Termin „Wall Street” kojarzy się z finansami, a nowojorska giełda (cierpiąca na historyczne spadki i selloffs w słabnących dniach 2018 roku) znajduje się przy Wall i Broad Streets od końca 1700 roku. Nazwa ulicy pochodzi od bariery w postaci zapory zbudowanej na początku istnienia Nowej Holandii, aby powstrzymać rdzennych Amerykanów przed wejściem do małego kraju (stali się wojowniczy dopiero po tym, jak holenderski gubernator, Willem Kieft, wymordował wielu z nich nawet po zawarciu porozumienia pokojowego). Do 1685 roku kolonia, teraz nazwana Nowym Jorkiem, była pod brytyjską kontrolą, a mur został usunięty, a Wall Street została ułożona wzdłuż przestrzeni między podwójnie ogrodzoną barierą.
W Wigilię 2018 roku znalazłem się w centrum miasta, aby sprawdzić terminal PATH „Oculus” w nocy, i wysiadłem z pociągu # 4 na Wall Street, zawsze jednej z moich ulubionych stacji, ponieważ zachowuje szereg archaizmów z wczesnych dni metra. Została ona otwarta w 1905 roku podczas początkowego pchnięcia metra, kiedy to stacje zostały zaprojektowane przez architektów Heins & LaFarge. Cechą charakterystyczną tych wczesnych stacji była obecność dużych terakotowych tablic przedstawiających współczesne lub historyczne sceny. Wybrana dla tej stacji, oczywiście, była ściana. Przedstawiona jest od północnej strony muru, gdy widz spogląda w kierunku holenderskiego budynku o schodkowym dachu, znajdującego się wewnątrz fortyfikacji, z parą drzew obramowujących widok. W książce Subway Ceramics, Lee Stookey twierdzi, że tablica została wykonana przez Rookwood Pottery, jedną z wielu firm zajmujących się terakotą, które były zatrudnione w metrze, wraz z Grueby Faience i American Encaustic.
Na zewnątrz, na Broadwayu, można znaleźć oryginalne wejścia na stację.
Przez wiele lat ta drewniana budka była używana do zakupu żetonów, ale w 1905 roku jej pierwotną funkcją była sprzedaż biletów. W dawnym układzie pasażer kupował bilet, który następnie wręczał służącemu przy bramce, który wkładał go do rozdrabniacza biletów; rozdrobnione bilety służyły jako dowód zakupu przy późniejszym odbiorze. Jeszcze kilka lat temu na stacji znajdował się jeden z takich rozdrabniaczy. Zwróćcie uwagę na mosiężne oprawy nad oknami – jeszcze kilka lat temu były w nich sprawne żarówki.
Tablice identyfikacyjne stacji są bardziej ruchliwe niż większość, z kwiatową grafiką i mozaikowymi szachownicami. Podczas gdy niektóre stacje mają kropkę po „ST”, ta stacja nie ma. W latach 70-tych MTA dało Wall Street nierozważną metamorfozę, w której nowa ściana z glazurowanych granatowych cegieł zakryła wszystko oprócz tabliczek i terakoty. Przyznaję, że przez pewien czas mi się to podobało, ale nie był to historyczny render i MTA usunęło niebieskie ściany podczas przebudowy stacji w latach 90-tych. Pomarańczowe cegły Bowling Green nadal się utrzymują, chociaż.
Były pokój męski z oryginalnym znakiem z terakoty i drewnianymi drzwiami. W odległości kilku stóp znajduje się toaleta damska.
Jest to przejście na stronę północną. Na stacjach znajduje się kilka narożników, które dały architektom szansę na uwzględnienie listew i innych elementów nadających stacji niepowtarzalny charakter.
Więcej zdjęć na NYC Subway
Proszę pomóc przyczynić się do powstania nowej strony internetowej Forgotten NY
.