Er zijn zes door de NCCATA erkende vormen van creatieve kunstzinnige therapie, waaronder kunstzinnige therapie, danstherapie, dramatherapie, muziektherapie, poëzietherapie en psychodrama. In sommige gebieden mogen de termen Creatieve Kunstzinnige Therapie en Creatieve Kunstzinnige Therapeut alleen worden gebruikt door degenen die daarvoor een vergunning hebben, zoals het geval is in de staat New York.
Kunstzinnige therapieEdit
Kunstzinnige therapie combineert psychotherapie en beeldende kunst. Zowel het creatieve proces als het gemaakte kunstwerk dienen als basis voor zelfonderzoek, begrip, acceptatie en uiteindelijk genezing en persoonlijke groei. De creatieve handeling in therapie kan daarom worden gezien als een middel om innerlijke conflicten opnieuw te ervaren in verband met de oplossing ervan.
Dans/bewegingstherapieEdit
Net als andere creatieve kunstzinnige therapiemodaliteiten is dans/bewegingstherapie gebaseerd op de aanname dat “geest, lichaam en ziel onafscheidelijk en met elkaar verbonden zijn” (ADTA). Beweging is het primaire interventiemiddel in een therapiesessie, maar de dans/bewegingstherapie gebruikt ook de kunst van het spelen in de therapie. Net als andere creatieve kunsttherapieën maakt zij voornamelijk gebruik van non-verbale communicatie.
DramatherapieEdit
Dramatherapie verwijst naar de combinatie van de twee disciplines drama/theater en psychotherapie. Dramatherapie, als een hybride van beide disciplines, gebruikt theatertechnieken om mensen met psychische, cognitieve en ontwikkelingsstoornissen te behandelen. Door de kunst van het spelen en doen alsof krijgen patiënten in therapie perspectief op hun levenservaringen, wat in het vakgebied wordt aangeduid als “esthetische distantie”.
MuziektherapieEdit
Muziektherapie is het gebruik van muziek, muziek maken, of andere muziekgerelateerde interventies binnen een therapeutische relatie. Muziektherapie is een breed vakgebied met vele gebieden en bevolkingsgroepen om zich in te specialiseren. Als holistische praktijk kan muziektherapie emotionele/psychologische, cognitieve, communicatieve, motorische, zintuiglijke, pijn-, sociale, gedrags-, levensbeëindigende, en zelfs spirituele behoeften behandelen. Dit is deels te wijten aan muziek wordt verwerkt in vele gebieden van de hersenen. Muziektherapie helpt patiënten “te communiceren, moeilijke ervaringen te verwerken, en motorisch of cognitief functioneren te verbeteren” (Jenni Rook, MT-BC, LCPC, 2016). Bij gebruik als psychotherapie kan muziektherapie in de kern muziek gebruiken als een symbolische representatie en expressie van de psychologische wereld van het individu.
PoëzietherapieEdit
Poëzietherapie (ook wel aangeduid met de bredere term bibliotherapie) onderscheidt zich van andere creatieve kunsttherapieën, die alle uitgaan van het bestaan van een taal die functioneert zonder woorden. Poëzietherapie is echter het gebruik van het geschreven woord om genezing en persoonlijke groei te bewerkstelligen.
PsychodramaEdit
Psychodrama is een aparte vorm van psychotherapie ontwikkeld door Jacob L. Moreno in het begin van de 20e eeuw. Moreno, zelf een opgeleid psychoanalyticus, had als doel een meer effectieve, op actie gebaseerde vorm van psychoanalyse te creëren, zoals ontwikkeld door Sigmund Freud en C.G. Jung. Hij ontwikkelde een duidelijke driefasenstructuur (opwarmen, actie, delen) voor zijn therapie, evenals meerdere interventiemethoden die vandaag de dag nog steeds door psychodrama therapeuten worden gebruikt.
Hoewel psychodrama en dramatherapie verwant zijn, beschrijven ze verschillende modaliteiten binnen het gebied van de creatieve kunstzinnige therapieën. Terwijl psychodrama gebruik maakt van levensechte ervaringen van de patiënten in therapie om “nieuwe en meer effectieve rollen en gedragingen te oefenen” (ASGPP), laat dramatherapie de patiënten meer fictieve verhalen verkennen, zoals geïmproviseerde scènes, mythen of sprookjes.