Doel: Het beoordelen van de resultaten verkregen bij patiënten met niet-toxische uninodulaire struma beperkt tot de isthmus die isthmectomie ondergaan.
Methoden: Tussen april 1994 en juni 2006 ondergingen 330 opeenvolgende patiënten met nontoxisch uninodulair struma thyreoïdectomie in onze instelling. Bij 31 patiënten bleven de laesies beperkt tot de isthmus van de schildklier met bewijs van goedaardige of onbepaalde pathologie op basis van echogeleide fijne-naaldaspiratiebiopsie. Totale isthmectomie werd uitgevoerd.
Resultaten: Preoperatief waren de schildklierknobbels op echografie solide bij 26 patiënten en gemengd met cysteuze en solide componenten bij 2. De gemiddelde grootte van de knobbels was 2,43 (+/- 0,88) cm. Er traden geen intraoperatieve of postoperatieve complicaties op. Histologisch onderzoek toonde nodulaire hyperplasie in 29 gevallen, folliculair adenoom in 1 en papillair schildkliercarcinoom in 1. De patiënt met papillair carcinoom onderging 7 dagen later een bilaterale lobectomie. In totaal 24 patiënten (77,4%) woonden de klinische bezoeken bij tijdens de follow-up (gemiddeld 70,57 maanden). Ultrasonografische scanning toonde schildkliernodules aan bij 17 patiënten, bij 16 van hen varieerden de nodules van één tot vijf (0,5 tot 2 cm groot) en verdere chirurgie was niet geïndiceerd. Bij één patiënt met een knobbel van 4 cm en verplaatsing van de luchtpijp, gevonden bij echografie 2 jaar na isthmectomie, waren de resultaten van FNAB niet doorslaggevend. Deze patiënt werd opnieuw geopereerd voor een voltooide thyreoïdectomie, die succesvol werd uitgevoerd zonder technische problemen. De detectie van recidiverende knobbeltjes was onafhankelijk van de tijd die verstreken was sinds de isthmectomie van de schildklier.
Conclusies: Deze bevindingen documenteren de haalbaarheid en werkzaamheid van isthmectomie bij solitaire schildklierknobbels die beperkt zijn tot de isthmus.