Infantiele nystagmus: Types, symptomen, oorzaken en meer

Baby’s bewegen hun ogen om voorwerpen zoals speelgoed en mensen om hen heen te volgen – dit is een normaal onderdeel van de ontwikkeling van het gezichtsvermogen van een zuigeling. Als de ogen van uw kind echter in een constant, onregelmatig tempo lijken te bewegen, kan dit op iets anders wijzen: nystagmus.

Nystagmus bij zuigelingen komt naar schatting bij één op de 5.000 geboorten voor, en begint meestal tussen 6 weken en 6 maanden oud, hoewel de aandoening zich ook later in de baby- en kindertijd kan ontwikkelen, als gevolg van andere oorzaken, waaronder trauma, staar en meer.

Er zijn twee hoofdclassificaties van infantiele nystagmus: congenitaal (aanwezig bij de geboorte of optredend binnen 6 maanden na de leeftijd) en verworven (optredend op de leeftijd van 6 maanden of ouder). Afhankelijk van de individuele ontwikkeling kan elk type anders verschijnen en/of anders worden behandeld.

Typen infantiele nystagmus

Infantiele kinderen met deze aandoening ervaren meestal een van de twee hoofdtypen nystagmus: schoknystagmus (ogen bewegen snel in één richting, gevolgd door langzame beweging in de tegenovergestelde richting) of pendulaire nystagmus (ogen bewegen met gelijke snelheid in elke richting).

Er zijn twee “soorten” aangeboren nystagmus: nystagmus met abnormaal zicht en nystagmus met normaal zicht. Er is één hoofdcategorie voor verworven infantiele nystagmus, hoewel het om verschillende redenen kan voorkomen.

Congenitale sensorische nystagmus

Congenitale sensorische nystagmus treedt op wanneer het kind abnormaal zicht heeft, als gevolg van iets dat interfereert met visuele informatie die de hersenen bereikt. Dit wordt een afferent sensorisch defect genoemd, omdat het gaat om binnenkomende sensorische (in dit geval, visuele) informatie op weg naar de hersenen.

Oorzaken zijn onder meer aangeboren cataract, problemen met het netvlies of de oogzenuw, en ernstige refractiefouten.

Congenitale sensorische nystagmus treedt meestal op rond de leeftijd van 2 tot 3 maanden en gaat het hele leven door, volgens de American Academy of Pediatric Ophthalmology and Strabismus (AAPOS).

Congenitale motorische nystagmus

Congenitale motorische nystagmus komt vaker voor dan congenitale sensorische nystagmus, zegt de AAPOS. Zuigelingen met congenitale motorische nystagmus hebben geen onderliggende aandoeningen en ervaren in principe normaal zicht, maar de hersenen missen een gestage controle of “motorische” vaardigheden als het gaat om oogbewegingen.

Als een kind in de eerste maanden van zijn ontwikkeling algemene symptomen van nystagmus vertoont, moet het medisch worden geëvalueerd om de oorzaak vast te stellen.

Als medisch onderzoek de onderliggende aandoeningen uitsluit die in verband worden gebracht met congenitale sensorische nystagmus, en de hersenen en het zichtsysteem verder gezond blijken te zijn, kan vervolgens worden vastgesteld dat het kind congenitale motorische nystagmus heeft.

Aquired infantile nystagmus

Aquired nystagmus bij baby’s treedt ten minste enkele maanden na de geboorte op, met sommige gevallen al vanaf 6 maanden oud. Er zijn een aantal oorzaken voor verworven infantiele nystagmus, van oog- en hoofdtrauma tot hersenafwijkingen en zelfs reacties op bepaalde medicijnen.

De meest efficiënte manier om de onderliggende oorzaak van verworven infantiele nystagmus te bepalen, is door middel van medisch onderzoek, waaronder bloedonderzoek en/of een MRI-scan.

Symptomen van infantiele nystagmus

Hoe ziet nystagmus eruit bij baby’s? Het belangrijkste symptoom dat kan wijzen op nystagmus bij een zuigeling is schokkerige of willekeurige oogbewegingen.

Het is belangrijk op te merken dat de frequentie en intensiteit van deze bewegingen kan variëren bij elke individuele zuigeling, en de bewegingen zijn meestal afwezig wanneer de zuigeling slaapt.

Naast het voortdurend bewegen of schokken van de ogen, kunnen enkele belangrijke symptomen van infantiele nystagmus zijn:

• Het hoofd schuin houden

• Gevoeligheid voor licht

• Problemen met het gebruik van de ogen om een voorwerp te volgen

Sommige nystagmus-symptomen kunnen zich pas enkele maanden na de ontwikkeling van de kindertijd openbaren. Als de symptomen na de kindertijd optreden, kan dit het gevolg zijn van een onderliggende aandoening.

Oorzaken van infantiele nystagmus

Nystagmus bij zuigelingen kan aangeboren (optreden bij de geboorte) of verworven zijn, hoewel congenitale nystagmus vaker voorkomt dan verworven nystagmus

Congenitale nystagmus komt over het algemeen sporadisch voor bij zuigelingen, maar het is bekend dat meerdere leden van dezelfde familie de aandoening delen, en sommige studies zijn in staat geweest om de aandoening aan genetica te koppelen.

Enkele van de meest prominente aandoeningen die in verband kunnen worden gebracht met nystagmus bij baby’s zijn onder meer:

• Oog- of hoofdtrauma

• Slechte ontwikkeling van hersenen of ogen

• Cataracten

• Albinisme

• Aniridie

• Strabismus

• Foetaal alcoholsyndroom

• Vitamine vitaminegebrek

• ernstige refractieafwijking

• Reacties op bepaalde medicijnen

• Amblyopie

• Retina coloboma

• Optische zenuw hypoplasie

• Stroke (zeldzaam)

ZIE VERWIJDERD: Nystagmus oorzaken

Diagnose van infantiele nystagmus

Wanneer wordt nystagmus gediagnosticeerd bij baby’s? Hoewel gevallen van infantiele nystagmus vaak als congenitaal (aanwezig bij de geboorte) worden beschouwd, wordt de diagnose meestal niet op het moment van de geboorte gesteld. Vaker wordt de diagnose congenitale nystagmus gesteld tussen de leeftijd van 6 weken en 6 maanden.

Afhankelijk van de ernst van de symptomen en de leeftijd waarop ze optreden, kan een oogarts naast een uitgebreid oogonderzoek ook andere tests aanbevelen, zoals bloedonderzoek of een MRI-hersenscan. Dit zal de arts helpen de oorzaak van nystagmus verder te onderzoeken, en de ernst van een onderliggende oorzaak die aanwezig kan zijn.

SEE RELATED: Hoe oogtrekkingen een teken kunnen zijn van een hersenaandoening

Behandeling voor infantiele nystagmus

Hoe wordt nystagmus bij baby’s behandeld? De behandeling kan variëren, afhankelijk van het type nystagmus dat wordt gediagnosticeerd. Als de nystagmus het gevolg is van een refractiefout, kunnen corrigerende lenzen worden voorgeschreven voor uw jonge kind. Visietherapie kan ook nuttig zijn.

Als nystagmus optreedt als gevolg van een ernstige onderliggende aandoening, is de behandeling in de eerste plaats voorbehouden aan de genoemde aandoening, en zal dienovereenkomstig variëren.

Chirurgische behandeling is mogelijk in omstandigheden waarin het kantelen van het hoofd het kind ernstig heeft belemmerd, of voor andere ernstige aandoeningen.

In elk geval is het het beste om een oogzorgspecialist te raadplegen om een diagnose te bevestigen en te bepalen wat de beste behandelingsopties zijn voor uw kind. Kinderen moeten hun eerste uitgebreide oogonderzoek krijgen als ze 6 maanden oud zijn, maar als er aandoeningen zoals nystagmus aanwezig zijn, moet het gezichtsvermogen mogelijk eerder worden geëvalueerd.

Pagina bijgewerkt september 2020