Vraag: Ons bedrijf plaatste ongeveer 300 kubieke meter beton in stoepranden, trottoirs en opritten in een zakendistrict waarvan de wegen worden onderhouden door de staat. Het beton was 3500 psi en lucht-ingetrokken. Er werd gelast draadweefsel, afmeting 6 x 6 – W1.4 x W1.4, gebruikt. Bij de voltooiing van de werkzaamheden werd een uithardingsspray aangebracht en het beton werd gedurende één dag bedekt met polyethyleenfolie.
Het beton was nog maar 4 maanden oud toen er afbrokkeling optrad in verschillende secties van in totaal ongeveer 20 kubieke meter. Zout van auto’s die over de 6-inch platforms bij de ingang van de parkeerplaats reden, veroorzaakte afbrokkeling van het nieuwe beton. Had dit probleem voorkomen kunnen worden, en zo ja, hoe? Wie is verantwoordelijk voor dit probleem?
A.: Mogelijk is het probleem afschilfering. Dit is vergelijkbaar met afbrokkelen, behalve dat het beton de neiging heeft in dunne lagen los te komen. Verkalking is vaak het gevolg van de inwerking van ontkalkingsmiddelen tijdens perioden van vriezen en dooien. De verantwoordelijkheid kan liggen bij de bestekschrijver, de betonleverancier of de aannemer, afhankelijk van de oorzaak van de problemen. Op basis van wat u hebt gemeld, lijkt het er niet op dat het beton zou hebben moeten afschilferen of afschilferen, dus er moet sprake zijn van een of andere omstandigheid die ofwel onbekend is, ofwel onvolledig is overwogen.
U zei dat het beton was gecertificeerd als zijnde lucht-entrained, wat wij opvatten als dat het luchtgehalte niet daadwerkelijk op de bouwplaats is getest. U gaf niet aan of er een bepaald luchtgehalte was opgegeven. Voor een streng klimaat als het uwe had het gemiddelde luchtgehalte 5,5 procent moeten zijn als de maximale grootte van het grove toeslagmateriaal 1 1/2 inch was, 6,0 procent als de maximale grootte 1 inch of 3/4 inch was, 7,0 procent als het 1/2 inch was, en 7,5 procent als het 3/8 inch was. Als het beton minder lucht bevatte dan vereist voor de maximale grootte van het toeslagmateriaal, zou dit kunnen hebben bijgedragen tot schilfering of afsplintering.
Soms bevat het werkbeton minder lucht dan gespecificeerd omdat ofwel het lucht-entrainagemiddel per ongeluk werd weggelaten tijdens het batching of de lucht gedeeltelijk verloren ging op een later tijdstip. Het is mogelijk dat een deel van de oorspronkelijke luchtinhoud verloren gaat tijdens transport en levering als het beton vliegas bevat, vooral als de vliegas een hoog koolstofgehalte heeft. Andere mogelijke oorzaken van het verlies van ingesloten lucht zijn het toevoegen van water aan het beton in de menger om het slump te verhogen, het afwerken van het beton terwijl er uitlopend water op het oppervlak staat, of het sproeien van water op het oppervlak van het beton tijdens het afwerken. Een van deze problemen kan de oorzaak zijn van de afbrokkeling of afschilfering. Soms is een of meer van deze oorzaken onbekend bij de aannemer en komt het niet naar voren in de werkstaten.
Hoewel een goede uitharding vereist dat vocht in het beton wordt gehouden, is er een potentieel probleem als het beton laat in de herfst wordt geplaatst. Als de uitharding het vochtgehalte van het beton hoog houdt tijdens het winterseizoen, kan dit bijdragen tot kalkafzetting nadat zout is aangebracht. Vaak wordt geadviseerd geen vloeibare membraancuring toe te passen op beton dat laat in de herfst wordt geplaatst, omdat deze verbindingen een hoog vochtgehalte ongewenst lang kunnen vasthouden tijdens het vries- en dooiseizoen, en zo kunnen bijdragen aan kalkafzetting als het beton een laag luchtgehalte of een hoog watergehalte heeft. Om deze reden wordt ook voorgesteld het beton te laten uitharden en vervolgens ten minste 28 dagen te laten drogen voordat zout wordt aangebracht. Anderen bevelen aan de eerste winter geen strooizout toe te passen.
Door een verhard monster van de bestrating te testen kan een petrograficus het luchtgehalte van het beton vaststellen en tevens bepalen of de water-cementverhouding van de cementpasta in de oppervlaktelaag hoger is dan in de rest van het beton.
Een luchttest met een drukmeter kan in een paar minuten worden uitgevoerd. Om oppervlakteverkalking van het vlakke werk te voorkomen, moet het luchtgehalte van het beton zorgvuldig worden gecontroleerd.