De liefhebbende vrouw die het gezicht van Onze Lieve Heer afveegt bij de zesde kruiswegstatie is buitenbijbels, althans dat denken de meeste mensen. Maar de heilige, wier feest op 12 juli valt, zou volgens sommigen de Haemorrhissa (bloedvloeiende vrouw) zijn die in de evangeliën wordt genoemd (Mt. 9, 20-22; Mc. 5, 25-34; Lc. 8, 43-48). Volgens het apocriefe Evangelie van Nicodemus getuigde een vrouw, Veronica genaamd, tijdens het proces van Onze Heer voor Pilatus: “Twaalf jaar lang had ik een bloedkwaal, en ik raakte alleen de rand van zijn kleed aan, en direct werd ik genezen.” Blijkbaar is de traditie van de heilige Veronica als de aambeienvrouw populairder in het Oosten dan in het Westen.
De historicus uit de vierde eeuw, Eusebius, vertelt: “Want men zegt dat de bloedvloeiende vrouw, die, zoals wij uit het Heilig Evangelie vernemen, van onze Verlosser verlossing uit haar ellende ontving, uit deze plaats afkomstig was, en dat haar huis in de stad te zien is, en dat daar opmerkelijke gedenktekens van de goedheid van de Verlosser jegens haar bewaard zijn gebleven. Want bij de poorten van haar huis staat op een verhoogde steen een koperen beeld van een geknielde vrouw, met uitgestrekte handen, alsof zij aan het bidden was. Daartegenover staat een ander rechtopstaand beeld van een man, gemaakt van hetzelfde materiaal, fatsoenlijk gekleed in een dubbele mantel, die zijn hand uitstrekt naar de vrouw. Aan zijn voeten, naast het beeld zelf, staat een vreemde plant, die tot aan de zoom van de koperen mantel klimt, en een geneesmiddel is tegen allerlei ziekten. Men zegt dat dit beeld een beeld van Jezus is. Het is tot op onzen dag gebleven, zoodat wij het zelf ook gezien hebben, toen wij in de stad logeerden.”
St. Veronica is de patrones van waschers en fotografen.
Fresco, Catacomb of Sts. Marcellinus and Peter, Rome, begin 4e Eeuw waarop de hemorrhissa genezen wordt door het aanraken van Christus’ kleed (Mk 5:25-34)