Millennia lang hebben agrarische beschavingen zich gerealiseerd dat de mogelijkheid om overtollig graan op te slaan een veiligheidsbuffer biedt tegen magere jaren, of zelfs alleen maar een lange winter. Het beroemdste oude verslag van dit idee is waarschijnlijk het bijbelse verhaal in Genesis 41, waarin Jozef Egypte adviseert graan op te slaan om de zeven jaren van voorspelde hongersnood te overleven.
Overblijfselen van oude Egyptische voorraadschuren zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Hetzelfde geldt voor die uit het oude Griekenland, het Midden-Oosten, en Noord- en Zuid-Amerika.
Romeinse verslagen geven aan dat kuilen graan opsloegen in Noord-Afrika. En het woord “silo” komt eigenlijk van het Griekse woord “siros”, dat “een kuil om graan in te bewaren” betekent.
Silage: Een belangrijke innovatie
Silo’s doen veel meer dan alleen droog graan of zaad bewaren. Ze zijn ook verantwoordelijk voor een van de belangrijkste uitvindingen in de geschiedenis van de moderne landbouw: kuilvoer.
Ontwikkeld door experimenten in de jaren 1800, kuilvoer is in wezen een loof gewas – misschien een hele maïs stengel, misschien een hele luzerne plant, misschien iets anders – dat is fijngehakt en vervolgens opgeslagen terwijl het vochtgehalte nog hoog is, ergens in de buurt van 60 procent.
Omwille van het vochtgehalte behoudt kuilvoer een hoger energie- en eiwitgehalte dan gedroogd ruwvoer (hooi). Dit feit heeft het mogelijk gemaakt voor melkveehouders om koeien in een betrouwbare melkproductie te houden, zelfs tijdens de winter.
Maar er is één caveat. Je hebt een manier nodig om het kuilvoer niet te laten bederven.
Wanneer boeren hooi maken, is de sleutel tot conservering te zorgen voor een laag vochtgehalte en het hooi droog te houden. Maar boeren zetten kuilvoer vers op, dus de sleutel tot langdurige opslag van kuilvoer is het zuurstofgehalte tot een minimum te beperken.
De silo is de sleutel tot dit proces. In wezen wordt kuilvoer ingemaakt.
Opslaan van het kuilvoer in de zuurstofarme omgeving van de silo stimuleert anaerobe microben om het voederproduct te fermenteren, maar op een manier die herkauwers – waaronder schapen, geiten en, heel belangrijk, runderen – nog steeds kunnen verteren.
In theorie zullen het fermentatieproces en de silo het kuilvoer beschermen tegen rot. Kuilvoer is een uitstekende uitvinding. In de loop der jaren zijn er een aantal verschillende oplossingen geweest voor de opslag van kuilvoer: de moderne silo.
Laten we een veldgids gebruiken en enkele moderne (post-1900) silotypes bekijken die u zou kunnen ontdekken tijdens uw verkenningstocht door landelijk Amerika.
Torensilo’s
In de jaren 1800 experimenteerden landbouwers enkele decennia met het inkuilen van vee, meestal met behulp van kuilen of vierkante constructies die in bestaande schuren waren gebouwd. Pas aan het eind van de jaren 1880 bouwde John Steele, een lid van de wetgevende macht van Wisconsin, de eerste ronde silo, ook wel de “Steele Silo” genoemd.
Landbouwwetenschapper Franklin Hiram King van het Wisconsin Experimental Station bevorderde de innovatie met zijn “King Silo” in 1891.
De ronde torensilo is wat de meeste mensen in gedachten hebben als ze aan een silo denken. Zoals vuurtorens langs de kustlijn, hebben torensilo’s iets van een charmante aantrekkingskracht.
Zelfs mensen die het gebruik ervan niet kennen, herkennen ze onmiddellijk. Plus, ze zijn iconische symbolen van het land leven.
Ronde silo’s zijn om verschillende redenen gunstig. Ten eerste, een cirkel is sterk, vooral wanneer versterkt door stalen banden de manier waarop de meeste silo’s zijn.
Het gewicht van het graan in de silo (zie het als een vorm van druk) duwt aan de zijkanten naar buiten en probeert in alle richtingen te morsen. Een cirkel helpt om dat te voorkomen. Ook had de inhoud van vroege vierkante silo’s te lijden van groot bederf in de hoeken.
Maar ronde torensilo’s zijn niet zonder nadelen. Het gistingsproces dat kuilvoer conserveert, kan gassen produceren die ongezond en gevaarlijk zijn voor de mens.
Sommige silo’s, vooral glas/staal silo’s, zijn zeer effectief in het beperken van zuurstof niveaus tot een minimum. Dit kan een gevaar opleveren voor iedereen die de silo betreedt voor onderhoud of inspectie. Silo’s kunnen ook brandgevaarlijk zijn.
Dit heeft echter niet verhinderd dat torensilo’s op grote schaal worden gebruikt.
U kunt vinnen toren silo’s gebouwd met behulp van veel verschillende constructiemethoden, waarvan sommige ging in en uit de mode door de jaren heen.
Lees meer: Hier zijn 4 manieren om silagezeilen te gebruiken in de plantaardige productie.
Hout
Houten silo’s waren populair tot rond 1900, toen ze begonnen te worden vervangen door andere materialen die beter bestand waren tegen aantasting door kuilwater.
Soms zijn ze meer achthoekig of veelhoekig dan rond. Dat is waarschijnlijk omdat dergelijke vormen gemakkelijker te construeren zijn uit hout.
De houten silo’s die er nog zijn, zien er heel mooi en interessant uit – fascinerende stukken van een moment in de plattelandsgeschiedenis dat snel verdween.
Metselwerk
U kunt ook vintage silo’s tegenkomen die zijn opgetrokken uit metselwerk, zoals steen of baksteen. Sommige van deze zijn heel aantrekkelijk en uniek.
Deze zijn vaak historisch van aard, gebouwd tijdens het experimentele tijdperk van silo’s, toen de landbouwers alternatieven voor hout zochten, maar vóór beton en glas/staal silo’s de norm werden.
De kosten van de bouw van een stenen of bakstenen silo werden beïnvloed door de noodzaak om metselaars in te huren voor het werk. Maar als de streek rijk was aan stenen, was het materiaal gemakkelijk verkrijgbaar.
Beton
Beton bleek al snel een uitstekend bouwmateriaal te zijn. En veel klassieke torensilo’s zijn opgetrokken uit betonnen wanden met metalen daken. U zult hier een paar subvariëteiten ontdekken:
- Torenbetonsilo’s. Bij deze silo’s worden individuele blokken van in elkaar grijpende beton, genaamd duigen, gebruikt om de structuur te bouwen. Deze blokken zijn over het algemeen vrij dun, slechts ongeveer 3 inches dik, en stalen banden versterken de gehele structuur. Staafbeton silo’s zijn heel gewoon en nog steeds in gebruik op sommige boerderijen vandaag.
- Gegoten betonnen silo’s. Deze zijn anders. Hier is de hele silo gebouwd uit een enkel monolithisch stuk, en de muren zijn dikker, ongeveer 6 centimeter. Gegoten betonnen silo’s vereisen grote vormen om te bouwen, terwijl duigen kunnen worden gemaakt van een kleine mal.
- Betonnen blok silo’s. Sommige oudere silo’s zijn gemaakt van betonblokken die veel dikker zijn dan duigen.
Lees meer: Hier zijn 4 redenen waarom u een boerderijverzekering nodig heeft voor uw hobbyboerderij.
Glass-Lined Steel Silos
Starting rond de jaren 1950, silo’s gebouwd van glas-gevoerde stalen platen steeg in populariteit. De staalplaten die aan elkaar worden geschroefd en effectief in porselein worden ingekapseld vormen de muren.
Silage wordt in deze kenmerkende silo’s van bovenaf geladen en van onderaf verwijderd met behulp van een losser. Glazen silo’s zoals deze staan bekend als zuurstofarme silo’s, omdat ze zeer goed zijn afgedicht en plastic luchtblazen bevatten om het kuilvoer verder te beschermen tegen blootstelling aan zuurstof.
De blazen zorgen ervoor dat de luchtdruk in de silo overeenkomt met die van de buitenlucht.
Hoewel nog steeds in gebruik op sommige boerderijen, hebben glazen silo’s niet hun vroegere populariteit behouden, mogelijk als gevolg van de concurrentie van bunkersilo’s. Ook de losmechanismen blijken moeilijk en duur te repareren.
Rechthoekige/Vierkante silo’s
Het vierkante silo-ontwerp dateert van vóór de ronde torensilo. Maar, zoals opgemerkt, leidde het ontwerp tot bederf in de hoeken.
Eindeloos verlieten de boeren het concept van de vierkante silo. De boeren van vandaag vinden echter weer heil in vierkante silo’s.
Met nieuwe innovaties om bederf te voorkomen, stellen moderne vierkante silo’s boeren in staat hun opslagruimte te maximaliseren. (Vierkante silo’s bevatten ongeveer 25 procent meer dan ronde silo’s.)
Deze silo’s kunnen verschillende compartimenten bevatten, waardoor opslag van meer dan één product in dezelfde silo mogelijk is. Ook zijn ze veel gemakkelijker te monteren.
Horizontale silo’s
Zo iconisch als torensilo’s de afgelopen meer dan 100 jaar zijn geweest, en hoe nuttig ze ook mogen zijn voor de opslag van kuilvoer, tijden veranderen. En met hen, technologie verandert, ook.
Heden ten dage – een soort terugkeer naar het verleden – nemen horizontale silo’s de plaats in van torensilo’s, vooral voor grote landbouwbedrijven.
Hoewel de pastorale charme van een majestueuze torensilo misschien ontbreekt, hebben horizontale silo’s de laatste jaren steeds weer hun waarde bewezen door hun functionaliteit en effectiviteit bij het opslaan van grote hoeveelheden kuilvoer en het veilig houden daarvan.
Horizontale silo’s zijn ook sneller te lossen-een kritische factor die ze meer wenselijk maakt op veel van de hedendaagse boerderijen.
Silage Bunkers
Silage bunkers hebben meestal twee lange, parallelle betonnen of houten wanden. Langs een derde wand aan één kant kunnen de gewassen ingepakt en met plastic verzegeld zijn.
In een poging om extra zuurstof uit het gewas te persen, gebruiken boeren tractoren met grote wielen om heen en weer te rijden over de kuilbunkers tijdens en na het vulproces om zuurstof uit het voer te persen. Eenmaal gevuld wordt de bunker afgedekt met grote plastic zeilen om de lucht zoveel mogelijk af te sluiten.
Ten slotte wordt het plastic verzwaard, vaak met bandenmuren, maar soms ook met andere middelen zoals zandzakken. Dit gewicht dient om het plastic tegen de wind te beschermen en oefent druk uit op de kuil, waardoor extra zuurstof wordt uitgedreven.
Het correct laden en onderhouden van een silagebunker vereist nogal wat vaardigheid en onderzoek. Als verkeerde procedures worden gevolgd, kunnen enorme hoeveelheden bederf en gevaarlijke lawines van het kuilvoer optreden. Maar wanneer deze constructies goed gebouwd en gevuld zijn, maken ze een veilige opslag en een snellere verwijdering voor het voederen van enorme hoeveelheden voer mogelijk.
Het is geen wonder dat ze zo populair zijn in grotere agrarische omgevingen.
Gracht silo’s maken gebruik van in wezen hetzelfde concept, behalve de bunker is gegraven in de grond in plaats van met behulp van muren gebouwd op de top.
Lees meer: Een hooivochttester kan helpen bij het opslaan van uw hooibalen.
Silage Piles
Een andere optie vergelijkbaar met de silage bunker is een silage stapel, soms bekend als een drive-over stapel. Dit wordt soms gebruikt als back-up oplossing tijdens een recordoogst, wanneer er een overmaat aan kuilvoer is die niet in de silo of bunker past.
Sommige bedrijven gebruiken zelfs kuilpalen als primaire kuilopslag. Zij bieden permanente huisvesting voor het gewas met niets anders dan een grote betonnen plaat en voldoende plastic bedekking.
Zoals bij silagebunkers wordt de hoop samengedrukt door tractoren met grote wielen om de zuurstof te helpen verwijderen. Maar zonder de betonnen wanden van een bunker, het is meer uitdagend om de juiste hoeveelheid compressie te bereiken.
Ook hier gebruikt men vaak bandenmuren om de plastic bedekking vast te zetten.
Zijsprongetje: Een oude silo restaureren
Het is altijd leuk om te zien hoe oude boerderijgebouwen worden gerestaureerd. En als u een oudere silo bezit, kunt u restauratie overwegen.
Maar bij silo’s moet u extra voorzichtig zijn – bij voorkeur met de hulp van een silo-expert. Dit geldt vooral als de silo bestemd is om weer in gebruik te worden genomen.
Maar zelfs als het doel is gewoon om de structuur te stabiliseren, zorg ervoor dat een inspectie en advies over eventuele scheuren, funderingsproblemen, en corrosie die kan zijn gevormd door jaren en jaren van silage zuur op metalen steunen te krijgen.
Restauratiebedrijven kunnen scheve silo’s repareren, zuurbestendige coating aanbrengen en al het andere doen dat nodig is om de structuur weer veilig en functioneel te maken.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het september/oktober 2020 nummer van Hobby Farms magazine.