Een hybrid fiber coaxial (HFC) netwerk is een telecommunicatietechnologie waarbij optische vezelkabel en coaxkabel worden gebruikt in verschillende delen van een netwerk om breedbandinhoud (zoals video, data en spraak) te transporteren. Bij HFC installeert een lokaal CATV-bedrijf glasvezelkabel vanaf het kabelkopstation (distributiecentrum) naar knooppunten in de buurt van zakelijke en particuliere gebruikers en vanaf deze knooppunten gebruikt het coaxiale kabel naar individuele bedrijven en woningen. Een voordeel van HFC is dat een aantal van de kenmerken van glasvezelkabel (hoge bandbreedte en lage ruis- en storingsgevoeligheid) dicht bij de gebruiker kunnen worden gebracht zonder de bestaande coaxkabel te hoeven vervangen die helemaal naar het huis en het bedrijf is aangelegd.
Zowel kabeltelevisie- als telefoonmaatschappijen gebruiken HFC in nieuwe en verbeterde netwerken en, in sommige gevallen, delen zij dezelfde infrastructuur om zowel video- als spraakgesprekken in hetzelfde systeem te dragen. Scientific Atlanta noemt vier redenen waarom kabeltelevisie- en telefoonmaatschappijen hun faciliteiten upgraden naar HFC:
1) Het gebruik van glasvezelkabel voor de backbone-paden maakt het mogelijk meer gegevens te vervoeren dan coaxiale kabel alleen.
2) De hogere bandbreedte ondersteunt omgekeerde paden voor interactieve gegevens die terugstromen van de gebruiker.
3) Dat deel van de infrastructuur met glasvezelkabel is betrouwbaarder dan coaxiale kabel. De betrouwbaarheid wordt gezien als belangrijker in een interactieve omgeving.
4) De glasvezelkabel is efficiënter voor het onderling verbinden van kabeltelevisie of telefoonbedrijven die met geografisch aangrenzende bedrijven consolideren.