Wild trade idea: A’s i Mets could transform each other’s offseasons

The MLB offseason is still just beginning to warm warm up, and we’ll do plenty of reasonable, rational, realistic analysis and commentary along the way. Ale tutaj, na samym początku, pobawmy się czymś bardziej po stronie fantasy.

Witamy w moim dzikim pomyśle na handel. Może on całkowicie odmienić offseason Oakland A’s i sprawić, że w 2021 roku znów będą prawdziwym pretendentem do tytułu. Rozgośćcie się, to zajmie kilka minut.

Największym ograniczeniem A’s tej zimy będą pieniądze. To normalne. Mówiąc dokładniej, mają wielu wolnych agentów, ale większość pieniędzy, które oszczędzają, idzie bezpośrednio na podwyżki arbitrażowe, zanim dostaną szansę na wypełnienie dziur, które otworzyły się w rosterze. Co gorsza, mają dwa duże kontrakty wiążące ich z hitterami, którzy ostatnio spadli i nie są częścią niezbędnego rdzenia.

Jeden z tych kontraktów należy do Khrisa Davisa, którego pensja w wysokości 16,75 mln dolarów wydawała się wtedy naprawdę dobrym pomysłem. Drugi dotyczy Stephena Piscotty’ego, któremu należy się 7,6 miliona dolarów za każdy z dwóch kolejnych sezonów. Obaj gracze zostali ocenieni jako poniżej replacement-level przez bWAR w 2020 roku, choć Piscotty był nieco powyżej przez fWAR. Obaj mieli linie uderzeń znacznie poniżej średniej ligowej drugi rok z rzędu.

Jeśli A’s mogliby przenieść tylko jedną z tych pensji, dałoby im to elastyczność, dzięki której mogliby wzmocnić rdzeń, który już walczył przez trzy lata z rzędu – lub może pomóc im zapobiec utracie jednej z dwóch gwiazd wolnych agentów, z którymi przygotowują się do pożegnania (Marcus Semien i Liam Hendriks).

Niestety, wydaje się, że jest to najgorszy możliwy czas na próbę zrzucenia pensji. Z każdym zespołem twierdząc ciężkie straty finansowe ze względu na skutki koronawirusa w tym roku, nie wiadomo, jak awersja rynku może być do niepotrzebnych wydatków. Kto ma dodatkową gotówkę, by wydać ją na cudzego albatrosa? I czy A’s w ogóle mają aktywa farm, aby skusić kogokolwiek do takiego układu?

Enter the Mets

Inna drużyna Nowego Jorku właśnie została kupiona przez nowego właściciela tej zimy, Steve’a Cohena. Rozpoczął on swoją kadencję od stwierdzenia, że nie będzie się spieszył i próbował kupić mistrzostwo, ani też Metsi nie będą „zachowywać się jak pijani marynarze”. Wyraził się jednak jasno, że Metsi będą „zachowywać się jak drużyna z dużego rynku” i będą mieli „budżet współmierny do tego”. Będą wydawać, na szczycie każdego rodzaju wstępnego splash Cohen może chcieć zrobić, aby udowodnić się do swojej nowej fanbase.

The Old Mets otworzył sezon 2020 gdzieś w połowie 150 milionów dolarów zakresu. W tej chwili są w przedziale 120 milionów dolarów w zimie, zapewniając im asa (deGrom), innego najlepszego startera (Stroman), garść dobrych pomocników, młodą gwiazdę pierwszej bazy (Alonso) i kilku dobrych leworęcznych graczy, którzy są głównie w outfield (i prawego 3B). Oni również mogą mieć Noah Synergaard powrót z Tommy John chirurgii midseason.

Mają wiele obszarów potrzeb, w tym rotacji i bullpen, plus łapanie i Center Fielder. Oni również nagle mają dziurę na drugiej bazie po utracie Robinsona Cano do zawieszenia PED – choć to nie zwalnia kolejne 20 milionów dolarów, znacznie więcej niż będą potrzebować, aby wypełnić tę pozycję na otwartym rynku.

Jedna konkretna nazwa są zainteresowani w jest marquee wolny agent outfielder Marcell Ozuna. Mają już kilku outfielderów, ale wszyscy są leworęczni i żaden z nich nie jest dobry w CF. Grupa obejmuje Michael Conforto i Brandon Nimmo, którzy będą wyglądać ładnie na rogach; Dominic Smith, który jest naprawdę bardziej DH; i Jeff McNeil, który jest super-sub i może slajd do drugiej bazy zamiast zastąpić Cano.

Ozuna prawie pasuje. Jest prawoskrzydłowym, co daje im równowagę, której pragną. I wygrał już wcześniej Złotą Rękawicę… ale na lewym polu. Nie grał w centrum od lat i był zły, gdy ostatnio próbował. Mets musieliby wybierać między swoim deklarowanym celem poprawy obrony, a podpisaniem Ozuny, aby grać w centrum.

Na szczycie tego, Ozuna czuje się trochę na nosie jako długoterminowy podpis Mets, biorąc pod uwagę ich reputację słabych inwestycji. Jego oceny wRC+ w trakcie kariery:

• 2014: 116
• 2015: 92
• 2016: 109
• 2017: 143
• 2018: 107
• 2019: 109
• 2020: 179

Właśnie skończył 30 lat, a miał dokładnie dwa świetne lata, lub 1,3 jeśli dostosujesz się do krótkiego 2020 roku. Ostatni raz był gwiazdą, w 2017 roku, Cardinals ugryźli i zapłacili ogromną cenę handlową, aby pozyskać go na jego ostatnie lata arbitrażowe (2018-19), a on był jak, w porządku. Nieźle! Przyzwoity bat, wart kilka WAR z dobrą rękawicą na najłatwiejszej do obsadzenia pozycji. Ale St. Louis może żałować, że wciąż nie mają Sandy’ego Alcantary zamiast niego.

MLB Trade Rumors przewiduje, że Ozuna wyląduje 4yr/$72m tej zimy, po tym jak położył niecharakterystycznie ogromne liczby w krótkim sezonie na małej próbce. Czy będzie tego wart? Czy też będzie grał bardziej jak gość, którego można było mieć na parę kontraktów 2yr/$25m, zwłaszcza, że kończy swój najlepszy okres i coraz bardziej zagłębia się w swoją 30-tkę? Wydaje się, że to dokładnie taki ruch, jaki wykonaliby starzy Mets, za gracza, którego nie potrzebują i który ma wszelkie szanse, by nie poruszyć dla nich poważnie igły (i z historią, która sugeruje, że może znacząco rozczarować).

Re-enter the A’s

Oakland ma gracza, który pasuje do kryteriów Mets znacznie lepiej niż Ozuna, a jest nim Mark Canha. Jest praworęcznym pałkarzem, a jego ostatnia historia sukcesów na talerzu jest bardziej spójna i bardziej wiarygodna w przyszłości. Dostaje negatywne noty na pozycji CF, ale jest w stanie poradzić sobie na co dzień, a zaawansowane metryki lubią go tam nieco lepiej niż urzędującego Nimmo. Przynajmniej mieliby wszechstronność drugiej grywalnej opcji w centrum, z jednym z nich będącym solidnym w rogu w międzyczasie.

Choć jego imię wciąż leci pod radarem w kraju, Canha jest obiektywnie gwiazdą. Był wart 4 WAR w 2019 roku i był na tempie, aby pokonać to w 2020 roku, udowadniając, że jego cierpliwy i potężny bat jest prawdziwy, aby przejść z użyteczną rękawicą i kilkoma pozytywnymi intangibles. W porównaniu z Ozuną, w ciągu ostatnich trzech lat łącznie, Canha był wart równy fWAR i prawie jedno dodatkowe zwycięstwo w bWAR, a zrobił to w 31 mniej gier (z 10 dodatkowymi punktami wRC+).

Problemem dla Oakland jest to, że Cana będzie wolnym agentem po 2021 roku. Mogą sobie pozwolić na zatrzymanie go w tym roku, a on z łatwością zapewnia nadwyżkę wartości nad jego pensją kontrolowaną przez arbitraż, więc nie ma powodu, aby pozbywać się go tylko dla dobra sprawy. Ale będzie pochłaniał spory kawałek listy płac, szacowany na 8,2 mln dolarów, więc jego znakomite usługi nie są tanie, nawet jeśli są efektywnie wycenione. A on nie jest już długoterminową częścią rdzenia.

Mets chcą takiego gracza jak Canha i są skłonni do splurge’u, aby go zdobyć. A’s przydałoby się tyle miejsca w budżecie, ile tylko mogą dostać. Oto jak mogą sobie nawzajem pomóc.

Oakland wysyła Canha do Mets. W zamian, zamiast otrzymać równą wartość w zamian, A’s wysyłają również Khrisa Davisa do Nowego Jorku, a Mets płacą jego pełną pensję. Możesz dodać pomniejsze kawałki na marginesie, jeśli chcesz, ale to jest sedno tego.

Według naszych przyjaciół z Baseball Trade Values, wartości tych dwóch graczy prawie identycznie się równoważą. Nadwyżka wartości Canhy nad jego okazyjną pensją jest mniej więcej taka sama, jak kwota, którą zespół straciłby przepłacając Davisa. W zasadzie Mets kupiliby ostatni rok kontroli drużyny Canhy, zamiast go pozyskać. Razem ta para kosztowałaby około 25 milionów dolarów, czyli więcej niż 18 milionów, które dostałby Ozuna, ale to tylko roczne zobowiązanie. Cohen mógłby zrobić swój splash w outfield bez konieczności płacenia za to latami w dół drogi.

Ta ostatnia część jest bardzo ważna, ponieważ podczas gdy Cano jest poza książkami na 2021, wskakuje z powrotem na nie na 2022 i ’23, gdy jego zawieszenie się kończy. New York’s financial reprieve od niego trwa tylko przez jeden rok, dając im zachętę, aby jeden z drogich ruchów tej zimy był krótkoterminowy. Oto szansa, aby to zrobić z rzeczą, którą kupują w prawdziwym życiu, z dużą ilością długoterminowych pieniędzy, które można wydać na wieloletnie umowy dla kilku miotaczy.

A co Mets zrobiliby z Davisem? To nawet nie ma znaczenia, naprawdę. Posadzą go na ławce jako zastraszającego pomocnika. Wymienić go na przebudowującą się drużynę z AL po obniżonej cenie. DFA go. The point of the deal on their end would be getting Canha.

Sure, that’s a lot of dead money to take on just for one guy who’s never been an All-Star. Ale wiesz kto robi takie ruchy cały czas? Dodgersi. To znaczy, panujący mistrzowie, którzy doszli do trzech z ostatnich czterech World Series. Używają swoich pieniędzy jako broni, by po prostu kupować talenty, kiedy tylko mogą, i w rezultacie mają ich mnóstwo. New Mets mogliby to zrobić, gdyby chcieli, i zmienić swoją tożsamość, aby dopasować się do rzeczywistego modelu wygrywania zamiast kontynuować działalność jak nieudane Old Mets.

As for the A’s, oni wyciąć całą jedną trzecią z ich obecnej listy płac. To dałoby im mniej niż 50 milionów dolarów, nawet po opłaceniu arbitrażowych graczy. W zależności od tego, na którym miejscu skończy się ich budżet, mogliby mieć kolejne 30-50 milionów dolarów do zagospodarowania. Weźmy środkową drogę i powiedzmy, że będą mieli 90 milionów dolarów w tym roku, co daje im kolejne 40+ miejsca po tej transakcji.

Możesz zrobić wiele z 40+ milionami dolarów. Możesz ponownie podpisać Semiena i Hendriksa, a MLBTR uważa, że możesz to zrobić w granicach 25 mln $ rocznie łącznie. To zostawia kolejne 15-20$, które możesz podzielić między second basemana Kolten Wonga i weterana mid-rotation starting pitcher. Teraz skompletowałeś swoją rotację, sprowadziłeś z powrotem swojego gwiazdorskiego closera i poprawiłeś środkowe pole zamiast patrzeć jak się rozpada. Masz też teraz najlepszą obronę w polu punktowym w najnowszej historii tego sportu. I nadal masz dwóch outfielderów (Laureano i Piscotty), plus Chad Pinder, i jedenastu prospektów Triple-A walczących o miejsce.

Dostosuj się, jak uważasz. Możesz pominąć startera wolnego agenta (zamiast niego użyj Daultona Jefferiesa) lub Wonga (zamiast niego użyj Sheldona Neuse’a na 2B) i zamiast tego pozyskać Brada Handa do pary z Hendriksem i stworzyć super-bullpen. Można pominąć Hendriksa, kupić Handa taniej, a oszczędności przeznaczyć na sprowadzenie Tommy’ego La Stelli jako DH w świecie po Davisie. I tak dalej.

Crank it up a notch

Nie jesteś jeszcze przekonany? Potrzebujesz więcej powodów dla obu stron, by to zrobić, a zwłaszcza dla Metsów? Cóż, Nowy Jork ma jeszcze jeden problem, z którym Oakland może pomóc, a jest nim Dominic Smith. Wydaje się, że jego kij się sprawdził i w krótkim 2020 roku w wieku 25 lat wykręcił potworne liczby.

Smith, 2020: .316/.377/.616, 165 wRC+, 10 HR, 7.0% BB, 22.6% Ks, .374 xwOBA

Dynamit! Nawet jeśli ta średnia nieco się uspokoi, wciąż ma mnóstwo mocy, przyzwoity współczynnik spacingu i nie traci zbyt wiele punktów. Statcast go kocha.

Problem w tym, że Metsi nie mają gdzie go grać, co pogarsza jego ogólny brak zdolności defensywnych. Na outfield mają Conforto i Nimmo, w tym scenariuszu mają też Canhę, a może w realu dostaną Ozunę itd. Mają Alonso na 1B. I na ten moment nie ma DH w NL w przyszłym sezonie.

Mets nie zmieszczą Smitha w swoim składzie na 2021 rok, ale jest zbyt dobry, żeby gnić na ławce. Prawdopodobnie będą musieli go przehandlować. I kto wie, A’s właśnie wysłali swojego starego DH (Davis) i swojego LF (Canha). Stracili też dwóch swoich jedynych leworęcznych graczy, La Stellę i Robbiego Grossmana, na rzecz wolnych agentów. Nawet po wydaniu tych wszystkich pieniędzy kilka akapitów temu na SP i RP oraz 2B i SS, wciąż pozostało jedno wielkie miejsce dla leworęcznego DH. Co powiecie na boppera, który właśnie wchodzi w swój prime i ma za sobą breakout? Może to nawet następny Khrush Davis.

Jeszcze lepiej, Smith nie osiągnął jeszcze arbitrażu, więc jego pensja jest w okolicach minimum w 2021 roku. Dodanie go nie ma żadnego wpływu na listę płac Oakland, z potencjałem na ogromny wpływ na ich produkcję.

Ta część nie przyjdzie tanio, ponieważ Smith ma prawdziwą wartość. Ale to, co A’s mogą zrobić, to zapewnić pełną wartość w zamian, w momencie, w którym Metsi w przeciwnym razie mają ograniczoną dźwignię, ponieważ wszyscy wiedzą, w jakim są kłopocie z ich zapasowym gwiazdorem – a także dlatego, że Smith może być ograniczony do zalotników z AL.

Skonstruuj dowolny pakiet, który chcesz. Poprowadź go z Daultonem Jefferiesem, jeśli Mets chcą taniego młodego pitchingu, i włącz Austina Allena, aby pomóc w ich wakacie w łapaniu. Jeśli są w porządku z młodszymi prospektami, to z Loganem Davidsonem lub Nickiem Allenem (shortstops, którzy nagle stają się niepotrzebni, bo Semien może zostać ponownie podpisany). Jeśli musi to być jeden duży element, a nie combo wielu prospektów, to zawsze jest A.J. Puk, który idealnie pasuje do Smitha w Trade Simulator BTV.

Again, adjust the Puk part of that if you think a different return makes more sense.

There are multiple reasons for each team to like this idea. Mets dostają swojego praworęcznego CF-a na poziomie gwiazdy, ale za 1yr/$25m zamiast niezwykle ryzykownych 4yr/$72m. Dostają też pełną wartość za Smitha w momencie sell-high, zamiast marnować go na ławce lub wyrzucać go tej zimy lub w połowie lata za grosze, które mogą dostać za dolara. Jeśli wszystko idzie dobrze health-wise z Puk, dodają premium high-ceiling rookie ramię do ich rotacji lub bullpen na minimalnej pensji.

Po drugiej stronie, A’s jasne wystarczająco dużo płac, aby rzucić impact-level pieniądze na wszystkich swoich kluczowych potrzeb. Osiągają tę część bez utraty kogokolwiek z ich 2022 roster. Następnie spieniężają również znak zapytania w postaci ramienia Puka za świetnego młodego, taniego, długoterminowego nietoperza, co mniej boli niż wykorzystanie go do pozyskania jakiegoś jednorocznego wypożyczonego weterana. Tracą Canhę, co boli w 2021, ale natychmiast zastępują jego kij kijem Smitha (na DH), i mogą zastąpić go w LF używając kogoś z ich logjamu prospektów Triple-A (Brown, Bolt, Fowler, Barrera, Deichmann, etc., z których wszyscy są leworęczni, a 2-3 z nich może być również rezerwowym CF jak Canha).

Czy nadal uważasz, że to zbyt dużo pieniędzy dla Mets, aby wziąć na siebie, lub zbyt odważny ruch dla nich ogólnie? Pamiętajmy, że nowym prezydentem drużyny Cohena jest nie kto inny jak Sandy Alderson, sam były GM A’s i legenda franczyzy. Łatwo sobie wyobrazić, że między tymi dwoma klubami wytworzy się ciepła relacja, a to byłby spektakularny sposób na jej rozpoczęcie. I hej, jeśli Alderson zatrudni obecnego GM-a Oakland Davida Forsta, to może nie zaszkodzi dać A’s mały gest dobrej woli w tym samym czasie, aby pomóc kolejnemu GM-owi Oakland całkowicie zrewitalizować ich trwające okno sporu.

Ale nie sądzę nawet, że musisz to być jakakolwiek osobista przysługa tego rodzaju. Myślę, że jest wiele sensu po obu stronach dla tego blockbuster move na jego własne zalety. Oba kluby sprawdzają wiele ważnych pól za jednym zamachem, robią to czerpiąc z obszarów, w których są tak silne, że graniczy to z przesadą, i czują, że dostały więcej niż dały. To jest tak samo nierealne, jak i całkowicie wykonalne.

Jedna ostateczna uwaga? To śmierdzi, aby stracić Canha, który może być mój ulubiony gracz na A’s, ale można sobie wyobrazić Big League Foodie spędzić rok mieszkając w Nowym Jorku? Jego Instagram poszybowałby w stratosferę.

To byłby skład A’s, z jakimikolwiek poprawkami, które wolisz dla porządku:

1. SS Marcus Semien (R)
2. CF Ramon Laureano (R)
3. DH Dominic Smith (L)
4. 3B Matt Chapman (R)
5. 1B Matt Olson (L)
6. C Sean Murphy (R)
7. LF Brown/Bolt/Fowler/Barrera/Deichmann (L)
8. RF Stephen Piscotty lub Chad Pinder (R)
9. 2B Kolten Wong (L)

To ponadprzeciętna ofensywa z szczególnie przerażającymprzeciętna ofensywa ze szczególnie przerażającym 3-6 sercem. Jest trzech wielokrotnych zwycięzców Fielding Bible, plus dwóch kolejnych obrońców up-the-middle, którzy ostatnio byli finalistami Złotych Rękawic, a także kolejny (Murphy), który jest uważany za przyszłego Gold Glovera. I wszyscy byliby pod kontrolą zespołu przynajmniej do końca 2022 roku, z większością z nich do 2023 roku lub dłużej.

Ławka mogłaby zawierać łapacza Jonah Heima, super-sub Chada Pindera (lub Piscotty’ego), niektórych z outfielderów, którzy nie zaczynają w LF, i każdego od Tony’ego Kempa do Sheldona Neuse’a do Nate’a Orfa lub kogokolwiek, kto wspierałby pole. Rotacja składałaby się z Luzardo, Manaea, Bassitta, Montasa i legalnego wolnego agenta za 10 milionów dolarów, z Pukiem lub Jefferiesem na czele (ktokolwiek nie zostałby sprzedany). Bullpen zwróciłby Hendriksa, Diekmana, Wendelkena i Trivino, z kilkoma elektrycznymi żółtodziobami do wypróbowania (Weems, Romero, Charles, Kaprielian, Holmes) i otwartym rynkiem wyposażonym w być może jedną z najlepszych klas nie-wykonawców w najnowszej pamięci do przeszukiwania w poszukiwaniu klejnotów.

A całość kosztuje około 90 milionów dolarów. Ale tylko jeśli Alderson i Mets chcą grać w piłkę.

Kto powie nie?

.