Hoewel Borrelia burgdorferi-achtige organismen zijn waargenomen bij muggen, paardenvliegen en hertenvliegen in gebieden waar de ziekte van Lyme endemisch is, zijn deze organismen niet gekweekt om hun identiteit te verifiëren. Experimenten om B. burgdorferi over te brengen van geïnfecteerde op niet-geïnfecteerde laboratoriumdieren door muggen zijn niet succesvol geweest (1). Bovendien hebben epidemiologische studies aangetoond dat de datum van begin van de ziekte van Lyme in juni valt, samenvallend met de piek overvloed van nimfale Ixodes scapularis teken, en niet in augustus wanneer muggen en andere bijtende bestanden op piek overvloed zijn (2). Ondanks de vondst van B. burgdorferi in andere tekensoorten zoals de Amerikaanse hondenteek (Dermacentor variabilis) en de eenzame ster teek (Amblyomma americanum) in het veld, hebben laboratorium transmissie studies bevestigd dat deze tekensoorten de infectie niet kunnen overbrengen op proefdieren; zij zijn dus geen competente vectoren voor de ziekte van Lyme (3). Zowel experimentele als epidemiologische studies hebben aangetoond dat Ixodes scapularis en Ixodes pacificus de enige tekensoorten in Noord-Amerika zijn die B. burgdorferi, de spirocheet die de ziekte van Lyme veroorzaakt, op de mens kunnen overdragen. Raadpleeg de Lyme Disease Risk Assessment Map op de home page van de ALDF website (www.aldf.com) voor specifieke informatie over de incidentie van Ixodes teken en het aantal gerapporteerde gevallen van de ziekte van Lyme voor individuele staten.