Het is duidelijk dat we te maken hebben met een dramatische toename van de gezondheidszorgbehoeften als gevolg van een exploderende bevolking die snel vergrijst, die wordt bediend door onvoldoende artsen, zorgverleners en verpleegkundigen, en die gebukt gaat onder een spiraal van kosten voor de gezondheidszorg.

Dus wie denk je dat zou kunnen worden getagd om te helpen een deel van de malaise op te vangen? EMS vertegenwoordigt een enorme hulpbron in de gezondheidszorg en het kan niet meer alleen voor noodgevallen blijven. Hoewel veel landen de rol van het EMS hebben uitgebreid, beginnen wij nu te onderzoeken of we een groter scala aan zorg kunnen bieden.

Met dat, laat me u introduceren in de wereld van tijdelijke en niet zo tijdelijke door de mens gemaakte toegang tot de lichaamsholte apparaten en procedures die uw huidige of toekomstige patiëntenzorg expertise kunnen vereisen.

Openingen
Er zijn zeven natuurlijke lichaamsopeningen of openingen die toegang bieden tot een inwendige holte via een natuurlijke doorgang genaamd een kanaal, kanaal of meatus. Dus, van boven naar beneden:

  • Externe gehoorgang of meatus leidt luchtgolven van buiten naar het trommelvlies, waarbij mechanische energie wordt omgezet in elektrische energie in de interne gehoorgang of meatus, die naar uw hersenen wordt gezonden.
  • Nares is de ingang tot de neus en het slijmerige oppervlak binnenin dat stof, pollen, enz. verzamelt om het uit uw luchtwegen te houden en helpt de buitenlucht op te warmen voordat deze uw longen bereikt.
  • Nasal meati zijn openingen in de neus die leiden naar de vier gepaarde sinusholten die ook ingeademde deeltjes opvangen, de lucht verwarmen en ook het gewicht van je schedel verlichten, wat enige waarheid geeft aan de term “luchthoofd.”
  • Mond geeft toegang tot het maagdarmkanaal en het ademhalingssysteem
  • Urethrale meatus transporteert urine van je blaas naar buiten
  • Anus voor de uitvoer van vaste afvalstoffen
  • Vagina, het kanaal naar de baarmoeder van waaruit we allemaal zijn ontstaan

Traffic control
De sluitspier is een cirkelvormige spier die een natuurlijke lichaamsopening of kanaal omgeeft. Zij variëren van zeer klein zoals de duizenden capillaire sluitspieren die de kleinste bloedvaten openen en sluiten, tot grote sluitspieren die grotere stroomvolumes beheren zoals door de slokdarm of uit de anus.

Het belang en de intelligentie van de sluitspier is niet vanzelfsprekend. Dit kan worden aangetoond met een gedachte-experiment. Stel je voor dat je handen zijn samengepakt en gevuld met water, zand en lucht; zou je je handen kunnen openen en alleen de lucht laten ontsnappen? De anale sluitspier doet dat routinematig.

Tijdelijke ingrepen volgens normale anatomische paden
Nasogastrische en orogastrische tubes bieden tijdelijke toegang tot de maag om de inhoud af te zuigen of te spoelen (lavage) of om medicatie of voeding toe te dienen (gavage). Deze buisjes zijn oncomfortabel en zorgvuldige manipulatie zal het ongemak minimaliseren.

De opening naar de slokdarm ligt dicht bij de opening naar de longen (larynx), zodat een verplaatste maagsonde een aspiratierisico inhoudt. De plaatsing van de buis wordt bevestigd met een röntgenfoto en de afstand van inbrengen wordt genoteerd of gemarkeerd om eventuele buisdrift te controleren.

Intubatie van de luchtpijp kan via de neus of de mond worden uitgevoerd en is een bekende extramurale ingreep met mogelijke problemen van verkeerde plaatsing en verplaatsing.

Ureumkatheters zijn flexibele, gladde buisjes die kunnen worden ingebracht voor een snelle in en uit procedure om urine voor onderzoek te verkrijgen. Ze kunnen ook worden achtergelaten voor continue drainage als een verblijfskatheter.

Jaren geleden ontwikkelde Dr. Frederic Eugene Basil Foley de eerste flexibele verblijfskatheter met een opblaasbare ballon aan één uiteinde om een deel van de buis in de blaas te houden. De Foley-katheter is zowel vriend als vijand, omdat hij bacteriën de mogelijkheid biedt de blaas en de bloedstroom binnen te dringen, waardoor het aantal urineweginfecties, sepsis en sterfgevallen onder patiënten toeneemt.

We verergeren de kans op dergelijke infecties door ze te vaak in te brengen en te lang te wachten met het verwijderen ervan, gewoon voor ons gemak als zorgverleners.

Rectale tubes worden uiteraard in het rectum ingebracht en kunnen worden gebruikt om een verscheidenheid aan vloeistoffen in te brengen om constipatie te verlichten of om medicijnen toe te dienen, zoals lactulose dat overtollige ammoniak absorbeert die door de leverfalenpatiënt wordt geproduceerd of kayexalaat om hoge serumkaliumspiegels te helpen verlagen door zich te binden met kalium dat vervolgens in de ontlasting wordt uitgescheiden.

Sommige rectale tubes lijken op grote Foley-katheters omdat ze aan één kant een ballon hebben om de tube in het rectum te verankeren. Dit kan nuttig zijn wanneer een patiënt tijdelijk de vrijwillige controle over de anale sluitspier heeft verloren. Voortdurend ontlasten kan huidafbraak veroorzaken en de plaatselijke wondgenezing belemmeren.

Niet-anatomische trajecten
Deze ingrepen doorbreken de huid om een buisje in te brengen of een chirurgische opening te maken om toegang te krijgen tot een inwendige holte. Hierdoor worden de incisie en de orgaanholte blootgesteld aan mogelijke infectie, zodat voortdurende waakzaamheid bij het handhaven van een aseptische techniek vereist is. Als er een buisje in het spel is, is veiligheid de sleutel tot het verminderen van de beweging die kan leiden tot ongemak of losraken.

Een stoma is een chirurgische opening om afval via de buikwand te kunnen verwijderen in plaats van via de normale anatomische weg. Het stoma is het deel van de darm of urineleider dat u op het huidoppervlak ziet en waar het opvangzakje zich bevindt.

De juiste plaatsing van het zakje over het stoma is essentieel om de stroom binnen de perken te houden en huidbeschadiging door darminhoud of urine te voorkomen.

Buizen
Een tracheostomie is een chirurgische opening in de luchtpijp die toegang tot de longen verschaft wanneer het strottenhoofd is verwijderd of disfunctioneel wordt als gevolg van ziekte, verwonding of een operatie. Een tracheostomiebuis wordt in de opening ingebracht om de toegang vrij te houden. Het is van essentieel belang om de huid rond de opening schoon en droog te houden, en de tracheostomiebuis schoon en doorgankelijk.

De andere chirurgische luchtweg is de cricothyroïdotomie, een tijdelijke, laatste noodluchtweg om een buis in te brengen via een incisie in het cricothyroïdmembraan om een doorgankelijke luchtweg te creëren en de longen te beademen.

De meest gebruikelijke voedingsbuis voor de lange termijn is een Percutane Endoscopische Gastrostomie of PEG buis. De buis wordt door de huid heen in de maag ingebracht, terwijl de maag door de gastroscoop zichtbaar wordt gemaakt. Aan de maagzijde van de buis zit een stootrand of opblaasbare ballon om de buis op zijn plaats te houden.

Gastrostomiebuizen worden gebruikt wanneer een patiënt niet in staat is om op lange termijn of permanent orale voeding tot zich te nemen, zoals bij patiënten met neurologische aandoeningen die hen verhinderen te slikken. Net als bij alle andere buisjes zijn zorgvuldige huidverzorging en nauwlettend toezicht op de plaatsing van de buisjes essentieel.

Soms wordt de behoefte aan een urinekatheter een langdurige zaak, zoals bij patiënten met blaasbeschadiging door verwonding of ziekte. Een suprapubische katheter wordt via de huid boven de schaamstreek in de blaas ingebracht, waardoor de urethra wordt omzeild en de kans op infectie afneemt.

De stoma
Neem het functionele deel van de dikke darm, scheid het van het zieke deel, steek het goede uiteinde door een incisie in de buikwand om een stoma te maken door de rand van de dikke darm aan de huid vast te hechten, en u hebt een colostomie gemaakt.

Sommige zijn tijdelijk, zodat het onderste deel van de zieke of gewonde dikke darm kan genezen voordat de twee uiteinden weer met elkaar worden verbonden. Sommige zijn permanent omdat het distale deel van de dikke darm is verwijderd of permanent is beschadigd.

Als de hele dikke darm buiten werking is, kan een ileostomie worden gecreëerd. Bedenk dat het ileum het distale deel van de dunne darm is dat in verbinding staat met het cecum of het eerste deel van de dikke darm. De ileostomie leidt het afval af voordat het de dikke darm bereikt, terwijl de opname van voedingsstoffen door de rest van de dunne darm mogelijk blijft.

Blaasproblemen als gevolg van kanker of ruggenmergletsel of spinale geboorteafwijkingen zoals spina bifida kunnen leiden tot een ernstig disfunctionele of afwezige blaas die externe chirurgische drainage vereist. Er zijn hier een paar opties.

De urineleiders die de nieren met de blaas verbinden kunnen worden losgemaakt en direct via de buikwand naar buiten worden gekocht. De andere optie is de ileum of colon conduit waarbij een kort segment van de ileum of colon wordt losgemaakt en een zakje wordt gemaakt waarin de urineleiders aan het ene uiteinde worden verbonden terwijl het andere uiteinde van de colon of ileum via de buikwand naar buiten wordt gebracht, zoals bij de colostomie of ileostomie.

Samenvatting
Nu hebt u de basis van het lichaam en de ins en outs. Ik voorspel dat u meer betrokken zult raken bij dit komen en gaan naarmate u langer bij EMS blijft. Je hebt nu in ieder geval een kleine opening om je kennis uit te breiden.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.