Covey introduceert het concept van paradigmaverschuiving en helpt de lezer te begrijpen dat er verschillende perspectieven bestaan, d.w.z. dat twee mensen hetzelfde kunnen zien en toch van elkaar verschillen.

Covey introduceert ook het Maturity Continuum. Dit zijn drie opeenvolgende stadia van toenemende volwassenheid: afhankelijkheid, onafhankelijkheid, en interdependentie. Bij de geboorte is iedereen afhankelijk, en kenmerken van afhankelijkheid kunnen blijven hangen; dit is het eerste en laagste stadium van volwassenheid.

Afhankelijkheid betekent dat je anderen nodig hebt om te krijgen wat je nodig hebt. Ieder van ons begon het leven als een zuigeling, afhankelijk van anderen voor verzorging en levensonderhoud. Ik kan intellectueel afhankelijk zijn van het denken van andere mensen; ik kan emotioneel afhankelijk zijn van de bevestiging en bevestiging van andere mensen over mij. Afhankelijkheid is de houding van “jij”: jij zorgt voor mij… of je komt niet over de brug en ik geef jou de schuld van het resultaat.

Onafhankelijkheid betekent dat je zo goed als vrij bent van de externe invloed steun van anderen. … Onafhankelijkheid is de houding van “ik”. … Het is het verklaarde doel van veel individuen, en ook van veel sociale bewegingen, om onafhankelijkheid te bekrachtigen als het hoogste niveau van verwezenlijking, maar het is niet het ultieme doel in effectief leven. Er is een veel volwassener en meer geavanceerd niveau.

Het derde en hoogste niveau in het volwassenheidscontinuüm is onderlinge afhankelijkheid. … We leven in een onderling afhankelijke realiteit. Onderlinge afhankelijkheid is essentieel voor goede leiders; goede teamspelers; een succesvol huwelijk of gezinsleven; in organisaties. Interdependentie is de houding van “wij”: wij kunnen samenwerken; wij kunnen een team zijn; wij kunnen onze talenten combineren.

– Stephen Covey, The 7 habits of highly effective people (1998)

Elke van de eerste drie gewoonten is bedoeld om te helpen onafhankelijkheid te bereiken. De volgende drie gewoonten zijn bedoeld om de onderlinge afhankelijkheid te helpen bereiken. De laatste, zevende gewoonte is bedoeld om deze verworvenheden in stand te helpen houden. Aan elk van de zeven gewoonten is een hoofdstuk van het boek (of een deel van de videoband of DVD) gewijd:

OnafhankelijkheidEdit

De eerste drie gewoonten hebben betrekking op de overgang van afhankelijkheid naar onafhankelijkheid (d.w.z. zelfbeheersing):

1 – Wees pro-actiefEdit

Neem verantwoordelijkheid voor uw reactie op uw ervaringen, neem het initiatief om positief te reageren, en de situatie te verbeteren. Erken uw Cirkel van Invloed en Cirkel van Bezorgdheid. Richt uw reacties en initiatieven op het centrum van uw invloed en werk er voortdurend aan deze uit te breiden. Ga niet in een reactieve modus zitten wachten tot er problemen ontstaan (Cirkel van Bezorgdheid) voordat u actie onderneemt.

2 – Begin met het einde voor ogenEdit

Stel u voor wat u in de toekomst wilt, zodat u er naartoe kunt werken en plannen. Begrijp hoe mensen beslissingen nemen in hun leven. Om effectief te zijn moet u handelen op basis van principes en voortdurend uw mission statements herzien. Ben jij – op dit moment – wie je wilt zijn? Wat heb ik over mezelf te zeggen? Hoe wil je herinnerd worden? Als gewoonte 1 adviseert om je leven te veranderen om te handelen en proactief te zijn, adviseert gewoonte 2 dat jij de programmeur bent! Groei en blijf nederig.

Alle dingen worden twee keer geschapen. Voordat we handelen, moeten we eerst in onze geest handelen. Voordat we iets creëren, meten we twee keer. Dit is waar het principe over gaat. Niet zomaar handelen; eerst nadenken: is dit hoe ik wil dat het gaat, en zijn dit de juiste consequenties?

3 – First things firstEdit

Matrix van belang versus urgentie die Stephen Covey en Dwight D. Eisenhower gebruikten om te beslissen waar ze hun inspanningen moesten investeren.

Spreekt over wat belangrijk is en wat urgent. Prioriteit moet worden gegeven in de volgende volgorde (tussen haakjes staan de corresponderende acties uit de Eisenhower Matrix):, Kwadrant I. Dringend en belangrijk (Do) – belangrijke deadlines en crises Kwadrant II. Niet dringend maar belangrijk (Plan) – ontwikkeling op lange termijn Kwadrant III. Dringend maar niet belangrijk (Delegeren) – afleiding met deadlines Kwadrant IV. Niet dringend en niet belangrijk (Elimineer) – frivole afleidingen De volgorde is belangrijk; na het voltooien van items in kwadrant I, moeten we het grootste deel van onze tijd besteden aan II, maar veel mensen besteden te veel tijd aan III en IV. De oproepen om te delegeren en te elimineren zijn effectieve geheugensteuntjes van hun relatieve prioriteit.

Als gewoonte 2 adviseert dat u de programmeur bent, adviseert gewoonte 3: schrijf het programma, word een leider! Houd persoonlijke integriteit: wat je zegt versus wat je doet.

InterdependentieEdit

De volgende drie gewoonten hebben het over Interdependentie (bijv. samenwerken met anderen):

4 – Denk win-winEdit

Echte gevoelens voor wederzijds voordelige oplossingen of overeenkomsten in uw relaties. Waardeer en respecteer mensen door te begrijpen dat een “win” voor allen uiteindelijk een betere oplossing op lange termijn is dan wanneer slechts één persoon in de situatie zijn zin had gekregen. Win-Win denken gaat niet over aardig zijn, noch is het een snelle oplossingstechniek. Het is een op karakter gebaseerde code voor menselijke interactie en samenwerking.

5 – Zoek eerst om te begrijpen, dan om begrepen te wordenEdit

Gebruik empathisch luisteren om een persoon echt te begrijpen, wat hen dwingt om het luisteren te wederkerig te beantwoorden en open te staan om door u te worden beïnvloed. Dit creëert een sfeer van zorgzaamheid, en positieve probleemoplossing. Gewoonte 5 wordt sterk omarmd in de Griekse filosofie vertegenwoordigd door 3 woorden: 1) Ethos — uw persoonlijke geloofwaardigheid. Het is het vertrouwen dat u wekt, uw Emotionele Bankrekening. 2) Pathos is de empathische kant — het is de afstemming op het emotionele vertrouwen van de communicatie van een ander persoon. 3) Logos is de logica — het redenerende deel van de presentatie. De volgorde is belangrijk: ethos, pathos, logos — je karakter, en je relaties, en dan de logica van je presentatie.

6 – SynergizeEdit

Combineer de sterke punten van mensen door positief teamwork, om zo doelen te bereiken die niemand alleen had kunnen doen.

Voortdurende verbeteringEdit

De laatste gewoonte is die van voortdurende verbetering in zowel de persoonlijke als interpersoonlijke invloedssfeer.

7 – Scherp de zaag; groeiEdit

Zie ook: Kaizen (continue verbetering)

Breng uw middelen, energie en gezondheid in balans en vernieuw deze om een duurzame, langdurige, effectieve levensstijl te creëren. Het legt vooral de nadruk op lichaamsbeweging voor lichamelijke vernieuwing, goed gebed (meditatie, yoga, enz.), en goede lectuur voor geestelijke vernieuwing. Het vermeldt ook dienst aan de samenleving voor spirituele vernieuwing.

Covey legt het “opwaartse spiraal”-model uit in het gedeelte over het slijpen van de zaag. Door ons geweten, samen met zinvolle en consistente vooruitgang, zal de spiraal resulteren in groei, verandering, en constante verbetering. In essentie probeert men altijd de principes uit De 7 Gewoonten te integreren en te beheersen op een steeds hoger niveau bij elke iteratie. Latere ontwikkeling van een gewoonte zal een andere ervaring opleveren en je zult de principes met een dieper begrip leren kennen. Het opwaartse spiraal model bestaat uit drie delen: leren, verplichten, doen. Volgens Covey moet men het geweten steeds meer onderwijzen om te groeien en zich te ontwikkelen in de opwaartse spiraal. Het idee van vernieuwing door onderwijs zal iemand voortstuwen op het pad van persoonlijke vrijheid, veiligheid, wijsheid en macht.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.