Ginjinha is een zoete likeur die uniek is voor Portugal, gemaakt door kleine zure kersen, bekend als ginja, toe te voegen aan Portugese brandewijn (aguardente, wat zich losjes laat vertalen als vuurwater!). Dit mengsel, samen met wat suiker en andere ingrediënten, laat men trekken op een manier die vergelijkbaar is met sleepruimenjenever, en levert een rijke robijnrode drank op. Het wordt gedronken als aperitief en digestief, of wanneer je er zin in hebt.
Ginjinha d’Obidos
Ginjinha wordt in het bijzonder geassocieerd met drie plaatsen in Portugal. De steden Óbidos en Alcobaça hebben een produktie die teruggaat tot de 19e eeuw en de plaatselijke teelt van de onmisbare ginja-vrucht. Zij hebben elk hun eigen recept: In het geval van Alcobaça zijn het de Cisterciënzer monniken, voor wie het beroemde klooster in de 12e eeuw werd gebouwd, die worden gecrediteerd voor het perfectioneren van hun mengsel van uitsluitend natuurlijke ingrediënten. In de middeleeuwse stad Óbidos wedijveren verschillende familiebedrijven om de titel van “de” Ginja de Óbidos, en ook hier is het recept verbonden met de oude gebruiken van een religieuze orde. Wat de ginjina van Óbidos echter een streepje voor geeft, is dat hij wordt geserveerd in eetbare chocoladekopjes!
Dit gezegd hebbende, voor wat volgens velen de ultieme ginjinha-ervaring is, moet u naar een van de piepkleine open ‘gat-in-de-muur’-achtige barretjes in het centrum van Lissabon gaan, waar u vraagt om een ‘com elas’ of ‘sem elas’, dat wil zeggen met of zonder het fruit in uw glas. Met slechts genoeg ruimte voor ongeveer 4 staande klanten, neem je dan je kleine glas mee naar buiten, waar je samenkomt met andere ginja drinkers, zowel lokale als toeristische, en geniet.
A Ginjinha – Lissabon
De beroemdste is in ‘A Ginjinha’ in Largo São Domingos, vlak naast het Nationaal Theater op het Rossio-plein. Het werd in 1840 opgericht om het eerste exemplaar van de drank in het land te verkopen. Een Galicische broeder met de naam Francisco Espinheira wordt beschouwd als de uitvinder van ginjinha en de aantrekkelijke flessen die hier staan dragen nog steeds zijn naam.
In aangrenzende straten vindt u er nog twee – perfect voor een kleine vergelijkingstocht! De aantrekkelijk ouderwetse Ginjinha Sem Rival (Rua Portas de Santo Antão) is ook uit de jaren 1800. Ginjinha Rubi (Rua Barros Queirós), opgericht in 1831, heeft binnen iets meer ruimte en een aantal traditionele azulejofriezen die de oogst, de productie en het genot van hun gerechten uitbeelden. Het modernste van allemaal, Ginjinha do Carmo, ligt aan de andere kant van het stadscentrum, waar het een oud ginja-etablissement uit de jaren 1830 nieuw leven heeft ingeblazen dat aantrekkelijk is vormgegeven aan de voet van een aantal kenmerkende trappen van Lissabon.