Ik herinner me dat ik gefascineerd was door een beschrijving van de eeuwigheid in “De herdersjongen” van de gebroeders Grimm:
In Neder-Pommeren ligt de Diamantberg, die twee mijl hoog, twee mijl breed en twee mijl diep is. Elke honderd jaar komt er een vogeltje dat er zijn snavel aan scherpt, en als de hele berg daardoor is weggesleten, dan is de eerste seconde van de eeuwigheid voorbij.
Op vergelijkbare wijze heeft Scott Czepiel een geweldig essay over Stel je de onmetelijkheid van 52!of 8065817517094387857166063685640376697528950544088327782400000000, het aantal manieren waarop een gewoon spel kaarten kan worden geschud:
Dit aantal is astronomisch groot. Ik zeg meer dan astronomisch groot omdat de meeste getallen die we al als astronomisch groot beschouwen slechts infinitesimale fracties van dit getal zijn. Dus, hoe groot is het precies? Laten we proberen onze nietige menselijke hersens te wikkelen rond de grootte van dit getal met een leuke kleine theoretische oefening. Start een timer die het aantal seconden aftelt van 52! tot 0. We gaan kijken hoeveel plezier we kunnen hebben voordat de timer helemaal afgeteld is.
Begin met het kiezen van je favoriete plek op de evenaar. Je gaat rond de wereld lopen langs de evenaar, maar in een rustig tempo van één stap per miljard jaar. De equatoriale omtrek van de Aarde is 40.075.017 meter. Zorg ervoor dat u een spel kaarten meeneemt, zodat u tussen de stappen door een paar triljoen handen patience kunt spelen. Nadat u uw reis rond de wereld hebt voltooid, verwijdert u één druppel water uit de Stille Oceaan. Doe nu hetzelfde: loop de wereld rond met één miljard jaar per stap, waarbij je telkens één druppel water uit de Stille Oceaan verwijdert. De Stille Oceaan bevat 707,6 miljoen kubieke kilometer water. Ga door tot de oceaan leeg is. Als dat zo is, neem dan een vel papier en leg het plat op de grond. Vul nu de oceaan weer en begin het hele proces opnieuw, waarbij je telkens een vel papier aan de stapel toevoegt als je de oceaan hebt geleegd.
Doe dit totdat de stapel papier van de aarde tot aan de zon reikt. Als u een blik werpt op de timer, zult u zien dat de drie meest linkse cijfers niet eens veranderd zijn. Je hebt nog 8,063e67 seconden te gaan. 1 Astronomische Eenheid, de afstand van de Aarde tot de Zon, wordt gedefinieerd als 149.597.870,691 kilometer. Dus, pak de stapel papieren en doe het nog een keer. Duizend keer meer. Helaas is dat nog steeds niet genoeg. Er zijn nog steeds meer dan 5,385e67 seconden over. Je bent nog maar op een derde van de tijd.
Om de resterende tijd te doden, begin je met het schudden van je spel kaarten. Elke miljard jaar geef je jezelf een pokerhand van 5 kaarten. Telkens als u een royal flush krijgt, koopt u een lot uit de loterij. Een royal flush komt voor in één op de 649.740 handen. Als dat ticket de jackpot wint, gooi dan een zandkorrel in de Grand Canyon. Ga zo door en als je de canyon hebt gevuld met zand, verwijder je een ons rots van de Mount Everest. Maak nu de canyon leeg en begin helemaal opnieuw. Wanneer je Mt. Everest hebt geëgaliseerd, kijk dan op de timer, je hebt nog 5.364e67 seconden over. Mt. Everest weegt ongeveer 357 triljoen pond. Je hebt nauwelijks een deuk gemaakt. Als u dit 255 keer zou herhalen, zou u nog 3,024e64 seconden hebben. De timer zou uiteindelijk nul bereiken ergens tijdens uw 256ste poging. Oefening voor de lezer: op welk moment precies zou de timer nul bereiken?
Michael Stevens van Vsauce maakte een goede YouTube-video-visualisatie van het essay van Czepiel (hierboven).