AP® European History

Nawet jeśli żyjemy w świecie, w którym królowie i królowe zazwyczaj posiadają więcej władzy symbolicznej niż rzeczywistej władzy politycznej, wciąż wydajemy się mieć małą obsesję na punkcie systemu monarchicznego. Czy jest to następny królewski ślub w Wielkiej Brytanii, czy postać Lewisa Carrolla Królowa Kier, krzycząca „precz z jej głową!”, wciąż mamy oczy utkwione w wydarzeniach tych, którzy noszą korony.

Ale jeśli myślisz, że jesteśmy trochę zafascynowani królewskością w dzisiejszych czasach, poczekaj, aż usłyszysz o Wieku Absolutyzmu. Monarchiczne rządy były w tej epoce wściekłe i możesz założyć się o swoje klejnoty koronne, że jest to okres, który pojawi się na następnym egzaminie AP® European History.

Era Absolutyzmu przetoczyła się przez Europę jak polityczny dziki ogień, więc śledzenie wszystkich królewskich rodów może być trochę trudne. Czy potrafisz rozróżnić wszystkich osiemnastu królów Francji? Jeśli nie potrafisz, to nic nie szkodzi. Stworzyliśmy ten AP® European History Crash Course on the Age of Absolutism, aby dostarczyć ci wskazówek i trików, dzięki którym nie będziesz musiał zapamiętywać każdego monarchy w całej historii Europy. W tym przeglądzie AP® Euro omówimy najważniejsze szczegóły, które charakteryzowały Wiek Absolutyzmu i przedstawimy je w odniesieniu do samego egzaminu AP® Euro.

Czym był Wiek Absolutyzmu?

Wieki Absolutyzmu to okres około XVII i XVIII wieku, kiedy Europa (tak jakby) była rządzona przez bardzo potężnych monarchów. Monarchowie z absolutną kontrolą. Tak więc, Wiek Absolutyzmu.

Absolutni monarchowie byli władcami, którzy posiadali całą władzę w kraju. Pod ich rządami nie było żadnych kontroli i równowagi na ich mocy, i nie było innych organów zarządzających, z którymi dzielili się władzą. Monarchowie ci rządzili również na podstawie prawa boskiego lub przekonania, że ich władza pochodzi od Boga. Sprzeciwianie się im było sprzeciwianiem się Bogu.

Mam nadzieję, że zauważyłeś nasze „jakby” zastrzeżenie obok słowa Europa. Umieściliśmy to tam z dwóch powodów. Po pierwsze, pomimo swojej nazwy, system kontroli politycznej oparty na monarchii absolutnej niekoniecznie był tak potężny, jak sugeruje jego nazwa. System ten nigdy nie był jednolity, ani nie istniał bez walki. Omówimy te kwestie bardziej szczegółowo w dalszej części tego AP® European History Crash Course, ale dla celów egzaminu AP® Euro zawsze należy pamiętać, że była to wciąż złożona era kontroli politycznej.

Po drugie, Wiek Absolutyzmu zazwyczaj odnosi się do Europy mniej więcej od 1550 do 1800 roku. Ale absolutni monarchowie rządzili poza Europą i podczas różnych okresów w historii ludzkości. Pomyśl tylko o egipskich faraonach. Rządzili oni z absolutną kontrolą i pod wiarą w boskie prawo. Ponownie, są szanse, że egzamin AP® z Historii Europy będzie odnosił się do Europy, ale ludzie z CollegeBoard uwielbiają, gdy rozumiesz złożoność terminów, z których cię egzaminują.

Who Ruled During the Age of Absolutism?

Jak wspomnieliśmy powyżej, Wiek Absolutyzmu miał miejsce w zróżnicowanym przekroju Europy w ciągu kilkuset lat. Wspomnieliśmy również, że było kilku monarchów, którzy panowali podczas tej ery, w tym ci, którzy wdrażali nieabsolutystyczne polityki w celu stworzenia jeszcze większej kontroli.

Ponieważ nie możemy objąć każdego pojedynczego aspektu tej ery, przejdziemy przez cztery różne miejsca rządów, które reprezentują Wiek Absolutyzmu w całości. Te narody to Hiszpania, Anglia, Francja i Prusy. Badając historie tych czterech monarchii, możemy pokazać wzrost i upadek epoki absolutyzmu.

Anglia

Monarchia angielska była jednym z najstarszych i najbardziej złożonych systemów rządów królewskich w Europie (i pozostaje nim do dziś). Monarchiczne rządy rozpoczęły się na wyspie około XII wieku, na długo przed erą absolutyzmu. Ale od czasu podpisania Magna Carta w 1215 roku, rządy brytyjskiej monarchii były ograniczone.

Od czasu Magna Carta, rodzina królewska na wyspie angażowała się w przepychanki między władzą królewską a prawami obywatelskimi. Królowa Elżbieta I, na przykład, stała się niezwykle popularnym przywódcą, ponieważ wykazała się względną tolerancją religijną, społeczną i polityczną. Zwróciła się również w stronę merkantylizmu, w tym kolonizacji Nowego Świata, jako sposobu na zachowanie władzy politycznej i kontroli.

Jej następca, Jakub I, był jednak nieco inny. Jakub I, jak wielu angielskich królów po nim, nieustannie walczył z Parlamentem o większą władzę. Nie było tajemnicą, że mocno popierał monarchię absolutną, zwłaszcza przekonanie, że jego boskie prawo pozwalało mu ignorować Parlament, aby załatwić sprawy. W końcu ten rodzaj walki między domami królewskimi a Parlamentem doprowadził do wojny domowej (1642-1651), której wynik niemal odciął całą władzę polityczną od korony angielskiej.

Hiszpania

Hiszpania widziała serię monarchów absolutnych. Jednymi z najlepszych przykładów byli Filip II, Filip III i Karol IV Hiszpański, którzy rządzili w okresie rozkwitu Hiszpanii jako najsilniejszego imperium morskiego w Europie w XVI i XVII wieku. Pamiętaj, że hiszpańscy monarchowie byli skrajnie katoliccy, a więc mocno wierzyli, że Bóg dał im boskie prawo do rządzenia.

Tylko po to, aby umieścić rzeczy w pewnym kontekście, Filip II był królem, który próbował najechać Anglię podczas Reformacji poprzez Hiszpańską Armadę, ponieważ chciał, aby byli katolikami. Ale wszyscy trzej monarchowie dążyli do kolonizacji i ustanowili Hiszpanię światową potęgą, używając swojej wersji władzy absolutnej, aby nie tylko rządzić Hiszpanami, ale także tymi, których kolonizowali. Byli w stanie rządzić żelazną ręką, wydobywając złoto i inne zasoby z obu Ameryk, jednocześnie wprowadzając religijną konwersję poprzez konkwistadorów i system inkwizycji. Jednak ostatecznie nie trwało to zbyt długo, gdyż liczne wojny (zwłaszcza z Anglią) okazały się kosztowne i pochłonęły zapasy złota. Ten upadek nastąpił w XIX wieku, kiedy Napoleon najechał i zmusił hiszpańską koronę do abdykacji.

Francja

Mówiąc o Napoleonie, przejdźmy do Francji. Monarchia francuska została zapamiętana jako prawdopodobnie jeden z najbardziej wpływowych reżimów w epoce absolutyzmu. Wynika to po części z całkowitego przepychu, w jakim żyli francuscy królowie i królowe. Cieszyli się oni wystawnymi zamkami, ekstrawaganckimi przyjęciami i wytworną biżuterią.

Innymi słowy, żyli wysokim życiem i w kompletnej dekadencji. Henryk IV rozpoczął całe doświadczenie francuskiej rodziny królewskiej w XVI wieku. Pomógł on umieścić Francję na mapie jako światową i gospodarczą potęgę, głównie dzięki bogactwu, jakie kraj zdobył dzięki kolonizacji Ameryki Północnej. Te wysiłki kolonizacyjne również pomogły francuskim monarchom od Henryka IV i dalej finansować ich bogate gusta i płacić za ich potężny reżim.

Król Ludwik XIV był być może najbardziej bogatym i pamiętnym z absolutnych monarchów w historii Francji. Nazywał siebie „Królem Słońca” i słynnie powiedział: „L’état, c’estmoi!”. Albo: „Ja jestem państwem!”. Innymi słowy, chciał, aby wszyscy wiedzieli, że rządzi Francją z absolutną władzą. Uczynił z Francji stolicę luksusu w Europie, począwszy od budowy pałacu w Wersalu, a skończywszy na utrzymywaniu całkowitej kontroli nad feudalną szlachtą. Ale jego kosztowne nawyki doprowadziły również do straszliwego kryzysu gospodarczego i ubóstwa wśród jego ludu.

Dwaj następni królowie Ludwika utrzymali francuską wielkość, aż król Ludwik XVI znalazł się w samym środku rewolucji. Im bardziej Francuzi zaczęli domagać się praw obywatelskich i przywilejów (zbudowanych na ideałach oświecenia), tym mniej francuska monarchia stawała się absolutna i ostatecznie zanikła pod rządami nowej Republiki Francuskiej.

Prusy

Francja nie była jednak jedynym krajem dotkniętym przez oświecenie. Począwszy od XVII i XVIII wieku, monarchowie w całej Europie zdawali sobie sprawę, że kontrola absolutna staje się coraz trudniejsza, ponieważ ich ludność zaczęła domagać się własnych praw i przywilejów.

To, co różniło monarchów absolutnych Prus i innych podobnych, to fakt, że panowali oni pod nową formą monarchii absolutnej – absolutyzmem oświeconym. Ci monarchowie byli pod wpływem ideałów Oświecenia, a więc lepiej wspierali sztukę, bardziej wspierali tolerancję religijną i byli bardziej skłonni do przestrzegania prawa.

I jeśli absolutyzm oświeceniowy miałby przywódcę, to byłby nim Fryderyk Wielki. Był on królem Prus w latach 1740-1786, w samym środku ruchu oświeceniowego w filozofii i nauce. Wierzył w modernizację państwa pruskiego poprzez poprawę życia swoich poddanych. Ale również zachęcał do tolerancji religijnej bardziej niż jakikolwiek monarcha przed nim.

Nie byłby też jedynym. Przywódcy tacy jak Katarzyna Wielka, Józef II Austriacki i Fryderyk VI Duński byli znani z tego, że włączali doktryny oświeceniowe do swoich monarchicznych rządów. Jednak mimo tych postępów władcy ci nadal byli monarchami i to, co mówili, nadal było prawem. Tak więc, ostatecznie, monarchowie absolutni wykorzystali idee oświeceniowe jako sposób na umocnienie swojej kontroli i uniknięcie rewolucji, które miały miejsce we Francji i Ameryce Północnej.

Era Absolutyzmu i egzamin AP® European History

Egzamin AP® European History uwielbia takie tematy jak Era Absolutyzmu, ponieważ trafia w tak wiele celów nauczania określonych przez CollegeBoard. Podczas zajęć z Historii Europy AP® prawdopodobnie zauważyliście, że głównym tematem kursu są państwa i inne instytucje władzy (dokładnie Temat 4). Jeśli chcesz nadrobić zaległości w tematach kursu AP® European History, zajrzyj do AP® European History Course and Exam Guide na stronie CollegeBoard.

Ten temat kursu obejmuje wszystkie rodzaje władzy politycznej w historii Europy, w tym sposoby, w jakie rodzina królewska w epoce absolutyzmu uzasadniała swoją władzę i autorytet, jak utrzymywała kontrolę i jakie wyzwania pojawiały się przeciwko niej.

Na szczęście dla ciebie, omówiliśmy wszystkie te rzeczy w tym AP® European History Crash Course na temat epoki absolutyzmu. Ale na wszelki wypadek, spójrzmy na przykład z samego egzaminu AP® Euro i zobaczmy jak ten temat może pojawić się w przyszłych edycjach.

Spójrzmy na przykład z egzaminu AP® European History z roku 2004:

„Przeanalizuj zmiany w europejskiej równowadze sił w okresie pomiędzy 1763 a 1848.”

Gwarantowane, to było jedno z pytań swobodnej odpowiedzi sprzed kilku lat, ale można łatwo zobaczyć, jak to pytanie (lub podobne do niego) mogłoby pojawić się na przyszłorocznym egzaminie AP® Euro jako pytanie typu Long-Essay Question. Tak czy inaczej, jest to doskonały przykład na to, że pojęcie Wieku Absolutyzmu może pojawić się jako temat na egzaminie AP® European History.

Jak omawialiśmy powyżej, era, o której tutaj mowa, pojawia się na samym końcu ruchu monarchii absolutystycznych, który był główną platformą polityczną w Europie. Wiecie już, że monarchowie wierzyli, że ich rządy są absolutne, ale inni zawsze znajdowali sposób, by podważyć ich autorytet. Wydarzenia, które miały miejsce w takich miejscach jak Francja, jak rewolucjoniści zwracający się ku wartościom oświecenia, pomogły zapoczątkować zmianę w kierunku oświeconego absolutyzmu, ale ostatecznie monarchie całkowicie ustąpiły miejsca republikom i liberalnej polityce.

Niezależnie od tego, jak temat pojawi się na egzaminie AP® Euro, po prostu pamiętaj o wszystkim, co omówiliśmy w tym AP® European History Crash Course on the Age of Absolutism, a na pewno zdominujesz egzamin jak najlepszy europejski despotyczny monarcha!

Szukasz praktyki AP® European History?

Sprawdź nasze inne artykuły na temat AP® European History.

Możesz również znaleźć tysiące pytań ćwiczeniowych na Albert.io. Albert.io pozwala Ci dostosować swoje doświadczenie w nauce, tak abyś mógł ćwiczyć tam, gdzie potrzebujesz najwięcej pomocy. Dostarczymy Ci trudnych pytań praktycznych, które pomogą Ci osiągnąć mistrzostwo w AP® European History.

Zacznij ćwiczyć tutaj.

Jesteś nauczycielem lub administratorem zainteresowanym zwiększeniem wyników uczniów z AP® European History?

Dowiedz się więcej o naszych licencjach szkolnych tutaj.