De lente is in volle gang, en tenzij je tussen de 15 en 18 bent of de ouder van een kind van die leeftijd, heb je er waarschijnlijk nog niet aan gedacht, maar het schoolbalseizoen – of #prahm zoals de kinderen het tegenwoordig noemen – is officieel aangebroken en het is tijd om feest te vieren, zonder limo! Met alle spray tans, nep strass, en slechte beslissingen (of was dat gewoon ik?) van een moderne prom, is het moeilijk voor te stellen hoe en waarom deze traditie is begonnen, maar verrassend genoeg, het ontsprong uit een zeer goedbedoelde begin. Daarom heb ik deze CliffsNotes-versie van de geschiedenis van het schoolbal samengesteld om deze speciale tijd van het jaar te vieren – een echt overgangsritueel, aangezien volgens Statistic Brain 3-5 procent van de tieners in de VS hun maagdelijkheid verliezen op het schoolbal.
Prom is vandaag de dag nog steeds springlevend in onze cultuur, en heeft daarom zeer eigentijdse connotaties, maar het schoolbal is eigenlijk ouder dan gesneden brood. Letterlijk. Sneden brood kwamen in 1928 in de schappen dankzij de baanbrekende uitvinding van Otto Rohwedder – een goede 50 jaar nadat prom de Amerikaanse tijdgeest binnensloop!
Het waarom van prom’s oorsprongsverhaal is eenvoudig te beantwoorden. Prom, kort voor promenade, “de formele, inleidende parade van gasten op een feest,” begon in het midden tot het einde van de jaren 1800 op hogescholen en universiteiten in het noordoosten om de sociale etiquette en manieren in elk jaar afstuderen klasse te bevorderen. Ironisch als je bedenkt hoeveel losbandigheid het schoolbal in zijn mars heeft, niet?!??
Eerdere citaten over het schoolbal leggen een verband met de jaarlijkse Ivy League-traditie van de “‘presentatieweek’, waarin formele kleding en dans gepaard gingen met een promenadeconcert,” en worden onder meer genoemd in een uitgave van de Harvard Crimson uit 1879, waarin hun Yalie-rivalen worden uitgelachen omdat ze goedkoop zijn (hoe toepasselijk):
Veel dollars hebben ze op,.Die noch de Bal Club noch de Boot Club noch de Junior Prom. Com..nor the Lit. nor the News..can from their pockets tear.
Er is ook een veel geciteerde dagboekaantekening uit 1894 van een student van het toen nog alleen voor mannen bestemde Amherst College, waarin hij vertelt dat hij was uitgenodigd voor en aanwezig was bij een schoolbal op de nabijgelegen meisjesschool, Smith College. Na de eeuwwisseling breidden de prom-evenementen zich uit naar middelbare scholen, om ongeveer dezelfde reden waarom ze ook op universitair niveau werden gehouden.
De allereerste prom-evenementen leken op die op hogescholen: de laatstejaars, gekleed in hun “zondagse kleren”, verzamelden zich in de sportzaal voor thee en lichte versnaperingen, socialiseerden en dansten onder crêpepapieren slingers en de waakzame ogen van chaperonnes.
Tegen de jaren 1930 was het schoolbal net zo Amerikaans geworden als honkbal en appeltaart, en ze werden nu van kust tot kust gehouden, waarbij de lichte versnaperingen en het dansen onder crêpepapier slingers van weleer werden ingeruild voor volledige diners met lokale bands die muziek en entertainment verzorgden – en in de jaren 50 betaalde de boom van de naoorlogse economie de rekening voor gymnastiekzalen van middelbare scholen om te worden vervangen door meer uitgebreide locaties zoals countryclubs en hotels.
De allergrootste locatie voor het schoolbal werd in 1975 verkregen door Susan Ford, de dochter van president Gerald Ford, toen zij haar schoolbal organiseerde in het Witte Huis – de eerste en enige First Kid die deze eer te beurt viel, zelfs tot op de dag van vandaag.
Het waren Susans klasgenoten van de Holton-Arms School die het schoolhoofd praktisch dwongen om te informeren, en nadat de president en de First Lady hadden toegestemd, werd het evenement in de East Room gehouden en versierd door People magazine en de Washington Post. Ik vind het geweldig dat terwijl de ouders van andere kinderen zeker smeekten om als chaperonne op te treden, President en Mrs. Ford het schoolbal helemaal oversloegen… hoewel ik veronderstel dat een belangrijke diplomatieke missie naar Europa een goed excuus is.
In een artikel over de etymologie van het schoolbal toont Slate deze coole grafiek uit de Google Books Ngram Viewer waarin de prevalentie van aan het schoolbal gerelateerde terminologie sinds 1900 in kaart wordt gebracht. Interessant om op te merken is de uitgesproken dip in alle verwijzingen naar prom in de jaren ’60 en ’70 – misschien, zoals het artikel afleidt, als gevolg van de dringende culturele en politieke kwesties van de tijd, zoals de oorlog in Vietnam en de anti-establishment beweging.
Maar – lof zij! – was er een opleving in de jaren ’80, die gelijke tred hield in de jaren ’90, en zijn hoogtepunt bereikte in het begin van de jaren 2000, de weg vrijmakend voor een overvloed aan geweldige, prom-centric tienerfilms in de afgelopen decennia: Pretty in Pink, She’s All That, Mean Girls… Ik bedoel, kom op, wat een geluk dat je leeft tijdens deze opwindende renaissance!
En gelukkig veranderen de waarden van het schoolbal ook naarmate de maatschappelijke normen veranderen, vooral op het gebied van ras, geslacht en seksualiteit. Een Time-artikel uit 2010, “Brief History: The Prom,” was uitgesproken negatief over hoe langzaam het schoolbal de verschuiving in de culturele mores aan het inhalen was. De laatste vijf jaar is de acceptatie echter toegenomen en nu lijken de krantenkoppen positiever, met transgender schoolbalkoninginnen en schoolbalkoningen met het syndroom van Down.
Helaas zijn er af en toe nog incidenten zoals deze tieners uit Colorado die poseerden voor foto’s van het schoolbal met een confederatievlag, maar dat lijkt de uitzondering te zijn, niet de regel. Wat meestal de virale rondes maakt deze dagen zijn lieve kinderen nemen grootouders naar prom die miste het de eerste keer omdat ze te arm waren of uit vechten in een oorlog – die kan eigenlijk het type van de sociale gratie die onze voorvaderen bedoeld om ons te schenken met toen ze bedacht prom waaaay terug voordat gesneden brood was zelfs een twinkeling in het oog Otto Rohwedder’s.
Aww, het blijkt dat jonge mensen toch niet zo slecht zijn, zoals blijkt uit het goede ouderwetse schoolbal!
afbeeldingen: Paramount Pictures; Giphy (3); Gerald R. Ford Presidential Digital Library; Google Books Ngram Viewer