In tegenstelling tot het telen van één enkel gewas op een akker gedurende het vegetatieseizoen, dat als monocultuur wordt beschouwd, houdt een polycultuurproductiesysteem in dat meerdere gewassen tegelijk of in wisselbouw worden geteeld.
Dit landbouwsysteem is arbeidsintensiever dan de monocultuur en is over het algemeen handiger voor het bedrijfsbeheer en gunstiger voor de bodem en het milieu. Bovendien zijn er veel voordelen verbonden aan een polycultuursysteem in vergelijking met monocultuur:
- Betere nutriëntenbenutting – nutriënten die niet door het ene gewas worden benut, komen ten goede aan een ander gewas in de vruchtwisseling
- Betere bodembenutting – de bodem wordt het hele jaar door benut
- Stabiele opbrengsten – de opbrengst wordt niet zo gemakkelijk bedreigd door ongunstige weers- en milieuomstandigheden
- Minder land- en watergebruik – op één landbouwgrond kunnen meerdere gewassen worden geteeld, waarvan de irrigatie veel gemakkelijker te beheren is
- Hogere weerstand van gewassen tegen plagen – planten die dicht bij elkaar worden geteeld zijn beter bestand tegen plagen
- Betere bodemeigenschappen – het telen van verschillende gewassen op dezelfde grond verbetert de bodemeigenschappen, waardoor deze geschikter wordt voor de productie van gewassen
- Bodemerosiebestrijding
- Verhoogde biodiversiteit – het telen van een verscheidenheid aan planten op dezelfde grond verhoogt de lokale biodiversiteit
- Voldoet aan de vraag naar voedsel – een polycultuursysteem heeft minder land nodig om meer voedsel te produceren
Polycultuurgewassenproductie minimaliseert risico’s en zorgt voor stabiele en kwaliteitsvolle oogsten. Er zijn enkele manieren om een polycultuursysteem in de landbouw toe te passen:
Multiple cropping
Multiple cropping is het landbouwsysteem waarbij boeren gedurende één kalenderjaar twee of meer gewassen op hetzelfde veld telen. Akkerbouwgewassen, groenten, vezelgewassen of voedergewassen worden herhaaldelijk na elkaar verbouwd. Gewoonlijk wordt na de oogst van het hoofdgewas het volgende gewas geplant, en zo verder tot het jaar om is.
Meervoudige teelten zijn de meest voorkomende landbouwmethoden van kleine boeren. Bij deze vorm van landbouw worden land, water en meststoffen efficiënt gebruikt, waardoor meer gewassen worden geproduceerd en de landbouwproductie winstgevender wordt.
Intercropping
Intercropping is een vorm van meervoudige teelt waarbij twee of meer gewassen tegelijkertijd op hetzelfde veld worden verbouwd. In dit systeem wordt een extra gewas geplant op de ongebruikte plaatsen tussen het hoofdgewas op het veld. Intercropping stelt de landbouwer in staat meer dan één soort gewas te telen op hetzelfde stuk grond en op hetzelfde tijdstip. Er worden ten minste twee soorten gewassen geplant en dit kan op een georganiseerde of ongeorganiseerde manier gebeuren.
Intercropping wordt gewoonlijk een agroforestry-systeem genoemd vanwege het feit dat kleine gewassen onder hogere gewassen worden geplant. Zo worden bijvoorbeeld ananas of bananen samen met dadel- of kokospalmen verbouwd.
Gewasrotatie
Gewasrotatie is een systeem waarbij verschillende gewassen, de een na de ander, op hetzelfde veld worden verbouwd. Wisselteelt komt zowel de bodem als de plant ten goede. In het algemeen schept het betere groeiomstandigheden voor planten, waardoor hogere en kwalitatief betere opbrengsten worden verkregen en tegelijkertijd het milieu wordt beschermd.
Er zijn vele redenen waarom landbouwers vruchtwisseling in hun gewasproductie moeten opnemen:
- vermindering van het risico van aanvallen door insectenplagen en ziekten
- betere benutting van de voedingsstoffen in de bodem; verschillende gewassen nemen verschillende voedingsstoffen uit de bodem op, en beïnvloeden zo de bodemvruchtbaarheid
- alternatieve bronnen van bodemstikstof
- beter evenwicht tussen de vruchtbaarheidsbehoeften van verschillende gewassen voorkomt overmatige uitputting van de bodemvoedingsstoffen
- bevordert de onkruidbestrijding
- verbetert de bodemvruchtbaarheid
- . vruchtbaarheid
- verminderde bodemerosie
- verminderde kans op waterverontreiniging door landbouwchemicaliën
- behoud van biodiversiteit
In het streven om de groeiende bevolking van voldoende voedsel te voorzien, moet met een aantal aspecten rekening worden gehouden; beschikbare landbouwgrond, landbouwtechnologie, en het systeem van gewasproductie. Aangezien een groot deel van ’s werelds landbouwgrond al in gebruik is, ligt de enige oplossing in de juiste keuze van een gewasproductiesysteem, zoals polycultuur, en in de gebruikte landbouwtechnologie, zoals nauwkeurige machines, drones, gewassensoren, slimme irrigatie en moderne software voor landbouwbeheer.
Boeren oefenen polycultuurgewassenproductie uit om productierisico’s te minimaliseren en uiteindelijk een stabiele bron van inkomen en voeding te bieden, terwijl ze tegelijkertijd economische en energierendementen maximaliseren met behulp van voornamelijk lokale landbouwtechnologie.
Maak deel uit van degenen die duurzame landbouw beheren om de toekomstige generaties een beter levensonderhoud te bieden.
TRY NOW
for free