Niektóre krwiaki są widoczne pod powierzchnią skóry (potocznie nazywane siniakami) lub ewentualnie wyczuwalne jako masy/grudki. Guzki mogą być spowodowane ograniczeniem krwi do worka, przestrzeni tkanki podskórnej lub wewnątrzmięśniowej izolowanej przez płaszczyzny powięziowe. Jest to kluczowa cecha anatomiczna, która pomaga zapobiegać urazom powodującym masywną utratę krwi. W większości przypadków krwiak, taki jak worek z krwią, ostatecznie rozpuszcza się, jednak w niektórych przypadkach może on nadal rosnąć, np. z powodu przesiąkania krwi, lub nie wykazywać żadnych zmian. Jeśli worek z krwią nie zniknie, to może być konieczne chirurgiczne oczyszczenie/naprawa.
Powolny proces reabsorpcji krwiaków może pozwolić rozbitym komórkom krwi i pigmentowi hemoglobiny na przemieszczanie się w tkance łącznej. Na przykład, u pacjenta, który zrani podstawę kciuka, może powstać krwiak, który w ciągu tygodnia będzie się powoli przemieszczał przez cały palec. Grawitacja jest głównym czynnikiem determinującym ten proces.
Krwiaki na stawach mogą ograniczać ruchomość członka i dawać mniej więcej takie same objawy jak złamanie.
W większości przypadków, ruch i ćwiczenia dotkniętego mięśnia jest najlepszym sposobem na wprowadzenie kolekcji z powrotem do krwiobiegu.
Błędna diagnoza krwiaka w kręgu może czasami wystąpić; jest to prawidłowo nazywane naczyniakiem (nagromadzenie komórek) lub łagodnym guzem.
.