lange man. Hij was meer dan 1.80 meter lang, maar hij was groter dan het leven in persoon, op het scherm. Je wist dat je iemand had ontmoet toen je Ed Bradley ontmoette.
CONAN: Hi, Tim.
CONAN: Canadees om op te starten.
TTIM: Een Canadees om op te starten, dat klopt.
TIM: Dank u zeer.
CONAN: In aanvulling op – ik moet het vragen – zijn passie was muziek.
Ms. MABREY: Oh, zijn passie was jazz en ook het verzamelen van Afrikaanse kunst. In feite, dat is hoe hij zijn vrouw ontmoette. Ed was een zeer gesloten persoon en veel mensen – ik denk dat u daar vandaag achter komt omdat veel van ons niet wisten van de leukemie.
Hij had een viervoudige bypassoperatie en hij wilde niet dat mensen het wisten. Hij ging op een dag de deur uit, trouwde en kwam terug en zei er nauwelijks iets over. Maar zijn passies, absoluut, waren jazz en Afrikaanse kunst. En zijn vrouw, zoals ik al zei, was een curator van Afrikaanse kunst en zo hebben ze elkaar ontmoet. Ze delen die passie.
CONAN: Als alles gezegd en gedaan is, wat denkt u dat herinnerd zal worden aan Ed Bradley?
Mevrouw MABREY: Zijn gevoel voor zichzelf, zijn zelfbeheersing, ik noemde hem Mr. Cool, zijn echtheid. Het is grappig dat iemand tegelijkertijd cool en warm kan zijn. En ook zijn gevoel voor stijl, Ed droeg die oorbel tijdens de uitzending. Jij deed dat niet. Mannen droegen gewoon geen oorbellen in de ether, zeker geen hetero mannen. Maar dat was Ed. Hij droeg een baret. Hij droeg zijn oorbel. Hij hield van zijn Prada. Hij was gewoon de perfecte, perfecte gentleman.
Mvr. MABREY: Heel erg.
(Soundbite van muziek)
Ira Flatow zal hier morgen zijn met Science Friday. We zien je maandag. Ik ben Neal Conan. Het is TALK OF THE NATION van NPR News.
Copyright © 2006 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze website gebruiksvoorwaarden en rechten pagina’s op www.npr.org voor meer informatie.
NPR transcripten worden gemaakt op een spoeddeadline door Verb8tm, Inc, een NPR contractant, en geproduceerd met behulp van een eigen transcriptie proces ontwikkeld met NPR. Deze tekst is mogelijk niet in zijn definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende verslag van NPR’s programmering is de audio-opname.