Niet voor toerekening betekent dat u informatie vrijgeeft aan een verslaggever op voorwaarde dat de verslaggever (a) u niet als de bron mag identificeren, of (b) de informatie alleen mag verspreiden als hij of zij een andere bron vindt die de informatie in het dossier bevestigt. Het doel van de niet-verwijzende bekendmaking is de verslaggever op het juiste spoor te zetten. Deze regeling wordt lastig wanneer de verslaggever de informatie die u onthult in een artikel of in de ether wil zetten, en deze wil toeschrijven aan “een bron die bekend is met de zaak” of “een advocaat die bereid was met ons te praten op voorwaarde van anonimiteit”. Hoe specifiek kan de verslaggever zijn bij het citeren van de anonieme bron? Kan de verslaggever bijvoorbeeld zeggen: “…volgens een senior partner bij het advocatenkantoor XYZ die zich bezighoudt met effectenfraude”? Dat komt wel erg dicht in de buurt van het daadwerkelijk identificeren van de bron. Om dat te voorkomen, moet je met de verslaggever afspreken hoe hij of zij precies naar jou zal verwijzen als de anonieme bron, voordat je de informatie vrijgeeft.