Moslims en Arabieren in Hollywood: Een eeuw van belasteren van een religie en cultuur

Het is een lange weg geweest naar respect, gelijke rechten en een eerlijke, correcte vertegenwoordiging van Arabisch-Amerikaanse acteurs en actrices uit het Midden-Oosten.

En zoals de beroemde documentaire “Reel Bad Arabs” uit 2006 van wijlen auteur Jack Shaheen aantoonde, heeft de Hollywood-cultuur het spel zo sterk tegen Arabische acteurs opgezet dat de situatie vaak hopeloos lijkt.

De afgelopen maanden waren er echter veel positieve signalen.

In maart was Hollywood getuige van de kroning van de allereerste Arabisch-Amerikaanse winnaar van de prijs voor Beste Acteur, Rami Malek voor zijn rol in “Bohemian Rhapsody”, toen de sociale media uitbarstten in feestvreugde.

En vorige maand overtrof regisseur Guy Ritchie’s “Aladdin” remake het origineel in box office-verkopen, waarbij veel onjuiste culturele voorstellingen en beledigende stereotypen in het proces werden gecorrigeerd, waaronder een songtekst die verwees naar de “barbaarse” cultuur van het Midden-Oosten, waardoor Shaheen vol afschuw uit de oorspronkelijke film liep.

Ondanks deze triomfen worden Arabieren nog steeds voornamelijk gecast als schurken in het slechtste geval en als symbolische, inauthentieke personages in het beste geval.

Uit een onderzoek uit 2018 bleek dat 78 procent van alle MENA-acteurs (uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika) vanaf het tv-seizoen 2015-2016 werd gecast in schurkenrollen, zoals terroristen of tirannen.

Voor de vele acteurs en actrices die de weg hebben gebaand voor een Hollywood waar succesvolle, op minderheden gerichte films de norm zijn, was “verkeerd gecast” worden in deze rollen een manier van leven.
Onder hen was de man die bekend stond als de “eerste Arabische Amerikaanse filmster”, wiens verhaal al lang vergeten is: Mohammed Hassan Yachteen, bij het Amerikaanse publiek bekend als Frank Lackteen.

Lackteen’s opkomst: Van immigrant tot onwaarschijnlijke Hollywoodster

Hij heeft misschien niet de lofbetuigingen van zijn leeftijdsgenoten gekregen, maar Lackteen, een immigrant uit Noord-Libanon (Beyrouth, Syrië in die tijd) die in 1895 werd geboren en in 1915 in zijn eerste film werd gecast, was de ijzeren man van Hollywood, een arbeidersacteur die carrière maakte met rollen die weinig anderen wilden.

Hij vertolkte personages van verschillende rassen – Mexicanen, Aziaten, Afrikanen, Arabieren, Chinezen en honderden inheemse Amerikaanse rollen, meestal in de rol van een schurk of andere antagonist.

Tegen de tijd dat het stof van zijn vijf decennia lange carrière was neergedaald, had Lackteen naar schatting wel 500 rollen gespeeld, waarbij hij zelfs als figurant optrad in Cecil B. DeMille’s “De Tien Geboden.”

Een ster van zowel stomme films als de talkies, Lackteen, een zelf beschreven “karakter acteur”, werd een van de meest onmisbare professionals van zijn tijd en ’s werelds eerste Arabische filmster, ondanks zijn gebrek aan naamsbekendheid.

Lackteen betaalde tientallen jaren zijn tol en nam rollen op zich als “handlanger”, “eenogige Arabier”, “sekteleider” en “oude slavenbidder”, onder andere terwijl hij zijn tanden in de industrie zette.

Hij maakte naam in de western filmscene, waar hij verschillende rollen speelde als inheemse Amerikaanse opperhoofden.

Enkele van Lackteen’s meest opmerkelijke films waren “The Pony Express” (1925), “The Three Musketeers” (1935), “Anthony Adverse” (1936), “Union Pacific” (1939), “The Sea Hawk” (1940), “Sahara” (1943) en de serie “Superman” (1948).

Hij verscheen ook als figurant in “The Ten Commandments” (1956).

Gelukkig genoeg, ondanks dat hij geprezen werd als “een van de beste zware mannen die het scherm bezit,” kreeg Lackteen nooit het groene licht om zijn volledige scala van talenten te laten zien en uiteindelijk vestigde hij zich in zijn rol als een veelgevraagde, zij het over het hoofd geziene, filmster.

In 1936 ondertekende hij voor het eerst zijn officiële geboortenaam, Mohammed Hassan, op een Amerikaans document, waaronder hij de naam schreef waarin hij die officieel zou veranderen: Frank Samuel Lackteen.

Vijf jaar later werd het goedgekeurd.

Lackteen had zich met succes aangepast aan de Amerikaanse manier van leven.

Maar decennia later is de Amerikaanse film- en televisie-industrie nog steeds niet in de buurt gekomen om het goed te krijgen, als het gaat om de relatie met Arabische acteurs.

Carrière van Arabische acteur voorbode van eeuw van marginalisering, stereotypering

Geklasseerd als MENA-acteur (Midden-Oosten en Noord-Afrika) sinds zijn onwaarschijnlijke opkomst als een van Hollywoods meest productieve en eerbiedwaardige acteurs, was de carrière van Lackteen de voorbode van een eeuw van stereotypering en marginalisering door de machtsstructuur van Hollywood.

Bijna 12 jaar na het oorspronkelijke debuut van “Reel Bad Arabs”, worden Arabisch-Amerikaanse en Noord-Afrikaanse acteurs nog steeds gemarginaliseerd, genegeerd en gecast als “bedreigingen” in onevenredig grote aantallen, volgens een studie van september 2018 van de MENA Advocacy Coalition, een belangengroep uit de industrie die aandringt op sterkere en meer genuanceerde MENA-vertegenwoordiging.

Van de 2.052 series die in 2015-2016 werden onderzocht, waren MENA-acteurs goed voor slechts 1 procent van de vertegenwoordiging op het scherm.

De studie vond ook het volgende:

-92 procent van alle gescripte tv-shows heeft geen MENA-acteurs, inclusief 97 procent van de premium kabel-tv-shows.

-90 procent van de tv-shows waarin MENA-acteurs voorkomen, bevat slechts één zo’n personage, waardoor het potentieel voor tokenization en stereotypering toeneemt; meer dan de helft van die personages speelt geen herkenbare MENA-rollen.

-Wanneer MENA acteurs MENA karakters uitbeelden, verschijnt 67 procent in misdaad of geopolitieke drama’s en 78 procent zijn getrainde terroristen, agenten, soldaten of tirannen, waarmee de erfenis van de “schurk” rol die Lackteen en andere Arabisch Amerikaanse acteurs gedwongen zijn te spelen, wordt voortgezet.

-67 procent van de MENA-personages spreekt met een uitgesproken buitenlands accent, waardoor het stereotype van MENA’s als buitenlanders wordt versterkt, aldus het rapport.

Wat heeft de toekomst in petto voor Arabische acteurs?

Volgens Mena Massoud, de in Egypte geboren ster van de recente “Aladdin”-remake, zijn er veel acteurs uit het Midden-Oosten die zich een weg omhoog banen door de gelederen, die potentieel tonen om het toekomstige landschap van de industrie te veranderen.

Ondanks een gebrek aan vertegenwoordiging, gelooft Massoud dat een nieuw tijdperk mogelijk is in Hollywood.

“Ik voel niet veel druk, maar veel verantwoordelijkheid,” zei hij tegen NDTV. “Ik denk dat de dingen aan het veranderen zijn nu Rami Malek een Oscar heeft gewonnen voor zijn ongelooflijke rol als Freddie Mercury.”

Massoud is misschien nog geen begrip; en de meeste bioscoopbezoekers denken waarschijnlijk nog steeds eerder aan de tekenfilm “Aladdin” en de blank-stemmige hoofdrol.

Maar zelfs in 2019 is een Arabisch-Amerikaans hoofdpersonage een enorme stap voorwaarts, en een brug naar acteurs uit het verleden zoals Lackteen die de weg hebben gebaand.

“Ik denk dat deze film belangrijk is voor vertegenwoordiging,” zei Massoud. “Hopelijk, als het het goed doet in de bioscoop, kan Hollywood vertrouwen hebben in het feit dat je een Midden-Oosterse in een hoofdrol of in een iconische rol kunt zetten en het zal het nog steeds goed doen.”