Contractuur van Dupuytren is een aandoening van de hand en de vingers, waardoor de patiënt zijn vingers niet meer recht kan zetten. Ervaren orthopedisch chirurg Andrew Fitzgerald geeft uitleg.
Dupuytren’s contracture, of palmar fibromatosis, is een aandoening van de hand, die ertoe leidt dat de vingers in een gebogen positie vast komen te zitten. De weefsellaag onder de huid van de handpalm (de palmaire fascie) ontwikkelt kleine, harde knobbeltjes, die geleidelijk dikker worden. Na verloop van tijd leidt dit tot koorden of banden van verdikt weefsel die zich uitstrekken tot in de vingers, waardoor deze naar binnen kunnen buigen in de richting van de handpalm. Het wordt steeds moeilijker om de vingers recht te zetten, zodat langdurige patiënten vaak permanent gebogen vingers hebben.
Hoewel de aandoening meestal niet pijnlijk is, kan deze flexiecontractuur van de vingers het dagelijks leven bemoeilijken. Eenvoudige handelingen zoals uw handen in uw zakken steken, handschoenen aantrekken, uw gezicht wassen of iemand de hand schudden, kunnen moeilijk worden. Er kan enig ongemak optreden bij het vasthouden of vastgrijpen.
Dupuytren’s contractuur tast meestal de ene hand meer aan dan de andere, maar kan ook beide handen evenveel aantasten. Het heeft de neiging om de ringvinger en de pink aan te tasten, hoewel het elk cijfer kan aantasten.
Een vergelijkbare aandoening, bekend als plantaire fibromatose, kan optreden in de voetzool, waarbij zich knobbels vormen aan de mediale zijde van het voetgewelf.
Wat zijn de oorzaken van Dupuytren’s contractuur?
Het is onbekend wat precies de oorzaak is van de contractuur van Dupuytren, maar er zijn bepaalde factoren die het risico verhogen, zoals man zijn, ouder zijn dan 50 jaar, en van Noord-Europese afkomst zijn.
Waarom wordt de contractuur van Dupuytren de ziekte van de Vikingen genoemd?
De ziekte van Dupuytren heeft de bijnaam “de ziekte van de Vikingen” gekregen vanwege de prevalentie in het noorden van Europa en bij mensen van Noord-Europese afkomst. Volgens de overlevering kwam de aandoening veel voor bij de Vikingen, die een groot deel van Noord-Europa veroverden en leegroofden, waardoor de ziekte zich verspreidde onder de bevolkingsgroepen waarmee ze intermigreerden.
Kan de contractuur van Dupuytren worden genezen?
Milde gevallen worden over het algemeen in de gaten gehouden totdat de aandoening zover gevorderd is dat ingrijpen nodig is.
Dit ingrijpen kan de vorm aannemen van collagenase-injecties in het weefsel dat door Dupuytren is aangetast. Dit helpt om de banden van verdikt weefsel op te breken, die vervolgens kunnen worden uitgerekt, waardoor de contractuur wordt opgeheven.
Er is ook een procedure die naaldfasciotomie wordt genoemd, waarbij een naald wordt gebruikt om de banden door te snijden en los te maken.
Ten slotte bestaat een operatie van de contractuur van Dupuytren (Dupuytren fasciectomie) uit een incisie in de hand om het verdikte weefsel in de handpalmen en vingers te verdelen en te verwijderen, zodat ze kunnen worden rechtgezet. Dit kan worden gedaan onder plaatselijke of algehele verdoving, meestal in dagbehandeling. De hechtingen worden meestal na 10-14 dagen verwijderd en het wordt aanbevolen om zo snel mogelijk naar een handtherapeut te gaan om de zwelling te helpen verminderen en te werken aan het herstel van de beweging. Het kan zijn dat de patiënt gedurende 4-6 maanden na de operatie ’s nachts een spalk moet dragen.