AP® European History

Ondanks het feit dat we in een wereld leven waar koningen en koninginnen doorgaans meer symbolische macht hebben dan feitelijke politieke autoriteit, lijken we toch een beetje geobsedeerd te zijn door het monarchale systeem. Of het nu gaat om het volgende koninklijke huwelijk in Groot-Brittannië of Lewis Carroll’s personage De Hartenkoningin, die schreeuwt “Weg met haar hoofd!”, we houden nog steeds onze ogen gericht op de gebeurtenissen van degenen die kronen dragen.

Maar als je denkt dat we in de huidige tijd een beetje gefascineerd zijn door het koningschap, wacht dan tot je hoort over het tijdperk van het Absolutisme. Monarchale heerschappij was de rage tijdens dit tijdperk en je kunt je kroonjuwelen verwedden dat het een periode is die zal opduiken op het volgende AP ® Europese Geschiedenis examen.

Het tijdperk van het Absolutisme raasde door Europa als een politiek wildvuur, dus het kan een beetje moeilijk zijn om bij te houden welke koninklijke lijnen er allemaal zijn. Kun je onderscheid maken tussen alle achttien koning Lodewijks van Frankrijk? Als je dat niet kunt, is er niets aan de hand. We hebben deze AP® Europese geschiedenis spoedcursus over het tijdperk van het Absolutisme gemaakt om je de tips en trucs te geven zodat je niet elke monarch uit de hele Europese geschiedenis uit je hoofd hoeft te leren. Deze AP® Euro Review gaat in op de belangrijkste details die het tijdperk van het Absolutisme kenmerkten en plaatst ze in relatie tot het AP® Euro examen zelf.

Wat was het tijdperk van het Absolutisme?

Het tijdperk van het Absolutisme was de periode rond de 17e en 18e eeuw toen Europa (min of meer) werd geregeerd door zeer machtige monarchen. Monarchen met absolute macht. Het tijdperk van het Absolutisme dus.

Absolute monarchen waren heersers die alle macht in een land in handen hadden. Onder hun heerschappij waren er geen controles en tegenwichten op hun macht, en er waren geen andere bestuursorganen waarmee ze de macht deelden. Deze monarchen regeerden ook op grond van het goddelijke recht of het geloof dat hun macht van God kwam. Je tegen hen verzetten was je tegen God verzetten.

Hooplijk heb je onze “soort van” disclaimer opgemerkt naast het woord Europa daarboven. We hebben dat er om twee redenen in gezet. Ten eerste, ondanks de naam was het absolute monarchie systeem van politieke controle niet noodzakelijk zo machtig als de naam doet vermoeden. Het systeem was nooit uniform en het bestond ook niet zonder strijd. We zullen deze kwesties later in deze AP® spoedcursus Europese geschiedenis in meer detail bespreken, maar voor de doeleinden van het AP® Euro examen moet je altijd in gedachten houden dat dit nog steeds een complex tijdperk van politieke controle was.

Ten tweede verwijst het tijdperk van het Absolutisme gewoonlijk naar Europa, ruwweg van 1550 tot 1800. Maar absolute monarchen hebben ook buiten Europa geregeerd en gedurende verschillende perioden in de menselijke geschiedenis. Denk maar aan de Egyptische Farao’s. Zij regeerden met absolute controle en met het geloof in een goddelijk recht. Nogmaals, de kans is groot dat het AP® examen Europese Geschiedenis naar Europa zal verwijzen, maar de mensen van het CollegeBoard houden ervan als je de complexiteit begrijpt achter de termen waarop ze je examineren.

Wie regeerde er tijdens het tijdperk van het Absolutisme?

Zoals we hierboven al zeiden, vond het tijdperk van het Absolutisme plaats in een gevarieerde dwarsdoorsnede van Europa gedurende enkele honderden jaren. We hebben ook vermeld dat er een behoorlijk aantal monarchen waren die gedurende dit tijdperk regeerden, waaronder diegenen die een niet-absolutistisch beleid voerden om nog meer controle te creëren.

Omdat we niet elk aspect van dit tijdperk kunnen behandelen, zullen we vier verschillende plaatsen van heerschappij behandelen die het tijdperk van het Absolutisme in zijn geheel vertegenwoordigen. Deze naties zijn Spanje, Engeland, Frankrijk, en Pruisen. Door de geschiedenis van deze vier monarchieën te bestuderen, kunnen we de opkomst en ondergang van het tijdperk van het Absolutisme laten zien.

England

De Engelse monarchie was een van Europa’s oudste en meest complexe systemen van koninklijke heerschappij (en is dat tot op de dag van vandaag). De monarchale heerschappij begon op het eiland rond de 12e eeuw, lang voor het tijdperk van het Absolutisme. Maar sinds de ondertekening van de Magna Carta in 1215 was de heerschappij van de Britse monarchie beperkt.

Al sinds de Magna Carta was het koningschap op het eiland verwikkeld in een duwen en trekken tussen koninklijk gezag en burgerrechten. Koningin Elizabeth I, bijvoorbeeld, werd een ongelooflijk populair leider omdat zij een relatieve religieuze, sociale en politieke tolerantie aan de dag legde. Zij wendde zich ook tot het mercantilisme, met inbegrip van de kolonisatie van de Nieuwe Wereld, als een manier om politieke macht en controle te behouden.

Haar opvolger, Jacobus I, was echter een beetje anders. Jacobus I vocht, net als veel van de Engelse koningen na hem, voortdurend met het parlement om meer macht. Het was geen geheim dat hij een groot voorstander was van de absolute monarchie, vooral van het geloof dat zijn goddelijke recht hem toestond het Parlement te negeren om dingen gedaan te krijgen. Uiteindelijk leidde dit soort onenigheid tussen de vorstenhuizen en het Parlement tot een burgeroorlog (1642-1651), die de Engelse kroon bijna alle politieke macht ontnam.

Spanje

Spanje kende een reeks van absolute monarchen. Enkele van de beste voorbeelden hiervan waren Filips II, Filips III en Karel IV van Spanje, die regeerden tijdens de hoogtijdagen van Spanje als het sterkste zeevarende rijk van Europa in de 16e en 17e eeuw. Vergeet niet dat de Spaanse vorsten zeer katholiek waren, en dus sterk geloofden dat God hen het goddelijke recht gaf om te regeren.

Om de zaken een beetje in de juiste context te plaatsen, Filips II was de koning die tijdens de Reformatie probeerde Engeland binnen te vallen via de Spaanse Armada, omdat hij wilde dat ze katholiek zouden zijn. Maar alle drie deze monarchen drongen aan op kolonisatie en vestigden Spanje als wereldmacht, waarbij ze hun versie van absolute autoriteit gebruikten om niet alleen over de Spaanse volkeren te heersen, maar ook over degenen die ze koloniseerden.

Ze waren in staat om met ijzeren vuist te heersen door goud en andere grondstoffen uit de Amerika’s te halen, terwijl ze religieuze bekeringen doorvoerden via de conquistadores en het inquisitiesysteem. Maar dit zou uiteindelijk niet lang duren, omdat hun vele oorlogen (vooral met Engeland) kostbaar bleken en hun goudvoorraad opraakten. Dit verval zette zich voort tot ver in de 19e eeuw, toen Napoleon binnenviel en de Spaanse kroon tot troonsafstand dwong.

Frankrijk

Over Napoleon gesproken, laten we naar Frankrijk gaan. De Franse monarchie is herinnerd als misschien wel een van de meest invloedrijke regimes in het tijdperk van het Absolutisme. Dit is gedeeltelijk te wijten aan de totale weelde waarin de Franse koningen en koninginnen leefden. Ze genoten van weelderige kastelen, extravagante feesten en fijne juwelen.

Met andere woorden, ze leefden het hoge leven en in complete decadentie. Hendrik IV begon het hele Franse koningschap in de 16e eeuw. Hij hielp Frankrijk op de kaart te zetten als een wereldmacht en economische macht, grotendeels dankzij de rijkdom die het land verkreeg door de kolonisatie van Noord-Amerika. Deze kolonisatie hielp de Franse monarchen vanaf Hendrik IV ook om hun rijke smaak te financieren en hun machtige regime te bekostigen.

Koning Lodewijk XIV was misschien wel de meest weelderige en gedenkwaardige van de absolute monarchen in de Franse geschiedenis. Hij noemde zichzelf de “Zonnekoning” en zei beroemd: “L’état, c’estmoi!” Of, “Ik ben de staat!” Met andere woorden, hij wilde iedereen laten weten dat hij Frankrijk regeerde met absolute macht. Hij maakte van Frankrijk de hoofdstad van de luxe in Europa, van het bouwen van het paleis van Versailles tot het volledig onder controle houden van de feodale adel. Maar zijn dure gewoonten leidden ook tot een vreselijke economische crisis en armoede onder zijn volk.

De volgende twee Lodewijk-koningen hielden de Franse grandeur in stand, totdat koning Lodewijk XVI midden in een revolutie terechtkwam. Hoe meer het Franse volk burgerrechten en privileges begon op te eisen (die voortkwamen uit de idealen van de Verlichting), hoe minder de Franse monarchie absoluut werd en uiteindelijk vervaagde onder de nieuwe Franse Republiek.

Pruisen

Frankrijk zou echter niet het enige land zijn dat door de Verlichting werd getroffen. Vanaf de 17e en 18e eeuw realiseerden monarchen in heel Europa zich dat absolute controle steeds moeilijker werd, omdat hun bevolking om eigen rechten en privileges begon te vragen.

Wat anders was aan de absolute monarchen van Pruisen en aanverwante landen, was dat zij regeerden onder een nieuwe vorm van absolute monarchie – het verlichte absolutisme. Deze monarchen werden beïnvloed door de idealen van de Verlichting, en dus steunden deze monarchen de kunsten beter, waren ze meer geneigd tot religieuze tolerantie en waren ze meer geneigd om de wetten te volgen.

En als de Verlichte Absolutisten een leider hadden, dan was het Frederik de Grote geweest. Hij was de koning van Pruisen tussen 1740 en 1786, precies in het midden van de Verlichtingsbeweging in filosofie en wetenschap. Hij geloofde in de modernisering van de Pruisische staat door het leven van zijn onderdanen te verbeteren. Maar hij moedigde ook religieuze tolerantie aan, meer dan enige vorst voor hem.

Hij zou ook niet de enige zijn. Leiders als Catharina de Grote, Jozef II van Oostenrijk, en Frederik VI van Denemarken stonden er allen om bekend dat zij de grondbeginselen van de Verlichting in hun monarchale heerschappij hadden opgenomen. Ondanks deze vooruitgang waren deze heersers echter nog steeds monarchen en wat zij zeiden was nog steeds wet. Uiteindelijk gebruikten de absolute monarchen de ideeën van de Verlichting als een manier om hun controle te versterken en om het soort revoluties te vermijden dat in Frankrijk en Noord-Amerika plaatsvond.

Het tijdperk van het absolutisme en het AP® examen Europese geschiedenis

Het AP® examen Europese geschiedenis is dol op een onderwerp als het tijdperk van het absolutisme, omdat het zo veel van de leerdoelen raakt die door het CollegeBoard zijn opgesteld. Tijdens je AP® Euro History toetsingsperiodes heb je waarschijnlijk al gemerkt dat een belangrijk thema van de cursus zelf te maken heeft met staten en andere machtsinstellingen (thema 4, om precies te zijn). Als je nog wat wil bijleren over de thema’s van de cursus AP® Europese geschiedenis, neem dan snel een kijkje in de AP® European History Course and Exam Guide van de CollegeBoard website.

Dit cursusthema behandelt alle soorten politieke macht door de Europese geschiedenis heen, inclusief de manieren waarop de royalty’s in het tijdperk van het Absolutisme hun eigen macht en autoriteit rechtvaardigden, hoe ze de controle behielden, en de uitdagingen die tegen hen ontstonden.

Gelukkig voor jou, hebben we al deze dingen behandeld in deze AP® European History Crash Course over het tijdperk van het Absolutisme. Maar voor het geval dat, laten we eens een snelle blik werpen op een voorbeeld uit het AP® Euro examen zelf en zien hoe het onderwerp zou kunnen opduiken in toekomstige edities.

Laten we eens kijken naar een voorbeeld uit het AP® Europese Geschiedenis examen van het jaar 2004:

“Analyseer de verschuivingen in het Europese machtsevenwicht in de periode tussen 1763 en 1848.”

Goed, dit was een van de Vrije-Responsvragen van een paar jaar geleden, maar je kunt je gemakkelijk voorstellen hoe deze vraag (of een vraag die erop lijkt) op het AP® Euro examen van volgend jaar zou kunnen opduiken als een Long-Essay Question. Hoe dan ook, dit is een perfect voorbeeld van hoe de term Tijdperk van het Absolutisme zou kunnen opduiken als onderwerp op het AP® Europese Geschiedenis examen.

Zoals we hierboven hebben besproken, komt het tijdperk in kwestie hier aan het eind van de absolutistische monarchie beweging die het centrale politieke platform in Europa was. U weet al dat monarchen geloofden dat hun heerschappij absoluut was, maar anderen vonden altijd een manier om hun gezag aan te vechten. Gebeurtenissen in plaatsen als Frankrijk, zoals de revolutionairen die zich keerden naar de waarden van de Verlichting, hielpen om een verschuiving in de richting van het Verlichte Absolutisme op gang te brengen, maar uiteindelijk zouden de monarchieën volledig plaats maken voor republieken en liberale politiek.

Hoe het onderwerp ook ter sprake komt op je AP® Euro examen, onthoud alles wat we hebben behandeld in deze AP® European History Crash Course over het tijdperk van het Absolutisme en je zult het examen zeker domineren als de beste Europese despotische monarch!

Op zoek naar AP® Europese Geschiedenis oefening?

Kijk ook eens naar onze andere artikelen over AP® Europese Geschiedenis.

Je kunt ook duizenden oefenvragen vinden op Albert.io. Met Albert.io kun je je leerervaring aanpassen om te oefenen waar je de meeste hulp nodig hebt. We geven je uitdagende oefenvragen om je te helpen je AP® Europese Geschiedenis onder de knie te krijgen.

Start hier met oefenen.

Ben je een docent of beheerder die AP® Europese Geschiedenis voor studenten wil verbeteren?

Lees hier meer over onze schoollicenties.