Als het niet lukt, zou het hoffelijk zijn om de verlovingsring zelfs niet te vermelden in een echtscheidingsregeling. Echter, de echtgenoot kan willen ontdoen van de soon-to-be-ex van alle herinneringen aan een mislukt huwelijk.
Maar heeft hij het wettelijke recht om dat te doen? Het antwoord op deze vraag is niet eenduidig ja of nee, en het kan afhangen van de omstandigheden die tot de echtscheiding hebben geleid. De volgende paragrafen zijn bedoeld om u een beter begrip te geven van wie het eigendomsrecht op de ring heeft en wanneer het in orde is om het terug te vragen.
Let op: De onderstaande informatie is slechts bedoeld om onze lezers vertrouwd te maken met de legaliteit achter de verlovingsring en echtscheiding. Als u definitieve antwoorden wilt, spreek dan met een gekwalificeerde echtscheidingsadvocaat.
Wie’s to Blame for the Divorce?
“Ten eerste stelt de meerderheidsregel dat schuld het recht op een ring bepaalt.” – Natalie Gregg, echtscheidingsadvocaat, voor HuffPost
Vereenvoudig gezegd: de ring is van de vrouw als de echtgenoot schuld heeft aan de breuk en vice versa. Met dit in gedachten, is de meerderheidsregel meestal van toepassing op de verlovingsperiode voor het huwelijk. Indien bijvoorbeeld de ontrouw van de toekomstige echtgenoot leidt tot de verbreking van de verloving, blijft de ring bij de andere partij, ook al heeft hij voor de ring betaald. Maar dit is niet het einde van het verhaal.
Er is ook een minderheidsregel die bij een breuk zelfs geen rekening houdt met schuld. Deze regel ziet de ring als een voorwaardelijk geschenk – iets wat je schenkt aan de ontvanger. Omdat dit verwarrend kan klinken, is het beter om eens nader te bekijken wat de voorwaardelijke gift is.
Conditional Gift Disambiguated
Een voorwaardelijk geschenk is een voorwerp dat wordt gegeven in de veronderstelling dat een toekomstige actie of gebeurtenis gaat plaatsvinden.In dit geval is het huwelijk de voorwaarde waaraan moet worden voldaan, en als dat niet lukt, moet de ontvanger (vrouw) de ring teruggeven aan de gever (echtgenoot).
Zoals aangegeven, houdt de wet vaak geen rekening met de schuldige partij bij de voorwaardelijke schenking benadering, en dit geldt voor de meeste staten. Een voorbeeld: als het wangedrag van de toekomstige echtgenoot leidt tot de verbreking van de verloving, krijgt hij nog steeds de voorwaardelijke gift (de ring) terug.
“Het geschenk is afhankelijk van het huwelijk. Met andere woorden, het geschenk is pas compleet na het huwelijk. Als de relatie eindigt voordat het paar trouwt, heeft de schenker recht op de ring.” -Rosen Law Firm, North Carolina Echtscheiding
Natuurlijk zijn er uitzonderingen. De staat Montana ziet de verlovingsring als een onvoorwaardelijke gift. Dit betekent dat het item bij de ontvanger blijft en dat het niet onderhevig is aan verdeling.
Troubles in Paradise
Er zijn speciale omstandigheden die de gebruikelijke praktijken en regels terzijde kunnen schuiven. Meestal gebeurt dit wanneer de verlovingsring een familiestuk is of als compensatie wordt gegeven.
Familiestuk
De verlovingsring die in de familie van de bruidegom is doorgegeven, is vanwege zijn unieke eigenschappen onderhevig aan juridische discussie. De echtgenoot/echtgenote kan verzoeken om teruggave van de ring, ook al erkent de staatswet het voorwerp als een geschenk vóór het huwelijk.
De rechtbank kan eisen dat de echtgenoot een geldig bewijs van eigendom overlegt. Niettemin gaat de ring in dit geval meestal terug naar de familie. Het belangrijkste is dat de meerderheid van de staten erfenissen niet beschouwen als het eigendom van de echtgenoot die de schenking ontving.
Verlovingsring als vergoeding
Het is misschien verrassend, maar de verlovingsring kan als vergoeding worden beschouwd op voorwaarde dat beide partijen ermee instemmen. Bijvoorbeeld, een toekomstige bruid kan haar tijd en geld schenken om samen met haar toekomstige echtgenoot een bedrijf te beginnen.
Als compensatie schenkt de toekomstige echtgenoot een waardevolle verlovingsring. Indien de verloving of het huwelijk wordt verbroken, heeft de vrouw recht op de ring omdat deze deel uitmaakte van de vergoeding. Dit lijkt misschien onmogelijk te bewijzen, tenzij je alles op papier hebt. Maar in sommige gevallen is een mondelinge overeenkomst beter dan een schriftelijk contract.
“… Terugvordering is gebaseerd op het universeel erkende morele principe dat iemand die een voordeel heeft ontvangen, de plicht heeft dit terug te geven wanneer het onrechtvaardig zou zijn dit voordeel te behouden.” – Sterling Law Offices, S.C, Wisconsin
Wanneer heeft de vrouw de ring ontvangen?
Een echtgenote kan het recht op de ring opeisen als deze op een speciale datum is gegeven, waarbij zij stelt dat het een onvoorwaardelijk geschenk is op grond van de unieke gelegenheid. Dit omvat Valentijnsdag, verjaardagen, Kerstmis of zelfs verjaardagen. En het kan ook van toepassing zijn in de staten die de verlovingsring als een voorwaardelijk geschenk erkennen.
Dat gezegd zijnde, is het belangrijk om een juridisch onderscheid te maken tussen verloving en huwelijk. De meeste rechtbanken beschouwen de verlovingsring als persoonlijk eigendom als het koppel al getrouwd is. Maar de ring kan worden gezien als een voorwaardelijk geschenk tijdens de verloving, ongeacht de datum waarop het is geschonken.
“Hoewel er gevallen zijn waarin de ontvanger van de ring zou aanvoeren dat het aanvaarden van het aanzoek voldoende is om aan de voorwaarde te voldoen, leunen rechtbanken vaak meer naar het einddoel: de uitvoering van het huwelijk, niet alleen om verloofd te zijn.” – Sterling Law Offices, S.C, Wisconsin
Belangrijke nota
Er zijn bijvoorbeeld slechts een handvol zaken in de staat Colorado die voorwaardelijke schenkingen betroffen. Bovendien zijn er geen meldingen dat verlovingsringen deel uitmaakten van de juridische geschillen. De rechtbank kan echter zaken uit andere staten in overweging nemen om tot een schikking te komen. Een goed voorbeeld is de zaak van De Cicco v. Barker bij het Massachusetts Supreme Court en de uitspraak werd gebruikt in Colorado en enkele andere staten.
“Een verlovingsring heeft het karakter van een belofte, gegeven onder de stilzwijgende voorwaarde dat het huwelijk zal worden voltrokken. Als het contract om te trouwen wordt beëindigd zonder schuld van de schenker, kan hij de ring terugkrijgen.” – De Cicco v. Barker, 159 N.E.2d 534 (Mass. 1959)
Om het in gewoon Nederlands te zeggen, een verlovingsring zal waarschijnlijk teruggaan naar de gever als hij geen schuld heeft aan de verbreking van de verloving. Aan de andere kant, als de partijen al getrouwd zijn, is de verlovingsring vaak persoonlijk eigendom; daarom kan het geen deel uitmaken van de scheidingsregeling.
Separate v.s. Marital Property
Tot nu toe heeft het artikel staten behandeld die verlovingsringen als afzonderlijk eigendom beschouwen. Om te herhalen, de ring wordt eigendom van de vrouw nadat het paar getrouwd is. Het wordt beschouwd als een voorwaardelijke schenking en kan terugkeren naar de verloofde als de verloving breekt voor het huwelijk.
“In staten die de regel van voorwaardelijke schenking hanteren, is de schenking voltooid nadat het huwelijk officieel is en behoort deze toe aan de persoon die de ring heeft ontvangen. Tijdens de billijke verdeling, zal de rechtbank de ring toekennen aan de persoon die hem heeft ontvangen.” – Rosen Law Firm, North Carolina Divorce
Aan de andere kant beschouwen bepaalde staten de verlovingsring als echtelijk eigendom. De ring kan bijvoorbeeld onderwerp worden van een echtscheidingsregeling in North Carolina. Maar er is een addertje onder het gras. Omdat het echtelijke eigendom is, behoort de ring niet toe aan een van beide echtgenoten.
Dit betekent dat niemand de ring mag houden, tenzij anders is overeengekomen. De ring moet worden getaxeerd en gelijkelijk worden verdeeld tussen de echtgenoten. Interessant is dat de meeste rechtbanken accepteren dat de ring ongeveer twee maandsalarissen waard is als er geen taxatie is.
Hoe het ook zij, de echtgenote heeft een optie om de ring in haar bezit te houden. Volgens de regel van de gelijke verdeling moet zij dan afstand doen van goederen of zaken die evenveel waard zijn als de ring.
Quick Recap
Als het tot een echtscheiding komt, kan de verlovingsring ofwel als persoonlijk eigendom ofwel als echtelijk eigendom worden beschouwd. Dit hangt af van de wetten van de staat, en de algemene regel is dat persoonlijk eigendom niet wordt verdeeld tijdens de echtscheiding.
Met uitzondering van North Carolina en enkele andere staten, de ring is niet echtelijke eigendom. De regel geldt over het algemeen voor de staten die een verlovingsring als een voorwaardelijke gift erkennen. Omdat het huwelijk de voorwaarde was waaraan moest worden voldaan, behoort de ring toe aan de ontvanger op het moment dat de twee partijen de knoop doorhakken.
“Als een echtpaar al getrouwd is, en het huwelijk eindigt in ontbinding, hebben de echtgenoten elk het recht op hun ringen (verlovings- en trouwringen) “verdiend”.” – Carl O. Graham, advocaat familierecht, Colorado Family Law Guide.
Dit is een van de redenen waarom de verlovingsring zelden ter sprake komt tijdens de echtscheiding. Maar de situatie is heel anders als de breuk gebeurt vóór het huwelijk. In dit geval kunnen de wettelijke rechten afhangen van de staat van verblijf, de partij die de verloving verbrak, en de omstandigheden van de breuk.
De wetten van de staat lijken de sleutel tot eigendom te zijn wanneer een verloving verbreekt en er zijn drie opties. De ring moet worden teruggegeven, mag worden gehouden, en kan altijd worden gehouden. Hier is de lijst van staten.
- Moet worden teruggegeven – Iowa, Florida, Kansas, Wisconsin, Pennsylvania, New York, New Jersey, New Mexico, Minnesota, Michigan
- Mag worden gehouden – Californië, Texas, Washington
- Can Always Be Kept – Montana
Not Happily Ever After
In alle eerlijkheid, de verlovingsring is vaak slechts een fractie van de echtscheidingsschikking, en echtgenoten onderhandelen er meestal niet over. Echter, als het prijskaartje van de ring heeft twee of drie komma’s, is het waarschijnlijk om te komen in het geschil.
Er is altijd een optie om het eigendom van de ring vast te leggen in huwelijkse voorwaarden en alle losse eindjes te regelen. Maar wil je dat echt doen? Immers, de ring is een geschenk dat u aanbiedt op basis van zowel emoties als redeneringen, en als blijkt dat uw beweegredenen onjuist zijn, laat ze de ring hebben.