Julia Agrypina, zwana też Agrypiną Młodszą, (ur. ad 15 – zm. 59), matka cesarza rzymskiego Nerona i silnie na niego wpływająca w pierwszych latach jego panowania (54-68).
Agrippina była córką Germanika Cezara i Wipsanii Agrypiny, siostrą cesarza Gajusza, czyli Kaliguli (panował w latach 37-41), i żoną cesarza Klaudiusza (41-54). W 39 r. została wygnana za udział w spisku przeciwko Gajuszowi, ale w 41 r. pozwolono jej wrócić do Rzymu. Jej pierwszym mężem, Gnejuszem Domicjuszem Ahenobarbusem, był ojciec Nerona. Podejrzewano ją o otrucie drugiego męża, Passienusa Crispusa, w 49 roku. W tym samym roku poślubiła Klaudiusza, swojego wuja, i nakłoniła go do przyjęcia Nerona jako następcy tronu w miejsce własnego syna. Uchroniła też Senekę i Burrusa, którzy mieli być opiekunami i doradcami Nerona na początku jego panowania. Otrzymała tytuł Augusta.
W 54 roku zmarł Klaudiusz. Powszechnie podejrzewano, że został otruty przez Agrypinę. Ponieważ Neron miał zaledwie 16 lat, gdy został następcą Klaudiusza, Agrypina początkowo próbowała odgrywać rolę regentki. Jej władza jednak stopniowo słabła, gdy Neron zaczął przejmować rządy. W wyniku jej sprzeciwu wobec romansu Nerona z Poppeą Sabiną, cesarz postanowił zamordować matkę. Zapraszając ją do Baiae, kazał jej wypłynąć na Zatokę Neapolitańską w łodzi, która miała zatonąć, ale ona dopłynęła do brzegu. Ostatecznie została uśmiercona na rozkaz Nerona w swoim wiejskim domu.