Wie zijn de meest beruchte snurkers en nachtbrakers? Welke POTUS sliep op het dak van het Witte Huis? De feiten zullen u verbazen!
Republikein of Democraat?
Het maakt niet veel uit als het op slapen aankomt. Presidenten – van beide partijen – hebben voldoende rust nodig om de stress van een land aan te kunnen. Het blijkt dat de slaapgewoonten van Amerikaanse presidenten net zo verschillen als hun beleid.
Aangezien de Verenigde Staten dit jaar 241 jaar worden, is het een goed moment om te kijken naar de slaapgewoonten van POTUS door de eeuwen heen.
Presidenten laten hun slaaptank leeglopen?
Sommige presidenten zijn notoir licht op slaap. In plaats van de 7 uur die het Centers for Disease Control and Prevention aanbeveelt voor de leeftijdsgroep van 18 tot 60 jaar, komen zij ernstig tekort, net als naar schatting 35% van de Amerikanen.
Donald Trump, de huidige opperbevelhebber, gaat rond middernacht naar bed en slaapt maximaal 4 tot 5 uur. Daarna staat hij vroeg op, leest kranten, kijkt televisie en twittert zijn gedachten voor die dag. De meeste ochtenden pauzeert hij niet voor het ontbijt, hij geeft er de voorkeur aan om meteen aan het werk te gaan. Interessant om op te merken, hij schuwt koffie en thee.
Zijn voorganger Barack Obama hield vast aan een soortgelijke slaap routine, voor 7 uur ’s morgens wakker worden na het branden van de middernacht olie tot 2 uur. Zijn personeel was niet verbaasd om e-mails van hem te ontvangen in de kleine uurtjes van de nacht en het was niet ongebruikelijk om ook late conference calls te hebben. Maar deze gezondheidsbewuste voormalige president begon zijn dag met een ontbijt van eiwitten en spek met notenmixen voor snacks gedurende de dag.
Collega Democraat Bill Clinton was ook een nachtuil en sliep niet meer dan 6 uur per nacht, waarbij hij openlijk toegaf dat hij een functionele slapeloze was. Sinds 2010 is hij een toegewijde veganist – die helemaal geen dierlijke producten consumeert – nadat hij een hartziekte had gekregen. Nu is zijn favoriete ontbijt een amandelmelk smoothie.
Abraham Lincoln was ook chronisch slapeloos – niet verwonderlijk omdat hij te maken had met veel stress van de lange en bloedige Burgeroorlog. Overigens sliep hij nooit in het beruchte Lincoln bed, met een mammoet rozenhouten hoofdeinde. Zijn vrouw, Mary Todd, kocht het bed en sliep er alleen in. Volgens gasten die er verbleven, spookt het er.
Trotse dutjesmakers van het Witte Huis
Ronald Reagan trad op 70-jarige leeftijd voor het eerst aan als president. Hij begreep de waarde van dutjes en deed dat elke dag op hetzelfde tijdstip, laat in de middag. George W. Bush geloofde ook in dutjes en stond bekend als een leider die vroeg naar bed ging. Na zijn verkiezing in 2000, grapte hij: “Ik probeer het record te vestigen als de president die op de dag van de inhuldiging het vroegst naar bed ging.”
Ondertussen koppelde JFK zijn middagdutje aan een bad. Nadat hij wakker was geworden, nam hij een bad. Misschien verzachtte het zijn pijnlijke en chronische rugpijn. Hij en Jackie sliepen op aparte bedden omdat hij de voorkeur gaf aan een zeer stevige matras, terwijl het vrouwtje van een zachtere hield.
De overlevering van de snurkende presidenten
Obama was naar verluidt een snurker, maar niet zo erg als Theodore Roosevelt. Het lawaai dat hij veroorzaakte was zo erg dat hij zijn eigen verdieping kreeg in een ziekenhuis in Washington, D.C., tijdens een overnachting om andere patiënten niet te storen.
William Howard Taft leed aan slaapapneu, waarschijnlijk een neveneffect van zijn morbide obesitas – met een gewicht van 350 pond. Zijn slechte kwaliteit van slaap zorgde er vaak voor dat hij in slaap viel tijdens vergaderingen en aan zijn bureau – en op de golfbaan. De 27e president vond ook troost op het dak van het Witte Huis, waar hij een veranda had laten bouwen om te kunnen slapen. Zijn slaapgewoonten en apneu verbeterden nadat hij gewicht verloor met een geen koolhydraten/geen drank dieet.
Bekende snurkers in het Witte Huis waren ook John Adams, John Q. Adams George Washington, en Martin Van Buren.
President of niet, slaap is belangrijk!
We zouden alle presidenten, huidige en toekomstige, een zoete slaap moeten toewensen – voor hun eigen gezondheid en de gezondheid van het land. Volgens een onderzoek van de Universiteit van Pennsylvania heeft slaaptekort een aanzienlijk effect op de stemming, wat leidt tot meer stress, woede, verdriet, angst en mentale uitputting. Moeite met slapen is ook een medische rode vlag, een vroeg signaal van depressie. Onbehandeld zal naar schatting 15-20% van de mensen met slapeloosheid op een gegeven moment een zware depressie ontwikkelen.
Zelfs wereldleiders zouden goede slaapgewoonten moeten aannemen, waaronder het ’s nachts loskoppelen van hun elektronica en het creëren van rustgevende slaapomgevingen.