De beste games van 2016 voelen aan als een reeks gewaagde uitspraken. Of het nu gaat om iets waar we jaren op hebben gewacht om eindelijk te ervaren, een vervolg dat de successen van zijn voorgangers perfect verfijnt, of een gedurfd nieuw concept dat glinstert van originaliteit, deze games tonen allemaal een vertrouwen in hun kernidentiteit dat ze leuk en onvergetelijk maakt. Sommige zijn innige afscheidsredes van geliefde werelden en personages die al een consolegeneratie lang meegaan; andere zijn vriendelijke groeten van nieuwe hoofdrolspelers die we al aanbidden in de korte tijd dat we ze kennen. Onze definitieve keuzes voor Game of the Year 2016 lachen je allemaal toe en nodigen je uit om in hun gezelschap te komen genieten. Het enige wat je hoeft te doen is te gaan spelen.
Thumper
Thumper is niet voor iedereen. De nummers voldoen niet bepaald aan de plezierige formule van wat mensen doorgaans als muziek beschouwen. De minimalistische, psychedelische esthetiek is vervreemdend, koud en ontwapenend. En Thumper’s eisen aan je aandacht en reflexen zijn ongelooflijk uitputtend op een manier die maar weinig games voor elkaar krijgen. Maar als je je laat verstrikken door een van de spichtige tentakels, ben je niet meer te redden – je bent hopeloos verstrikt geraakt in een van de beste ritmespellen ooit gemaakt. Als een zilveren ruimtekever die over een parcours scheurt om de strijd aan te gaan met een demonisch zwevend gezicht, tik je op knoppen en beweeg je analoge sticks mee met de proggy, percussieve soundtrack om talloze obstakels in een steeds hoger tempo te overwinnen. Thumper’s convergentie van zicht, geluid en interactiviteit creëert een unieke beklemmende sfeer, die op je borst drukt op een manier die zelfs sommige van de beste horrorgames niet kunnen bereiken. Uiteindelijk raak je zo afgestemd op het spel, zo in sync met de verpletterende moeilijkheidsgraad, dat de rest van de wereld begint weg te smelten en alleen jij, je sneller wordende hartslag en Thumper overblijven. Dat is wanneer het je heeft. Oh, en het is ook in VR. Speel het niet voor je naar bed gaat. David Roberts
NBA 2K17
Noord-Amerikaanse sportgamers hebben het nog nooit zo goed gehad. Terwijl de Britten schreeuwen om zelfs maar een half fatsoenlijk rugbyspel en de cricketwereld wacht tot de ontluikende Don Bradman-serie zijn overvloedige potentie waarmaakt, zijn alle vier de grote Amerikaanse sporten – basketbal, honkbal, gridiron en hockey – virtueel op eliteniveau vertegenwoordigd. Maar 2K is MLB 16 The Show, Madden 17 en NHL 17 een stapje voor, omdat het een gevestigde veteraan van formaat is, zowel wat de kwaliteit op het veld als wat de diepgang daarbuiten betreft. De anderen zijn geweldig, maar moeten nog steeds een inhaalslag maken. Wedstrijden in NBA 2K17 voelen niet alleen aan als authentiek basketbal, ze zien er ook zo uit en klinken ook zo, met verbluffend realistische spelersgelijkenissen en inzichtelijke, net als op ESPN uitgezonden presentaties. En in het rijke, allesomvattende speltype MyGM komt elk aspect van het managen van een NBA-team aan bod, zonder dat de funfactor verloren gaat. Dat betekent dat je zelfs na vier seizoenen en 250 wedstrijden nog steeds evenveel plezier beleeft aan het ontdekken van een supertalent via de draft of aan een overwinning in de play-offs op het nippertje. Echt een spel dat je zal doen huppelen en schreeuwen. Ben Wilson
Reigns
De beste mobiele spelervaringen maken slim gebruik van de sterke punten van hun platform. Reigns heeft maar één spelmechanisme dat iedereen die ooit een smartphone heeft opgepakt meteen zal herkennen: naar links of rechts vegen. Binnen die beperking slaagt Reigns erin een avontuur te proppen dat slim, grappig en schokkend herspeelbaar is. Je doet namelijk je best om zo lang mogelijk te leven voordat je (meestal op gruwelijke wijze) sterft en als de volgende vorst in de rij wordt herboren. Veeg om te kiezen tussen beslissingen over hoe je je koninkrijk leidt: vecht tegen de indringers of verwelkom ze, bouw een school of doe het niet, ga uit met de duif of…wacht, ga uit met een duif? Wacht even, dat kan niet juist zijn. (Oké, vecht tegen een skelet, voel mee met weerwolven, ontdek een verrader, voorkom een hongersnood, ga uit met een…duif. Goed. Ok, dan. Het volgen van plotlijnen opent nieuwe pakketten kaarten die aan je verhaal worden toegevoegd, waardoor de verhaalopties worden uitgebreid en je de aanwijzingen krijgt die je nodig hebt om de vloek te verbreken en voor eens en altijd voorgoed te sterven. Susan Arendt
Inside
Surrealisme heeft een rijke geschiedenis in game-design. Zelfs na het tijdperk van de speelhallen en beperkte technologie zoals de Atari 2600, waar een vreemd, impressionistisch ontwerp een uit noodzaak geboren beperking was, hebben videogames oneirische kwaliteiten omarmd. Wanneer Kirby’s Adventure je vertelt dat je eieren moet eten in plaats van bommen, dan is dat een zaak van René Magritte. Inside, het tweede spel van Playdead Studios, voelt aan als het hoogtepunt van 40 jaar surrealistische gameproductie, een ontroerende, verbijsterende en evocatieve evolutie van het bevel om in een virtuele ruimte eieren in plaats van bommen te eten. De voorliefde van de studio voor een naturalistische productie – de manier waarop het jongetje beweegt, de zachte geluiden van zijn achtervolgers, alles in zijn wereld hoe onmogelijk ook – trekt je aandacht zodra je op start drukt, maar maakt je ook kwetsbaar voor de wilde schommelingen in de interne logica van het spel. Dat een strak ontworpen, lineaire game als Inside de ongebonden stroom van het menselijk onderbewustzijn kan vangen, is op zichzelf al een opmerkelijke prestatie, maar Playdead doet het met evenveel gratie als humor. Inside brengt je tot aan de rand van je vreemdste droom en laat je dan zien wat er met die droom gebeurt nadat je wakker bent geworden. Zelfs als je het vervreemdend vindt, is het onmogelijk om de kwaliteit van het vak te ontkennen. Anthony John Agnello
PES 2017
Negen jaar. Zo lang hebben fanatieke Pro Evolution Soccer-fans moeten wachten op het aanbreken van een nieuw tijdperk, waarin de game met die gewaardeerde naam eindelijk zijn legendarische verleden eer aan zou doen. Meer dan waargemaakt zelfs: speel nu een willekeurige PES uit de kennelijke PS2-hoogtijdagen van de serie, en het is binnen enkele seconden duidelijk dat dit de beste voetbalfranchise van Konami is die ooit is geweest. Alles in PES 2017 voelt natuurlijk en moeiteloos aan – niet alleen de basisprincipes van dribbelen, passen en schieten, maar ook geavanceerde elementen zoals teamgenoten die intelligent de ruimte in rennen en keepers die ballen uit de gevarenzone wegspelen. De rivaal FIFA 17 heeft ook een groot jaar achter de rug – het wordt hoog tijd dat de zwart-wit argumenten van de Premier League en de League Two uit de wereld worden geholpen – maar terwijl zijn aantrekkingskracht het hele pakket van Ultimate Team en een miljoen clubelftallen is, trekt PES je met iets veel eenvoudigers naar zich toe: een bijna perfecte weergave van echt voetbal, wedstrijd na wedstrijd. En, in tegenstelling tot underdog-kampioen Leicester City, lijkt het spel tot ver in 2017 te blijven hangen. Ben Wilson
Picross 3D Round 2
Hoe verbeter je perfectie? In het geval van Picross 3D Ronde 2 voeg je meer getallen toe. Met behulp van een aantal elementaire teltechnieken en een flinke dosis logica, zul je langzaam grote, driedimensionale stenen afbreken totdat ze veranderen in schattige houtsnijwerken van huishoudelijke voorwerpen, dieren, voedsel en nog veel meer. Ronde 2 neemt de concepten geïntroduceerd in Picross 3D, en voegt een andere set van nummers om zorgen over te maken, beide vertegenwoordigd door hun eigen individuele kleurenschema en komen met hun eigen set van regels. In plaats van de puzzels te ingewikkeld te maken, geeft deze aanpak juist een ongelooflijk inventieve draai aan een toch al ingenieus ontwerp, en maakt het mogelijk veel ingewikkelder objecten te maken. Met meer aanpasbare moeilijkheidsopties – waarmee je elk van de meer dan 300 puzzels zo makkelijk of moeilijk kunt maken als je zelf wilt – en een aantal levels waarin je meer geavanceerde oplostechnieken leert, is Picross 3D Round 2 een van de meest toegankelijke spellen in een van de grootste puzzelseries ooit. Het is de perfecte game om uit te pakken, of je nu tijd hebt voor een koffiepauze van vijf minuten of een binge-sessie van vijf uur. David Roberts
Pokemon Sun/Moon
In veel opzichten voelen Pokemon Sun en Moon aan als de games waarvan de fans wilden dat ze Pokemon X en Y zouden zijn. Waar die games aanvoelden als dezelfde oude formule (maar dan in 3D), voelen Sun en Moon aan als een revolutie. In plaats van Gyms heb je de quest-achtige Island Trials. In plaats van de Elite Four heb je de oneindig herspeelbare Battle Tree. In plaats van Pokemon weg te laten kwijnen in de PC, kun je ze bezoeken in de Poke Pelago. Maar de belangrijkste veranderingen zijn de vele kleine toevoegingen die zijn gedaan, waardoor de gebruikersinterface en het gevoel van een levende wereld zijn verbeterd: je ziet nu je trainer achter je Pokemon staan in een gevecht, tekst vertelt je of een move effectief is of niet, en je kunt op één knop drukken om een Poke Ball te gooien. Er zijn zoveel verbeteringen aangebracht aan de serie in dit deel dat het moeilijk voor te stellen is om terug te gaan. 2016 was de 20e verjaardag van de Pokemon-franchise; beschouw Pokemon Sun en Moon als de smakelijke, buikvullende feesttaart. Sam Prell
The Witness
The Witness is het gevoel van ontdekking, gedistilleerd. Het is het moderne Myst, dat je in een serene, adembenemend mooie ruimte laat vallen en je in je eigen tempo de innerlijke werking laat verkennen. Zonder enige directe begeleiding leer je langzaam, zeker en zonder woorden de werking van de ongelofelijk slimme puzzels, waarbij de basis van een breinbreker nooit wordt herhaald en je alleen met elke nieuwe uitdaging op je steeds verder ontwikkelende begrip voortbouwt. Als je voor het eerst wakker wordt op dit vreemde, verlaten eiland, weet je niets; tegen het einde van de rit zul je de wereld – zowel in de game als in het echte leven – door je nieuwe kennis en je veranderde perspectief met nieuwe ogen bekijken, terwijl je voortdurend probeert je volgende oplossing te ontcijferen. De filosofische, buitenschoolse overpeinzingen over het universum en onze plaats daarin komen op sommigen misschien een beetje pretentieus over, maar er zijn maar weinig games met optionele content die alleen maar bestaat zodat je jezelf vragen stelt die anders misschien nooit bij je opgekomen waren. Die toewijding om de geest van de speler te verruimen, door middel van ingenieuze puzzels of stille introspectie, maakt The Witness echt bijzonder. Lucas Sullivan
Dragon Quest Builders
Bouwgames zoals Minecraft zijn krachtige kanalen voor creativiteit, maar de open uitnodiging om te doen wat je maar wilt kan een beetje overweldigend zijn. In Dragon Quest Builders kun je je creatieve instincten de vrije loop laten door net genoeg kader voor je bouwwerk aan te bieden om je in de juiste richting te sturen. De wereld herstellen in zijn glorie van voor de ramp is een kwestie van steden weer tot leven wekken, kamer voor kamer; de specifieke behoeften van elke stad vormen een uitgangspunt voor je ontwerpen, een nuttig duwtje in de rug dat je ook ideeën geeft over wat er allemaal mogelijk is. Een slaapkamer, een keuken, een tuin – deze basiselementen vormen de basis waarop je visie kan worden gebouwd, terwijl je materialen verzamelt, nieuwe recepten leert en tegen schattige monsters vecht. Elk van de vier hoofdstukken van Dragon Quest Builder zit vol met verrukkelijke geheimen en verborgen uitdagingen, waardoor verkennen net zo leuk is als bouwen. Als je eindelijk weer licht in de wereld hebt gebracht, kun je in de Terra Incognita-mode alles bouwen wat je maar wilt, met de vaardigheden en plannen die je tijdens het verhaal hebt opgedaan en je glorieuze creaties online delen. Je landhuis met slijmbehang en daktuin? Goddelijk. Susan Arendt
Severed
Met haar sterke wil, onmiskenbare pantser en stille vastberadenheid is de hoofdrolspeelster van Severed, zwaardvechtster Sasha, de Samus Aran van 2016. Haar familie is voor haar ogen afgeslacht, haar arm is afgehakt en ze is in een nachtmerrie-achtige dimensie terechtgekomen. Toch heeft Sasha de vastberadenheid om te vechten om te overleven in dit verwrongen, griezelig mooie netherscape. Dit zwaardvechtavontuur van de makers van Guacamelee heeft het eerstepersoonsgevecht geperfectioneerd door de precieze touchscreenbesturing van Infinity Blade te mixen met de in-your-face gevechten van Super Punch-Out!! en de met geheimen overladen kerkerlay-outs van The Legend of Zelda. De opvallende, prachtig kleurrijke beelden zuigen je in de wereld van Severed, terwijl je toch duidelijk de telegrafische aanvallen van je buitenaardse vijanden kunt lezen om je daartegen te wapenen. En de pure surrealiteit van je onderneming is onvergetelijk, zoals wanneer je je tegoed doet aan monsterdarmen om upgrades vrij te spelen, of je realiseert dat je dol bent geworden op een grillige, tweekoppige vogel met vlijmscherpe tanden waar zijn gezicht(en) zouden moeten zitten. Of je hebt Severed nog niet uitgespeeld, of je bent zo geboeid en betoverd geraakt door de reis dat je je een weg naar volledige voltooiing hebt gevochten. Er is geen tussenweg. Lucas Sullivan
Ga door naar de volgende pagina om inzendingen 15-6 te zien.