Sommige hematomen zijn zichtbaar onder het huidoppervlak (meestal blauwe plekken genoemd) of eventueel voelbaar als massa’s/knobbels. De knobbels kunnen worden veroorzaakt door de beperking van het bloed tot een zak, een subcutane of intramusculaire weefselruimte die door fasciale vlakken is geïsoleerd. Dit is een belangrijk anatomisch kenmerk dat helpt voorkomen dat verwondingen massaal bloedverlies veroorzaken. In de meeste gevallen lost het hematoom, zoals een bloedzak, uiteindelijk op; in sommige gevallen kan het echter blijven groeien, bijvoorbeeld als gevolg van bloedlekkage, of geen verandering vertonen. Als de bloedzak niet verdwijnt, kan het nodig zijn deze operatief te reinigen/repareren.
Het langzame proces van reabsorptie van hematomen kan de afgebroken bloedcellen en hemoglobine pigment in het bindweefsel laten bewegen. Bijvoorbeeld, een patiënt die de basis van zijn duim verwondt, kan een hematoom veroorzaken, dat zich binnen een week langzaam door de hele vinger zal verplaatsen. De zwaartekracht is de belangrijkste determinant van dit proces.
Hematomen op gewrichten kunnen de mobiliteit van een lid verminderen en ongeveer dezelfde symptomen geven als een fractuur.
In de meeste gevallen is beweging en oefening van de aangedane spier de beste manier om de verzameling weer in de bloedbaan te brengen.
Een verkeerde diagnose van een hematoom in de wervel kan soms voorkomen; dit wordt correct een hemangioom (opeenhoping van cellen) of een goedaardige tumor genoemd.