Bev Francis | This Unruly

Shot putEdit

Jako nastolatka, Francis stała się utalentowaną kulomiotką. W lutym 1974 roku, rozpoczęła poważny trening. W 1977 r. pobiła australijski rekord w pchnięciu kulą. W latach 1977-1979 i 1981-1982 była członkiem australijskiej drużyny torowej i terenowej. Opuściła sezon 1980 z powodu kontuzji kolana. W 1982 r. wygrała australijskie mistrzostwa kraju w pchnięciu kulą. Wraz z shot put, ona wykonała rzut dyskiem, rzut oszczepem, i 100 metrów reserve.

PowerliftingEdit

W 1980, Francis posiadał wszystkie rekordy świata w 82,5 kg (182 lb) klasy wagowej. W 1981 r. na Mistrzostwach Świata w Podnoszeniu Ciężarów ustanowiła rekord świata w wyciskaniu na ławce 150 kg (330 lb), będąc pierwszą kobietą, która wycisnęła na ławce ponad 300 lb. W 1982 r. na Mistrzostwach Australii w Podnoszeniu Ciężarów w Adelajdzie ustanowiła rekord świata w kategorii 82,5 kg (182 lb) z przysiadem 216 kg (476 lb). Zdobyła złote medale w swojej kategorii wagowej w Mistrzostwach Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów w latach 1980-1985.

Najlepsze wyciągiEdit

Przysiad – 500 lb (230 kg)
Wyciskanie na ławce – 335 lb (152 kg)
Podnoszenie ciężarów – 501 lb (227 kg)

kulturystykaEdit

kariera zawodowaEdit

Po tym jak została pierwszą kobietą, która wycisnęła na ławce ponad 300 lb (140 kg), w kilku magazynach kulturystycznych na całym świecie pojawiło się zdjęcie Francis w pozie najbardziej umięśnionej, czyli „kraba”, w bikini. Posiadała o wiele więcej mięśni niż najbardziej umięśnione kulturystki w tamtym czasie. Jej osiągnięcia w podnoszeniu ciężarów sprawiły, że została zaproszona przez producenta George’a Butlera do udziału w filmie Pumping Iron II: The Women, który był kręcony w okolicach Mistrzostw Świata Cezara odbywających się w Las Vegas w grudniu 1983 roku. Na tych zawodach, powiedziała, że powinna być „pierwsza lub ostatnia”. Uplasowała się pośrodku, na 8 miejscu wśród 15 zawodników. Rozczarowana wynikami, próbowała na nowo wymyślić swoją sylwetkę zgodnie z tym, co było nagradzane, zwłaszcza po usłyszeniu, że była „zbyt muskularna” dla gustów sędziów.

Francis gościnnie wystąpiła w konkursie Mr. Olympia 1985, rozpalając publiczność. Zajęła 10 miejsce w swoim debiucie w konkursie Ms. Olympia w 1986 roku. W 1987 roku wygrała Pro Mistrzostwa Świata. Następnie zajęła trzy trzecie miejsca na Ms. Olympia w 1987, 1988 i 1989 roku, po czym przesunęła się na drugie miejsce na Ms. Olympia w 1990 roku (jako wicemistrzyni za Lendą Murray). Od czasu Mistrzostw Świata Cesarii w 1983 roku, kiedy to powiedziano jej, że jest „zbyt umięśniona”, radykalnie zmieniła swoją sylwetkę, ale na Olimpiadzie w 1990 roku powiedziano jej, że jest „niewystarczająco umięśniona”, by pokonać Murray. Zdeterminowana, aby wygrać ich następne spotkanie, postanowiła zbudować najgęściej umięśnioną sylwetkę, jaką kiedykolwiek widziano u kobiety do tego momentu.

Ms. Olympia 1991Edit

Konkurs Ms. Olympia 1991 był pierwszym, który był transmitowany na żywo przez ESPN, nadając konkurs kulturystyczny kobiet do największej widowni w tamtym czasie (i przyczyniając się do kontrowersji). Aby sprostać potrzebom sieci, zawody odbywały się w ciągu dwóch dni. Runda pierwsza (symetria) i druga (muskulatura) odbyły się w sobotę wieczorem, 12 października 1991 r., podczas gdy runda trzecia (pozowanie) i czwarta (pozowanie) zostały przeprowadzone 24 godziny później, a niedzielny wieczór był transmitowany na żywo. Podczas eliminacji Francis wyszła na scenę ze 160 funtami (73 kg) gęstych i sprawnych mięśni ułożonych na jej mierzącej 1,65 m klatce piersiowej. Publiczność sapała – nikt wcześniej nie widział takiej muskulatury u kobiety. Prawie wszyscy zawodnicy byli znacznie więksi niż na ostatnich zawodach, zaskakując nie tylko głównych widzów ESPN, ale także niektórych fanów kulturystyki. Broniąca tytułu Murray sama była o 11 funtów cięższa niż w poprzednim roku.

Pod koniec pierwszej nocy sędziowania, Francis prowadziła, wyprzedzając Murray o cztery punkty. Drugiej nocy, tuż przed rozpoczęciem dwóch finałowych rund, ESPN (w bezprecedensowym posunięciu dla profesjonalnej kulturystyki) wyświetliło wyniki z połowy czasu, aby ich krajowa publiczność oraz ci, którzy znajdowali się w Shrine Auditorium mogli zobaczyć Francis na prowadzeniu. Ponieważ rundy pozowania nigdy nie były uznawane za okazję dla pozostającego w tyle zawodnika do wyjścia na prowadzenie, większość wtajemniczonych, w tym sama Francis, przewidywała, że wystarczyło jej tylko uniknąć przewrócenia się, aby zdobyć tytuł. Jednak na zakończenie drugiej nocy, gdy Francis stała na scenie trzymając się za ręce z Murrayem, ogłoszono, że zajęła drugie miejsce, z wynikiem 31 punktów, przy 32 punktach Murraya. Ręka Francis uniosła się do połowy twarzy w szoku, zanim odzyskała spokój, uśmiechnęła się i pogratulowała Murrayowi. To był jak dotąd najmniejszy margines zwycięstwa dla zwyciężczyni Ms. Olympia, Murray wyprzedziła Francis o zaledwie jeden punkt. Publiczność i komentatorzy byli zdruzgotani tym wynikiem, ponieważ Francis był na prowadzeniu po pierwszych dwóch (bardziej spornych) rundach, tylko do wyprzedzenia jakoś w końcowym secie.

Zazwyczaj sugerowano, że IFBB i ESPN przywództwo nie chce kobieta niosąca więcej masy mięśniowej niż większość mężczyzn wagi średniej, aby być uznane za premierę planety kobieta kulturysta, i poinstruował sędziów do huśtawki konkurs na korzyść Murray. Taka ingerencja nie była niespotykana w męskiej konkurencji (najbardziej kontrowersyjna podczas Mr. Olympia w 1980 r.). Kilka miesięcy później IFBB ogłosiła nowe zasady, ostrzegając, że nadmierna muskulatura będzie oceniana negatywnie, wywołując nieustanną debatę na temat subiektywnych kryteriów i tego, „ile to za dużo”. Francis przeszła na emeryturę po tym wydarzeniu, powołując się na obrzydzenie z powodu kontrowersyjnej przegranej. Stwierdziła w 1993 roku:

Wiesz, kiedy weszłam jako najbardziej umięśniona zawodniczka na tym konkursie w 1983 roku w Caesar’s Palace, powiedziałam, że powinnam być pierwsza lub ostatnia. To samo powinno mieć zastosowanie na Ms. Olympia w 1991 roku. Po tym jak byłem w czołówce, a przede mną było tylko pozowanie i posedown, wciąż nie mogę uwierzyć, że przegrałem ten konkurs. W moim sercu i w moim umyśle nie mogę się zmotywować do wzięcia udziału w kolejnych zawodach kulturystycznych. Nie ma już we mnie ognia do rywalizacji. Nie czuję goryczy. Kulturystyka dała mi wspaniałe życie i jestem za to wdzięczna.

Obraz ciała i kryteria ocenyEdit

Francis i jej kariera odegrały znaczącą rolę w równoczesnym zamieszaniu wokół ideałów formy (zwłaszcza w odniesieniu do masy mięśniowej) i kryteriów oceny kulturystek, które często opierały się na niejasnych, spornych i zmiennych pojęciach „kobiecej” sylwetki. Jej debiut w filmie „Cesar’s World Cup” z 1983 roku spotkał się z dużym zainteresowaniem, ponieważ potencjalnie popchnął sport w bardziej muskularnym kierunku. Feministyczna ikona Gloria Steinem skomentowała jej występ jako „redefiniujący granice kobiecości”. Jednak, gdy umieściła 8, jej strata doprowadziła ją do spędzenia lat zmieniających jej wygląd w próbie spełnienia pozornego ideału preferowanego przez sędziów.

Despite lat próbując osiągnąć wyższe wyniki na aspekt kobiecości konkursów ze środkami, w tym pracy nosa, wybielanie włosów i odchudzanie jej sylwetki przez utratę mięśni, Francis nadal nie udało się zająć pierwsze miejsce w głównych konkursach. Jednak po pomyślnym opracowaniu metod osiągnięcia bardziej symetrycznej sylwetki przy jednoczesnym zachowaniu wielkości zbudowanej z jej doświadczenia w podnoszeniu ciężarów (trzy podnoszenia ciężarów są kluczowe dla kulturystyki, a kulturyści z doświadczeniem mistrza w podnoszeniu ciężarów mają tendencję do posiadania ogromnych rozmiarów i gęstości dla swoich klatek), zdobyła mistrzostwo świata w 1987 roku. Nadal eksperymentowała ze swoją sylwetką, co doprowadziło do rozczarowującego występu na Ms. Olympia w 1990 roku. Została skrytykowana za brak pełności i muskulatury w porównaniu do zwyciężczyni Lendy Murray, a następnie pracowała nad tym, by stać się tak masywną i symetryczną, jak to tylko możliwe na Olympię w 1991 roku. Po 2. miejsce i kontrowersji wynikającej, ona wycofała się z kulturystyki.

Marcia Pally, w 1985 roku artykuł na temat filmu Pumping Iron II: The Women, poinformował, że ludzie często myślą o Francis jako lesbijki. Francis skomentowała: „Kategoryzacja denerwuje mnie bardziej niż to, o co jestem oskarżana. Nazywano mnie transseksualistką, mężczyzną i lesbijką. Ludzie muszą przestać łączyć ze sobą rzeczy, które do siebie nie pasują. Mięśnie nie czynią z kobiety lesbijki.”

Historia konkursówEdit

1983 Caesars World Cup – 8
1984 IFBB Grand Prix Las Vegas – 8
1986 IFBB Grand Prix Las Vegas – 3
1986 IFBB LA Pro Championship – 3
1986 IFBB Ms. International – 3rd
1986 IFBB Ms. Olympia – 10th
1987 IFBB Pro World Championship – 1st
1987 IFBB Ms. Olympia – 3rd
1988 IFBB Ms. Olympia – 3rd
1989 IFBB Ms. Olympia – 3rd
1990 IFBB Ms. Olympia – 2nd
1991 IFBB Ms. Olympia – 2nd