De geschiedenis van de Italian Plum is misschien wel de geschiedenis van de Prune Plum zelf. Men denkt dat deze hybride van de wilde pruim ongeveer 2000 jaar geleden in Oost-Europa is ontstaan. Momenteel wordt gedacht dat het een 6x kruising is van Prunus cerasifera, hoogstwaarschijnlijk een voorbeeld van natuurlijke selectie en menselijke selectie die hebben samengewerkt om een nieuwe soort te ontwikkelen, Prunus domestica.
In het oude Rome werden naar verluidt meer dan 400 variëteiten van Europese pruimen geteeld. Waarschijnlijk behoorde de moderne Italiaanse Prune Plum tot deze vroege selecties. De Empress Plum, zoals de Italian Prune Plum ook wel wordt genoemd, wordt al meer dan 2000 jaar geteeld.
Reeds in het begin van de negentiende eeuw werden in de Verenigde Staten Europese pruimen aangeplant en op de markt gebracht. In de jaren 1850 werden in het noordwesten van de Verenigde Staten en in heel Californië pruimen geplant die lokaal werden geconsumeerd en gedroogd om te worden verscheept.
In de jaren 1920 breidde de markt van Oregon zich uit, vooral rond de Willamette Valley waar de Italiaanse pruim de voorkeur kreeg, zowel voor plaatselijke consumptie als voor de export. De droge Prune Plum was een waardevolle voedselbron geworden vanwege zijn vermogen om te worden gedroogd, verscheept en opgeslagen.
Sommigen zeggen dat alleen de Italiaanse pruim zich gedroogd een “pruim” mag noemen; en dat alle andere variëteiten van Prunus domestica gewoon gedroogde pruimen zijn. Dit is waarschijnlijk te wijten aan de hoge concentratie van vergistbare suikers. De Italian Prune Plum behoudt zijn zoete smaak tijdens het drogen en fermenteert niet rond de pit zoals veel rassen geneigd zijn te doen.
Ondanks dat men vroeger de gezondheidsvoordelen van de Italian Prune Plum niet heeft kunnen kwantificeren, wist men zeker dat pruimen een gezonde voedingsbron waren. Vandaag de dag weten we veel meer over waarom ze als zo gezond worden beschouwd, waaronder een hoge concentratie van waardevolle voedingsstoffen zoals kalium, vitamine C, de belangrijke vitamine B-complex, waardevolle antioxidanten afkomstig uit de donkere schil en voedingsvezels.
Hoewel de Italiaanse Pruim gedijt in het typische dorre klimaat met lage wintertemperaturen en lange hete zomers vergelijkbaar met de regio waar hij vandaan komt, is in de loop der tijd gebleken dat de variëteit zich aanpast aan een breed scala van klimatologische omstandigheden. Vandaag de dag behoren de Prunus domestic (Europese pruimen) tot de meest populaire fruitsoorten die in de koudere streken van de wereld worden geteeld. De Italiaanse Prunus is nog steeds een van de populairste Prunus-selecties voor de thuistuin in USDA-zones 5- 9.