In een recente studie werd vastgesteld dat maar liefst 30% van de kinderen in het autismespectrum zich schuldig maakt aan zelfverwondend gedrag, zoals hoofdbonken of huidpikken. Dit is een alarmerend probleem voor gezinnen met kinderen in het autismespectrum.
In deze gids bespreken we de oorzaken en strategieën om uw kind te helpen bij het verminderen van zelfverwondend gedrag.
Waarom slaan autistische kinderen zichzelf?
Voor kinderen met autisme is slaan met het hoofd een manier om zichzelf te kalmeren en behoeften kenbaar te maken als gevolg van een of andere vorm van angst. Baby’s en peuters kalmeren zichzelf en willen zich net zo voelen als in de baarmoeder van hun moeder. Dit staat bekend als vestibulaire stimulatie. Andere gewoonten die de vestibulaire stimulatie van een kind voeden, zijn rollen met het hoofd, schommelen met het lichaam, bijten en duimzuigen.
Het verlangen om zichzelf op deze manier te kalmeren kan een van de volgende redenen hebben
- Fysieke pijn
- Op zoek naar aandacht
- Zintuiglijke verwerkingsproblemen
- Poging tot communicatie
Volgens Dr. Harvey Karp, MD, triggeren ritmische gewoonten de kalmeerreflex bij zuigelingen en peuters. Veel baby’s met autisme headbangen rond de leeftijd van zes maanden, maar hun neurotypische leeftijdsgenoten stoppen met dit te doen tegen de leeftijd van drie jaar.
Noha F. Minshawi, Ph.D., assistent-professor klinische psychologie in het Riley Hospital for Children, zegt dat kinderen met autismespectrumstoornissen in hoge mate zelfverwondend gedrag vertonen.
Wat triggert headbanging?
Minshawi maakt ook het onderscheid dat zelfverwondend gedrag, zoals headbangen bij mensen met autisme, meestal wordt geclassificeerd als een “sterk repeterend gedrag (met frequenties tot tientallen keren per minuut).”
Zij merkt ook op dat headbangen episodisch kan zijn en getriggerd kan worden door dezelfde stimuli of uit het niets kan lijken te beginnen. Het in de gaten houden van uw kind en noteren wat er gebeurde vlak voor het headbangen kan helpen bij het identificeren van triggers.
Wanneer een kind gediagnosticeerd met autisme headbangs voorbij de leeftijd van twee en een half of drie, is er waarschijnlijk een van de volgende vier dingen aan de hand:
- Het kind heeft pijn
- Het kind probeert te communiceren
- Het kind is op zoek naar aandacht, of
- Het kind ervaart een zintuiglijke overbelasting of een zintuiglijk tekort.
Zichzelfbeschadigend gedrag als reactie op pijn
Veel ouders zijn in de war over waarom een kind meer pijn zou toebrengen via headbangen als een kind al ongemak ervaart. Ze begrijpen de betekenis van autisme en zelfbeschadiging niet. Het is belangrijk dat ouders het headbangen herkennen als een afleiding van pijn.
Als u ontdekt dat uw kind regelmatig headbangen gebruikt om pijn te beheersen, kan een kinderarts manieren voorstellen om het ongemak van uw kind te verlichten. Dit kan inhouden dat het lichaam van uw kind wordt gecontroleerd op snijwonden, kneuzingen, roodheid, zwelling of andere lichamelijke tekenen van letsel. Het kan ook nuttig zijn om samen te werken met een communicatiespecialist om uw kind te helpen nieuwe manieren te ontwikkelen om u te laten zien waar hij/zij pijn ervaart. Sommige kinderen kunnen aanwijzen waar ze pijn voelen, een tekening maken van wat pijn doet, of mondeling communiceren met korte zinnen. Verbale kinderen hebben misschien hulp nodig om u te vertellen waar ze pijn voelen, omdat hoofdbonken hun eerste instinct kan zijn.
Hoofdbonzen in een poging om te communiceren
In sommige gevallen gaan autisme en hoofdbonzen samen, zodat een kind het gevoel heeft dat het de controle heeft. Een tweede reden kan zijn dat het kind probeert te communiceren. Non-verbale kinderen zullen manieren zoeken om te communiceren, vaak door middel van beweging. Als een kind weet dat headbangen ertoe zal leiden dat een verzorger zich haast om in te grijpen, zal hij/zij dit waarschijnlijk in zijn/haar voordeel gebruiken om te helpen in zijn/haar behoeften te voorzien. Dit gaat hand in hand met aandacht zoeken.
Headbanging to seek attention
Kinderen die headbangen om aandacht te krijgen, kunnen te maken hebben met een overbelasting of tekort aan zintuigen. Op dat moment zijn ze misschien niet in staat om op een andere manier hun behoeften kenbaar te maken.
Wanneer kinderen met autisme een zintuiglijke overbelasting ervaren, kunnen hun neurotransmitters de sensatie niet verwerken. Lawaai, visuals, geuren en smaken kunnen ongemakkelijk en overweldigend zijn voor kinderen met autisme. De sensatie van headbangen is er een die ze kunnen controleren en waarop ze hun focus kunnen leggen.
Zelfbeschadiging als gevolg van sensorische verwerkingsproblemen (overbelasting of tekort)
Kinderen die overbelast zijn als gevolg van sensorische verwerkingsproblemen stimuleren vaak zichzelf, een term die gewoonlijk wordt aangeduid als stimming. Kinderen die ondergestimuleerd, eenzaam of verveeld zijn, kunnen headbangen om hun vestibulaire systeem te stimuleren. Ze stimuleren zichzelf op een manier die voor hen goed voelt. Ondergestimuleerde kinderen kunnen vaak aandacht zoeken in het headbangen, zelfs als ze weten dat ze geen positieve bekrachtiging zullen krijgen.
Parenten kunnen zorgen voor een afleiding van het headbangen. Een vibrerend kussen, een verzwaard deken, zachte aanraking, of een goed beveiligde wipstoel, yogabalstoel, of schommelstoel zijn enkele voorbeelden. Als u uw kind aandacht geeft, met inbegrip van positieve versterking, geschikte activiteiten en opties om zijn/haar tijd door te brengen, kan dit helpen om een kind dat headbangt een andere richting op te sturen.
Sommige kinderen headbangen als onderdeel van een routine die ze hebben ontwikkeld om zich voor te bereiden op de slaap. Autistische kinderen vinden de herhalende bewegingen vaak vermoeiend en rustgevend. Sociale verhaaltjes voor het slapengaan of een routine met uw kind waarin een vorm van lichaamsbeweging of kinesthetische bewegingen voorkomen, kunnen hem/haar helpen zich voor te bereiden op het slapen gaan. Rekken, yogahoudingen, beenslag of balanceren op wisselende benen zijn populaire opties.
Klik hier voor meer informatie
Fysiologische redenen voor headbangen bij autistische kinderen
Er zijn ook een aantal fysiologische aspecten van autisme en zelfbeschadiging. Stephen M. Edelson, PhD, heeft een aantal theorieën met betrekking tot autisme en headbangen. Hij suggereert fysiologische redenen waarom autistische kinderen headbangen, waaronder biochemische en genetische factoren. Hij zegt dat onderzoek heeft uitgewezen dat neurotransmitter niveaus een verband kunnen hebben met headbangen en ander zelfverwondend gedrag.
Edelson schrijft: “Beta-endorphines zijn endogene opiaat-achtige stoffen in de hersenen, en zelfverwonding kan de productie en/of het vrijkomen van endorphines verhogen. Als gevolg daarvan ervaart het individu een anesthesie-achtig effect en voelt hij/zij, ogenschijnlijk, geen pijn terwijl hij/zij het gedrag vertoont (Sandman e.a., 1983). Bovendien kan het vrijkomen van endorfine het individu een euforisch gevoel geven.
“Voedings- en medische interventies kunnen worden toegepast om de biochemie van de persoon te normaliseren; dit kan op zijn beurt ernstig gedrag verminderen. Hoewel medicijnen vaak worden gebruikt om serotonine niveaus te verhogen of dopamine niveaus te verlagen, heeft het Autisme Onderzoek Instituut in San Diego rapporten ontvangen van duizenden ouders die hun zoon/dochter vitamine B6, calcium en/of DMG hebben gegeven. Deze ouders hebben vaak tamelijk dramatische verminderingen waargenomen in, en in sommige gevallen, de eliminatie van zelfverwondend gedrag. Ouders hebben ook verminderingen in ernstige gedragsproblemen gemeld kort na het plaatsen van hun kind op een beperkt dieet, zoals een gluten / caseïne-vrij dieet, of het verwijderen van specifieke voedingsmiddelen waarop hun kind tekenen van een allergische reactie vertoonde.”
Hoewel Edelson toegeeft dat onderzoekers en medische professionals geen duidelijke consensus hebben bereikt over de vraag of dieet- of zelfs farmaceutische interventies autisme en headbangen kunnen aanpakken, raadt hij aan deze opties te onderzoeken met de kinderarts van uw kind.
Kan headbangen hersenbeschadiging veroorzaken?
Voor ouders van kinderen met autisme is hersenbeschadiging een veel voorkomende zorg als een kind begint te headbangen. Kinderen jonger dan drie jaar zullen zelden langdurige schade oplopen door headbangen. Hun hoofden zijn ontworpen om de impact van het leren lopen aan te kunnen, en headbangen zal op deze leeftijd zelden meer trauma veroorzaken dan een ongeluk door uitglijden en vallen. Naarmate kinderen ouder worden, lopen ze echter een groter risico om blijvende schade te veroorzaken.
Kinderen die sterk genoeg zijn om letsel te veroorzaken, moeten een functionele gedragsinterventie krijgen om een plan op te stellen om het headbangen te vervangen door gezonde coping- en communicatiestrategieën.
” gedrag kan fysiek gevaarlijk zijn voor het individu dat headbangt…; en zelfverwondend gedrag is zeer zorgwekkend voor hun verzorgers die deze kinderen veilig willen houden. Om een gedragsbehandelingsplan voor zelfverwondend gedrag te implementeren, moet een functionele gedragsbeoordeling worden uitgevoerd om de omgevings- en/of interne factoren te bepalen die het gedrag in stand houden. Deze informatie wordt vervolgens gebruikt voor gedragsinterventies om de oorzaken weg te nemen of het ongewenste gedrag te vervangen door gedrag dat acceptabeler is,” schrijft Minshawi.
Hoe voorkom je dat een autistisch kind zichzelf slaat?
Het is belangrijk om vast te stellen waarom een kind met speciale behoeften zich bezighoudt met slaan, voordat je het kunt verhelpen. Ten eerste moet u ervoor zorgen dat uw kind geen andere medische problemen heeft die ertoe zouden kunnen leiden dat hij/zij letsel toebrengt. Oorontstekingen, maagkwalen en andere pijnen in het lichaam kunnen ook de boosdoener zijn.
Het is ook mogelijk dat het kind dit gedrag gebruikt als een manier om te communiceren. Angst en hyperactiviteit zijn twee andere factoren om te overwegen.
U kunt samenwerken met een arts of toegepaste gedragsanalyse specialist voor de juiste reactie zodra de reden duidelijk is. U kunt dan werken aan sensorische strategieën voor headbangen die zinvol zijn voor uw kind.
Hoe kan ik mijn kind beschermen tegen zelfbeschadiging?
Het kan angstaanjagend zijn om mee te maken wanneer een peuter zichzelf op het hoofd slaat, maar er kunnen beschermende maatregelen worden genomen om autisme en zelfbeschadiging te verhelpen. Sommige kinderen reageren goed op weerstandsoefeningen, zoals chin-ups of het heffen van lichte gewichten. Door na te gaan wanneer en in welke mate uw kind headbangt, kunt u bepalen hoeveel pijn hij/zij na de episode ervaart.
Uw kinderarts moet uw belangrijkste bron van informatie zijn over hoe u een headbangend kind het beste kunt helpen. Hij/zij kan de waarschijnlijkheid van zelfbeschadiging beoordelen, u helpen vaststellen waarom uw kind headbangt en oplossingen en alternatieven bieden.
De Cleveland Clinic raadt aan onmiddellijk een arts te raadplegen als uw kind zichzelf pijn doet, bulten of blauwe plekken achterlaat, of als u denkt dat het kind epileptische aanvallen heeft.
Als u niet zeker weet of uw kind headbangt vanwege een diagnose van autisme of dat het op dit moment een normale ontwikkeling is, werk dan samen met uw kinderarts. Hij/zij kan u doorverwijzen naar andere professionals en behandelingen die kunnen helpen. Dit omvat ergotherapie voor autisme, gedragsinterventies of autisme steungroepen voor ouders.
Kan een autismehelm mijn kind beschermen?
Klik hier om 10% te besparen
Het verstrekken van een autismehelm aan uw kind, zoals voorgeschreven door de kinderarts, zou verwondingen moeten helpen voorkomen. U kunt ook opvulling toevoegen aan delen van uw huis waar uw kind meestal met het hoofd tegenaan stoot, vooral hoeken of ongelijke oppervlakken.
Behandelingsstrategieën voor zelfverwondend gedrag
Behandeling voor zelfverwondend gedrag bij autisme kan vele vormen aannemen en zal waarschijnlijk een proces van vallen en opstaan zijn. Er kunnen aanpassingen in huis worden gedaan om een overprikkeld kind te helpen. Enkele voorbeelden zijn:
- Geluid-oordopjes of koptelefoon
- Een speciale slaapkamer of ruimte voor uw kind creëren
- Zintuiglijke kleding gebruiken
- Spelen met speelgoed/”>zintuiglijk speelgoed
- Communicatie ontwikkelen vaardigheden
- Speelactiviteiten die kunnen helpen over- of onderprikkeling te verlichten
Het is van vitaal belang dat een ouder of verzorger professionele hulp zoekt om autisme en hoofdbonken op de juiste manier op te lossen. Een ergotherapeut (OT) kan u en uw kind helpen alternatieven te leren voor het bonken van het hoofd. Veel kinderen vinden sensorische therapie met een OT nuttig. Voor kinderen met autisme kunnen strategieën voor headbangen ook yoga en ritmische therapie omvatten in combinatie met routinematige zintuiglijke input onder begeleiding van een OT.
Uw kinderarts of verzekeringsmaatschappij kan u helpen bij het vinden van een ergotherapeut bij u in de buurt.