Jest pewna interesująca rzecz dotycząca psychologii: W przeważającej części każdy, niezależnie od wykształcenia, czuje się ekspertem w tej dziedzinie. Nie jest to prawdą w przypadku, powiedzmy, biochemii, inżynierii geochemicznej czy astrofizyki.
Jako ktoś, kto studiuje psychologię człowieka z naukowego punktu widzenia, aby żyć – i jako osoba, która po prostu chce zrozumieć, co jest z ludźmi – rozumiem to. Nie każdy doktor psychologii jest geniuszem, jeśli chodzi o zrozumienie kondycji ludzkiej. I mnóstwo „nie-psychologów” rzuciło ważne światło na naturę ludzkiego zachowania – Kurt Vonnegut, Frida Kahlo, Bob Dylan, Mark Twain, William Shakespeare, etc.
To powiedziawszy, jako ktoś z formalnego pola psychologii naukowej, i jako ktoś, kto nauczał na poziomie uniwersyteckim zajęć w tej dziedzinie przez dziesięciolecia, myślę, że warto zauważyć, że istnieje wiele popularnych błędnych przekonań na temat ludzkiej psychologii. Innymi słowy, istnieją koncepcje w tej dziedzinie, które studenci psychologii regularnie uważają za trudne do zrozumienia.
Poniżej znajduje się lista 10 koncepcji psychologicznych, które studenci regularnie zmagają się ze zrozumieniem:
1. Typy osobowości vs. wymiary osobowości
Więcej niż nie, psychologowie, którzy badają koncepcje osobowości, takie jak narcyzm, mówią o ciągłym wymiarze, który ludzie zmieniają – nie o zmiennej kategorycznej. W przypadku lwiej części cech osobowości, psychologowie mówią o stopniu, w jakim ktoś uzyskuje wysokie wyniki na danym wymiarze (np. Joe uzyskał wynik nieco powyżej średniej w narcyzmie) – nie o tym, czy ktoś jest definitywnie „w tej kategorii”, czy nie.
2. Natura vs. Wychowanie
Rzadko kiedy psychologowie uważają, że przyczyną jakiegoś zachowania jest wyłącznie „natura” (czyli, z grubsza, biologia) lub „wychowanie” (środowisko). Dla najwięcej część, psychologowie mówić o niektóre psychologicznej cecha (e.g., jak ekstrawertyczny someone jest) jako produkt interakcja zarówno natura i nurture przez całe życie. Pomysł zachowania wynikającego wyłącznie z natury lub wychowania jest, faktycznie, czymś w rodzaju mitu.
3. Psycholog vs. Terapeuta
Termin „psycholog” jest prawdopodobnie szerszy niż można sobie wyobrazić. Psycholog jest każdy, kto studiuje zachowanie (w całej i wszystkich gatunków) i / lub działa w celu zastosowania pomysłów z badań w naukach behawioralnych, aby pomóc rozwiązać konkretne problemy, takie jak zdrowie psychiczne klientów. Termin „terapeuta” jest bardziej szczegółowy i odnosi się tylko do osób, które stosują koncepcje psychologiczne, aby pomóc osobom radzić sobie z problemami psychologicznymi (np. doradcy zdrowia psychicznego). Te dwa terminy nie są wymienne.
4. Psycholog vs. Psychiatra
Psychologowie są naukowcami behawioralnymi lub praktykami, którzy badają zachowanie z perspektywy naukowej lub którzy stosują takie koncepcje do kwestii stosowanych (takich jak pomoc jednostkom w radzeniu sobie z problemami osobistymi). Psychiatrzy to lekarze medycyny, którzy wykorzystują połączenie szkolenia z zakresu medycyny i nauk behawioralnych, aby pomagać ludziom w radzeniu sobie z problemami. Psychiatra jest więc szczególnym rodzajem terapeuty. A terminów psycholog i psychiatra nie można stosować zamiennie.
5. Błąd typu 1
Badania psychologiczne w dużej mierze opierają się na wynikach statystycznych. Kiedy badacz uzyskuje wynik w badaniu, które pokazuje jako „znaczące”, on lub ona może się mylić – w rzeczywistości, wynik może nie być prawidłową reprezentacją tego, jak rzeczy mają się w świecie, pomimo tego, co badacz znalazł. Jeśli badacz znajdzie coś, aby być znaczące, ale jest rzeczywiście błędne, nazywamy to „Type-1 Error.”
6. Type-2 Error
Gdy badacz uzyskuje ustalenia w badaniu, które pokazuje jako „nieistotne”, on lub ona może być w błędzie. Jeśli badacz stwierdza, że coś jest nieistotne, ale w rzeczywistości jest w błędzie, nazywamy to „błędem typu 2.”
7. Eksperyment vs. Quasi-eksperyment
Prawdziwy eksperyment jest jedynym sposobem, w jaki możemy wnioskować o związku przyczynowym między zmiennymi. A prawdziwy eksperyment wymaga losowego przydzielenia do różnych warunków. Jeśli prowadzisz badanie i chcesz zobaczyć, czy ludzie w jednej sytuacji (np. ci, którzy piją dużo kawy) zachowują się inaczej niż ci w innej sytuacji (np. ci, którzy nie piją kawy), musisz losowo przypisać ludzi do jednego z tych dwóch warunków. Badanie, które szuka różnic w jakimś wyniku między naturalnie występującymi grupami (np. ludzie, którzy regularnie piją kawę kontra ci, którzy nie piją) jest „quasi-eksperymentem” i nie może ustalić, czy zmiany w jednej zmiennej powodują zmiany w drugiej zmiennej.
8. Interakcje statystyczne
Czasami zmienna będzie miała jeden efekt dla jednej grupy ludzi i zupełnie inny efekt dla jakiejś innej grupy ludzi. Tak więc wpływ jakiejś zmiennej na zmienną wyniku często zależy od jakiejś innej zmiennej. Jeśli chcemy sprawdzić, czy nastolatki częściej niż inne grupy wiekowe decydują się na przebywanie w towarzystwie innych osób, warto wiedzieć, czy np. czesały się w ciągu ostatnich 24 godzin i czy będą przebywać w towarzystwie członków rodziny, czy obcych osób. Nastolatki, które nie czesały włosów, mogą być bardziej skłonne do wyboru towarzystwa innych osób, jeśli będą przebywać w towarzystwie członków rodziny. Czasami wpływ jednej zmiennej (z jakimi ludźmi będziesz spędzać czas) zależy od innej zmiennej (czy uczeszesz włosy) w określaniu jakiegoś wyniku (czy zdecydujesz się spotkać z tymi ludźmi). Zrozumienie statystycznych interakcji pomaga nam zrozumieć niuanse w zachowaniu.
9. Co jest „Naturalny” vs. Co jest „Prawo”
Czasami uczeń słyszy zachowanie opisane jako „naturalne” i błędnie interpretuje to jako oznaczające, że zachowanie jest moralnie słuszne lub uzasadnione. Na przykład David Buss (2006) przedstawił dobre argumenty za tym, że zabójstwo u ludzi ma silne podstawy ewolucyjne. Co ważne, Buss nie argumentuje, że zabójstwo „powinno” mieć miejsce u ludzi. Raczej jego naukowa analiza zagadnienia sugeruje, że zabójstwo jest częścią ludzkiej natury. Mylenie tego, co „jest” z tym, co „powinno być” jest przykładem błędnego myślenia. Naukowo wyszkoleni psychologowie są kształceni w tym ważnym rozróżnieniu.
10. Multifactorial Causation
Jeden z najbardziej podstawowych problemów z jak większość ludzi zrozumieć psychologię jest to: Ludzie często wpadają w pułapkę myślenia, że istnieje pojedyncza przyczyna każdego wyniku behawioralnego. W rzeczywistości, wyszkoleni psychologowie doskonale wiedzą, że wiele przyczyn jest często w grze w kształtowaniu każdego zachowania. Masowe strzelaniny, które stanowią przerażający aspekt współczesnego życia, stanowią wyraźny przykład tego rodzaju rozumowania. Niektórzy ludzie twierdzą, że masowe strzelaniny są wynikiem problemów ze zdrowiem psychicznym. Inni twierdzą, że masowe strzelaniny są wynikiem złych przepisów dotyczących kontroli broni. W rzeczywistości wykazano, że obie te kwestie odgrywają pewną rolę. W ten złożony problem społeczny wpisuje się również kilka innych czynników. Dla lwiej części zachowań, wiele czynników jest w grze.
Bottom Line
Czy inni w naszej dziedzinie lubią to czy nie, posiadanie Ph.D. w psychologii nie kwalifikuje nas naprawdę do bycia ekspertami od całości ludzkiego zachowania. Tam są eksperci na ludzkim zachowaniu, w rzeczywistości, od przez wiele dziedzin. To powiedziawszy, formalne pole psychologii naukowej rzuciło ważne światło na to, co to znaczy być człowiekiem. Z perspektywy kogoś, kto naucza w tej dziedzinie od dziesięcioleci, mogę powiedzieć, że opisane tu zagadnienia są pojęciami, które studenci regularnie uważają za trudne do zrozumienia. Aby poszerzyć naszą wiedzę o tym, co to znaczy być człowiekiem, mądrze byłoby upewnić się, że studenci psychologii wykazują silne zrozumienie tych pojęć, zanim wyjdą w świat.
.