Gepubliceerd: Donderdag 5 april 2018
Door: Jerry Smith, Dock Consultant, Bay Harbor Lake Marina
Veel schippers en zoetwaterliefhebbers gaan over het genot van hun favoriete lichaam van het water vergeetachtig voor de kleine wezens die op de loer liggen in het water met hen. De zoetwaterkwal (Craspedacusta sowerbii), waarvan wordt aangenomen dat ze is ontstaan in de Yangtze rivier in China, is een weinig bekende invasieve soort die voorkomt in 44 staten en alle vijf de Grote Meren en hun zijrivieren (www.freshwaterjellyfish.org/location).
Met gegevens die al teruggaan tot 1880, is de zoetwaterkwal hier om te blijven. Hoewel de meeste waterliefhebbers geen idee hebben dat ze met deze kleine waterwezens zwemmen, zul je blij zijn te weten dat niet is bewezen dat ze schadelijk zijn voor mensen, mogelijk omdat hun stekende tentakels niet het vermogen hebben om door de menselijke huid te dringen of het gif niet sterk genoeg is. Algemeen wordt aangenomen dat de zoetwaterkwal in ballast van de internationale scheepvaart in de Verenigde Staten is binnengebracht en weer anderen denken dat ze afkomstig zijn van de invoer van waterplanten. Ook wordt gedacht dat de soorten door de Verenigde Staten en Canada kunnen zijn vervoerd, vastgehecht aan de poten van watervogels. Het maakt eigenlijk niet uit hoe ze op dit punt zijn gekomen, wat belangrijk is, is dat ze hier zijn en floreren.
Zoetwaterkwallen worden het vaakst aangetroffen in rustige zoetwatermeren, stuwmeren, kunstmatige opstuwingen en met water gevulde grindgroeven of steengroeven. Ze kunnen ook worden aangetroffen in recreatiegebieden voor vissers en pleziervaartuigen. Ze zijn waargenomen in grote riviersystemen zoals de Allegheny River, de Ohio River en de Tennessee River. De kwallen houden meer van stilstaand water dan van stroming, dus ze worden over het algemeen niet gezien in snelstromende beken of rivieren. Er zijn al meldingen vanaf juni, maar augustus en september lijken de piekmaanden te zijn voor de waarnemingen van kwallen, als het water warm is en er voedsel in overvloed is. De kwal kan drijvend of zachtjes zwemmend net onder het wateroppervlak worden waargenomen. Ze zijn meestal doorschijnend, ongeveer zo groot als een stuiver, en kunnen gemakkelijk met het blote oog worden gezien. Ze komen vaak in grote aantallen aan de oppervlakte, “blooms” genoemd, en zonnige dagen zijn bijzonder geschikt om kwallen te spotten.
Zoals veel kwallen heeft ook deze soort een complexe levenscyclus met een poliepfase, twee larvale fasen, eitjes en, het meest bekende, de medusa (de medusa die eruitziet als een kwal). Als de omstandigheden moeilijk worden, kunnen ze het uitzitten in een slapende rustfase op de bodem van hun leefgebied. De kwallen leven van roeipootkreeftjes en ander zoöplankton, die ze verlammen met hun stekende cellen of hun ring van tot 400 slanke tentakels. Ze trekken hun prooi in hun mond, die onder de doorschijnende bel hangt. Zoetwaterkwallen kunnen een witachtige of groenachtige tint hebben. Deze kleine dieren zijn gemeld in veel landen over de hele wereld, van Thailand tot India tot Brazilië, en in de meeste Amerikaanse staten en Canadese provincies.
Dus, de volgende keer dat je een duik neemt in een oude steengroeve of je favoriete zwemgat, kijk dan of je een zoetwaterkwal van een centimeter kunt vinden. Ze zullen je niet steken, en ze maken deel uit van een gezond ecosysteem.
Terry L. Peard, Ph.D. heeft ook aan dit artikel meegewerkt. Zijn emailadres is .