Gentle, van Latijn gentilis, is een bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar iemand die hoffelijkheid en vriendelijkheid toont. Bijvoorbeeld: “Ik heb de nieuwe buurman al ontmoet: het is een heel zachtaardige en respectvolle man”, “Als je een vrouw wilt verleiden, moet je zachtaardig zijn”, “Ik werd het beu om zachtaardig te zijn en dat mensen misbruik maakten van mijn goede wil”, “De wereld zou een betere plaats zijn als er meer zachtaardige mannen waren”.
Gentelijkheid wordt geassocieerd met beleefdheid, zachtmoedigheid en hoffelijkheid. Als iemand helpt om de bagage van een ander te dragen, kan men zeggen dat hij een zachtaardig mens is. Anderzijds, als een kind een zak vol snoep heeft en niet trakteert, kan niemand hem als zachtaardig omschrijven.
Maar iemand omschrijven als zachtaardig of een van zijn antoniemen, zoals onoplettend of onbeleefd zijn, is niet zo eenvoudig als het analyseren van zijn houding op zichzelf, in een tabel kijken om te zien wat voor soort persoon hij is. Het is een zeer persoonlijke beoordeling en sterk afhankelijk van de sociale en historische context. Wanneer bijvoorbeeld een tienerjongen geen voorrang verleent aan een vrouw wanneer hij een gebouw betreedt, betekent dit niet noodzakelijk dat hij geen opvoeding op basis van respect heeft genoten; niet alle mannen zijn het eens met deze beleefdheidsregels, aangezien zij samenwerken met seksisme en ervan uitgaan dat het vrouwelijk geslacht zwakker en kwetsbaarder is, en meer aandacht verdient dan het mannelijk geslacht.
Met andere woorden, zo’n tiener kan als onbeleefd worden beschouwd door een oudere persoon, terwijl de gedachten van de laatste misschien archaïsch en ongegrond lijken voor de eerste. De jongeren worden vaak geminacht door de ouderen, met zinnen die zinspelen op de superioriteit van het verleden over het heden. Velen zullen beweren dat dit een verdedigingsmechanisme is tegen het verstrijken van de tijd, een reeks houdingen die hun angst verbergen om steeds ouder te worden en de onvermijdelijke dood te bereiken. Maar afgezien van de redenen voor dergelijke oordelen, is het belangrijk op te merken dat het hoofddoel is de ander met zijn smaken en gewoonten ongeldig te verklaren.
Dit brengt een tegenstrijdigheid aan het licht die zich voordoet wanneer een oudere de houding van een jongere beoordeelt, want enerzijds wordt erop gewezen dat zijn hele bestaan geldigheid ontbeert, maar anderzijds wordt één bepaald punt aangevallen, alsof de onvolmaaktheid van de ander daarvan afhangt. Nogmaals, beleefdheid kan verschillende betekenissen aannemen, afhankelijk van culturele en generationele kwesties, en zelfs binnen elk gesloten deel van een samenleving, zoals een groep vrienden. Aan de andere kant is het gebruikelijk te denken dat vriendelijkheid de deur opent naar minachting, naar misbruik van vertrouwen, zodat veel mensen ervoor kiezen de behoeften van anderen te negeren om teleurstelling te voorkomen.
Minder gangbare aanvaardingen
Een ander gebruik van het bijvoeglijk naamwoord houdt verband met degene die vriendelijk of kordaat is: “Een zachtmoedige knaap trachtte mijn meisje voor zich te winnen, maar zij wees hem af”, “Ik werd geholpen door een zachtmoedige knaap die mij uit de brand hielp”.
De term wordt ook gebruikt op het gebied van de godsdienst. Binnen de Joodse gemeenschap is een heiden een individu of een groep gemeenschappen die een andere godsdienst belijden. In dit geval is heiden een vertaling van het woord goy (meervoud goyim).
Gentile, daarentegen, is synoniem met heiden. Heidenen zijn zij die in verschillende goden (polytheïsten) of afgoden (afgodendienaars) geloven, zoals de oude Grieken of Romeinen. Heidenen of heidenen geloven in deze zin niet in één God (zoals christenen, moslims of joden).
In Peru staan de bewoners die vóór de Inca’s leefden, bekend als heidenen.
In Peru staan zij bekend als heidenen.