Alexander de Grote in gevecht op zijn paard, Bucephalas ©Alexander III van Macedonië, beter bekend als Alexander de Grote, veranderde in iets meer dan een decennium eigenhandig de aard van de antieke wereld.
Tegen overweldigende verwachtingen in leidde hij zijn leger naar overwinningen in de Perzische gebieden van Klein-Azië, Syrië en Egypte zonder ook maar één nederlaag te lijden. Zijn grootste overwinning behaalde hij in de Slag bij Gaugamela, in wat nu Noord-Irak is, in 331 v.Chr. De jonge koning van Macedonië, leider van de Grieken, opperheer van Klein-Azië en farao van Egypte werd op 25-jarige leeftijd ‘grote koning’ van Perzië.
In de daaropvolgende acht jaar, in zijn hoedanigheid van koning, bevelhebber, politicus, geleerde en ontdekkingsreiziger, leidde Alexander zijn leger nog eens 11.000 mijl, stichtte meer dan 70 steden en stichtte een rijk dat zich over drie continenten uitstrekte en ongeveer twee miljoen vierkante mijl besloeg. Het hele gebied van Griekenland in het westen, noordwaarts tot aan de Donau, zuidwaarts tot in Egypte en zo ver naar het oosten als de Indiase Punjab, was met elkaar verbonden in een enorm internationaal netwerk van handel en commercie. Dit werd verenigd door een gemeenschappelijke Griekse taal en cultuur, terwijl de koning zelf vreemde gewoonten overnam om zijn miljoenen etnisch diverse onderdanen te regeren.
Alexander werd erkend als een militair genie dat altijd het goede voorbeeld gaf, hoewel zijn geloof in zijn eigen onverwoestbaarheid betekende dat hij vaak roekeloos was met zijn eigen leven en dat van zijn soldaten. Het feit dat zijn leger hem slechts eenmaal weigerde te volgen in de 13 jaar van zijn bewind, waarin voortdurend werd gevochten, wijst op de loyaliteit die hij inspireerde.
Hij stierf aan koorts te Babylon in juni 323 v. Chr.