Hey, jongens. Herinner je je die virale YouTube-video “Charlie beet in mijn vinger”?
Het deed een paar jaar geleden de ronde online en die schattige broertjes werden onmiddellijk internetsensaties.
Als je het nog niet gezien hebt, dit is wat er gebeurde:
Harry, de oudere broer stopte zijn vinger in Charlie’s mond, en toen… nou ja, klik gewoon op die verdomde link en kijk zelf maar.
Cute, toch?
Nu, kunnen we de video gebruiken voor wat taallessen?
Natuurlijk kan dat!
Laat me je een taalvraag stellen: hoe word je van Charlie, het broertje links, een Harry?
Met andere woorden, hoe word je van een complete newb, wiens taalvaardigheid eindigt met glimlachen en bijten, een vloeiend spreker wiens Engels wordt gekenmerkt door de juiste dictie, gouden grammatica en een dodelijk accent?
Normale, alledaagse kinderen maken deze verbazingwekkende vooruitgang in een tijdsbestek van ongeveer 20 maanden.
Dit brengt ons bij de vraag, die ook de titel van dit bericht is: Hoe leren kinderen taal?
En welke lessen kunnen leerlingen van vreemde talen uit deze kostbare kinderen trekken?
We zullen deze grote vragen in dit bericht behandelen.
Eerst gaan we de reis van een baby volgen, van brabbelende pasgeborene tot kleuter. Onderweg zullen we de mijlpalen van de taalontwikkeling opmerken.
In deel twee van de post, zullen we de lessen uit deel een kristalliseren en ze gebruiken om volwassenen te helpen een vreemde taal te leren.
Klinkt goed?
Okee, laten we gaan.
Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die je overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)
Hoe doen kinderen het? Laten we de kwestie eens in meer detail bekijken.
De ontwikkelingsstadia & Hun mijlpalen
Vóór de geboorte
Wij dachten vroeger dat het leren van talen begon bij de geboorte. Maar wetenschappers in Washington, Stockholm en Helsinki ontdekten dat foetussen eigenlijk al in de baarmoeder luisteren.
Ze gaven moeders een opname van verzonnen woorden om af te spelen tijdens de laatste weken van de zwangerschap. De baby’s hoorden de pseudo-woorden ongeveer 50-71 keer terwijl ze in de baarmoeder van hun moeder zaten. Na hun geboorte werden deze baby’s getest. Door ze aan te sluiten op een EEG, konden wetenschappers beelden zien van de hersenen van de baby’s wanneer de verzonnen woorden werden afgespeeld.
Tot hun verbazing herinnerden en herkenden de baby’s de woorden die werden gepresenteerd toen ze in de baarmoeder waren.
Je weet wat dit suggereert, toch?
Het wijst op het prenataal leren van taal.
Het blijkt dat de eerste dag van het leren van taal niet is wanneer iemand wordt geboren, maar 30 weken in de zwangerschap, wanneer baby’s beginnen met het ontwikkelen van hun gehoorvermogen. Dus wees voorzichtig met wat je zegt in de buurt van een zwangere vrouw, ok? Iemand luistert mee.
0-6 Maanden
Newborn baby’s zijn fervente luisteraars in hun omgeving. Ze luisteren vooral graag naar de stem van hun moeder en onderscheiden die snel van andere stemmen. Ze leren ook de klanken van haar taal te onderscheiden van die van een vreemde taal.
De communicatie van baby’s draait om het uiten van pijn en plezier. En als je heel goed luistert, zul je merken dat baby’s verschillende soorten kreten hebben voor verschillende behoeften. Een schreeuw om melk is anders dan een schreeuw om een nieuwe luier – hoewel een opgewonden vader die voor het eerst een baby krijgt, misschien geen verschil hoort.
Zo rond de vierde maand gaan baby’s “vocaal spelen” en brabbelen ze onverstaanbare geluiden, waaronder die welke beginnen met de letters M, P en B. (Dit is het moment waarop mama zweert dat ze baby “mama” heeft horen zeggen.”
6-12 maanden
Dit is de kiekeboe-fase.
Baby’s letten goed op en glimlachen als je ze bij hun naam roept.
Ze beginnen ook te reageren op ‘Hoi!’ en ‘Goedemorgen.’
In dit stadium blijven baby’s brabbelen en plezier hebben met taal. Maar deze keer hebben hun onverstaanbare uitdrukkingen een zekere verfijning gekregen. Ze lijken woorden samen te voegen. Je zou zweren dat ze je iets vertelde. Rond deze tijd leren baby’s hun eerste woordjes (‘nee’, ‘mama’, ‘papa’ enzovoort).
Tegen de twaalfde maand heb je het knagende gevoel dat ze meer begrijpt dan ze laat merken. En je zou gelijk hebben. Baby’s, hoewel ze nog niet veel kunnen zeggen, herkennen veel. Ze beginnen sleutelwoorden te herkennen als “kopje”, “bal”, “hond” en “auto.”
En op haar eerste verjaardag zal ze zeker leren wat het woord “taart” betekent.
1-2 jaar oud
Dit is de “Waar-is-je-neusje?”-fase.
Baby’s leren onderscheid te maken en de verschillende delen van hun lichaam aan te wijzen. Ze zijn ook heel ontvankelijk voor vragen als “waar is papa?” en verzoeken als “klap in je handjes” of “geef me het boek.”
Zoals altijd gaat haar begrip vooruit op haar vermogen om te spreken. Maar in dit stadium zal ze nog meer woorden leren. Haar uitspraken gaan over in woordparen als ‘eet taart’, ‘meer spelen’ en ‘geen bal’. Dit is ook de tijd waarin ze dol is op meezingliedjes en -rijmpjes. En raad eens? Ze zal er nooit genoeg van krijgen, dus wees voorbereid om steeds weer naar haar favoriete rijmpjes te luisteren.
2-4 jaar oud
In dit stadium zal het aantal geleerde woorden enorm toenemen. Ze lijkt nu voor alles een naam te hebben, van de kopjes die ze gebruikt tot haar schoenen en speelgoed. Ze krijgt meer zelfstandige naamwoorden, werkwoorden en bijvoeglijke naamwoorden in haar taalkundig arsenaal.
Haar taalstructuur wordt steeds ingewikkelder. Haar zinnen worden langer en haar grammaticafouten worden er langzaam uitgehaald. Deze keer kan ze uitspraken doen als “Ik heb honger mama” of “Mijn vriend gaf me dit.”
Ze begint echt spraakzaam te worden en stelt vragen als, “Waar gaan we heen, papa?”
Tegen die tijd begin je te vermoeden dat ze zich voorbereidt om steeds moeilijkere vragen te stellen.
Het kind heeft de taal geleerd en is een moedertaalspreker geworden.
4 Grote meeneemlessen voor mensen die een vreemde taal leren
We hebben zojuist besproken hoe baby’s vorderen in het verwerven van hun eerste taal.
Is er iets in dit proces dat volwassen taalleerders kunnen emuleren in hun zoektocht om vreemde talen te leren? Nou, zoals blijkt, is er.
Inzicht in dit vroege kinderjaren leerproces heeft grote implicaties voor volwassen taalleerders.
In dit deel van de post, gaan we achter het gordijn gluren en nog dieper kijken naar hoe kinderen talen leren om 4 vitale lessen te oogsten.
Elke van deze lessen is een essentieel onderdeel van taalkundig succes.
Als je wilt weten hoe baby’s van “goo-goo gaa-gaa” naar “Mam, wil je alsjeblieft dit op afstand bestuurbare speelgoedvliegtuig voor me kopen?” gaan, lees dan alsjeblieft verder.
1. De centrale plaats van het luisteren
We hebben in het vorige hoofdstuk geleerd dat luisteren al heel vroeg in het taalverwervingsproces komt. Baby’s krijgen een masterclass in de verschillende tonen, ritmes en klanken van een taal nog voordat ze het daglicht zien.
Zonder luisteren zouden ze geen bouwstenen hebben waaruit ze hun eigen repertoire van klanken kunnen opbouwen.
Luisteren is zo belangrijk voor de taalverwerving dat baby’s hun taalvermogen niet volledig ontwikkelen zonder het vermogen om te horen. Zo hebben we de doofstomme koppeling. Hoe kan men leren spreken als men anderen of zichzelf niet eens kan horen?
Bovendien lopen kinderen die al vroeg in hun leven gehoorproblemen hebben, vertraging op in hun expressieve en receptieve communicatievaardigheden. Hun woordenschat ontwikkelt zich langzamer en ze hebben vaak moeite met het begrijpen van abstracte woorden (bijv. extreem, gretig en zinloos). Hun zinnen zijn ook korter en eenvoudiger.
In het algemeen geldt: hoe groter het gehoorverlies, hoe slechter de kinderen het doen in academische evaluaties.
Luisteren is dat centraal in taal.
Het is de eerste taalvaardigheid die de mens ontwikkelt.
En toch, hoeveel taalprogramma’s slaan op de kwestie van luisteren als een centrale vaardigheid, in tegenstelling tot grammatica of woordenschat?
Luisteren is bedrieglijk, is het niet? Het lijkt alsof er niets gebeurt. Het is een te passieve activiteit, in tegenstelling tot spreken. Bij spreken hoor je echt wat er geleerd is. De voordelen van luisteren worden in eerste instantie niet gehoord.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, kan luisteren een intens actieve activiteit zijn.
Dus als vreemdetaalleerder moet je tijd vrijmaken om actief naar je doeltaal te luisteren. Speel die podcasts niet gewoon passief op de achtergrond af. Ga actief met het materiaal aan de slag. Multitask niet als dat mogelijk is. Ga zitten en beweeg niet, zoals een baby die nog niet heeft leren lopen.
Neem elke gelegenheid te baat om te luisteren naar de taal zoals die door moedertaalsprekers wordt gesproken. Wanneer u een film bekijkt of een video om een taal te leren, bijvoorbeeld, concentreer u dan niet alleen op de visuele stimulatie. Luister naar de verbuigingen, tonen en ritmes van woorden.
Het lijkt misschien niet veel, maar ja, luisteren is zo krachtig.
The Primacy of Making Mistakes
Luisteren naar een 1-jarige praten is zo’n genot. Ze zijn zo schattig en onschuldig. Hun eerste uitspraken verraden een reeks misplaatste woordenschat, vage logica en grammaticale overtredingen.
Wanneer een 1-jarige naar een hond wijst en “miauw” zegt, vinden we dat zo schattig. Als zijn oudere zus zegt: “Daar ben ik vandaag geweest”, veroordelen we het kind niet. In plaats daarvan corrigeren we haar door zachtjes te zeggen: “Nee Sally, niet goed. Ging!”
We zijn niet zo aardig tegen volwassenen. We zijn nog erger tegen onszelf.
Al sinds we op school leerden dat fouten maken lagere toetsscores betekent, zijn we gevreesd om ze te maken. Fouten? Slecht. En we nemen deze angst over wanneer we als volwassenen een vreemde taal leren.
Daarom willen we, tenzij we 100% zeker zijn van de juistheid ervan, geen enkele zin in onze doeltaal eruit flappen. Eerst zorgen we ervoor dat de woorden in de juiste volgorde staan, de werkwoorden in de juiste tijd staan en overeenkomen met het onderwerp in aantal en geslacht.
Nu zegt iets me dat een 10-maanden-oude geen problemen heeft om meer fouten in één zin te maken dan ze woorden heeft. Sterker nog, ze zal waarschijnlijk niet toegeven dat er iets mis is – of ooit weten dat er iets mis is. Ze gaat gewoon door met haar leven en blijft luisteren.
Waarom volgen wij deze geest van een kind niet?
We weten al dat het werkt omdat het kind dat ooit uitriep, “mijn voeten doen pijn,” nu naar een graad in Sociologie galoppeert.
Als een vreemde taal leerder, is een van de dingen waar je vrede mee moet hebben het feit dat je fouten gaat maken. Dat hoort erbij en dat moet je accepteren.
Maak zoveel fouten als je kunt. Zet jezelf voor schut, als een tweejarige, en lach onderweg. Betaal je tol. En als je net zo ijverig bent in het verbeteren van die fouten als in het maken ervan, zul je snel genoeg op weg zijn naar vloeiendheid.
The Joy of Repetition
Zo rond de 6-12 maanden wordt kiekeboe spelen met je dochter nooit oud. Ze is altijd oprecht verbaasd als je jezelf laat zien. En ze lacht zich de hele dag rot – en dat allemaal om een heel simpel spelletje.
En weet je nog, rond een jaar of 1-2, dat baby’s maar niet genoeg konden krijgen van die meezing-rijmpjes? Ze wilden dat je steeds op de “replay” knop drukte terwijl ze naar hun favoriete tekenfilm musical op YouTube keken. Je vroeg je af wanneer ze er genoeg van zouden krijgen.
Maar zie, elke keer was als de eerste keer. Ze werden er niet ziek van. Sterker nog, het werd steeds spannender voor ze. Herhaling. Het is een vitaal element van leren. Als er één reden is waarom baby’s zo snel leren, dan is het omdat ze dingen steeds opnieuw leren – op het punt van opnieuw leren.
Volwassenen hebben nooit het geduld om een taalles opnieuw te leren, om dezelfde les steeds opnieuw te herhalen zonder zich stierlijk te vervelen. Volwassenen interpreteren dit snel als “vastzitten”. Dit gebrek aan voorwaartse beweging wordt onmiddellijk gevolgd door de gedachte dat er tijd wordt verspild. Zij denken dat zij snel naar de volgende les moeten gaan.
We herhalen een woord 3x en verwachten dat het ons levenslang bijblijft – in de overtuiging dat het nu in ons langetermijngeheugen wordt opgeslagen. Nogal onrealistisch, nietwaar?
In het prenatale experiment waarbij verzonnen woorden werden voorgespeeld aan baby’s die nog in de baarmoeder zaten, werd elk woord minstens 50 keer door de baby gehoord. (Is het dan echt een wonder dat de baby, toen hij werd getest, de woorden herkende?)
Herhaling is van vitaal belang om te leren. In feite, veel apps nemen het concept verder en introduceert het idee van Spaced Repetition. Om meer te weten te komen over deze hyper-effectieve leermethode, klik hier.
Niettegenstaande je een genie bent met een eidetisch geheugen, zal herhaling een van je belangrijkste bondgenoten zijn in de zoektocht naar beheersing van een vreemde taal.
Herhaling kan de vorm aannemen van het opnieuw afspelen van video’s, het herlezen van woorden, het herschrijven van woordenschat, het opnieuw beluisteren van podcasts en het opnieuw doen van spelletjes en oefeningen.
Blijf herhalen totdat het een gewoonte wordt. Want dat is wat een taal uiteindelijk is.
4. Het belang van Immersion
Immersion kan je hersenen daadwerkelijk pushen om informatie te verwerken op dezelfde manier als moedertaalsprekers dat doen.
En is er iets meeslependers dan een baby die wordt geboren en de wereld ervaart door observatie?
Denk eens aan wat de baby ervaart. Ze is als een Engelsman die plotseling midden in China wordt gedropt zonder toegang tot internet.
Alles is nieuw.
Dus gebruik je je aangeboren vaardigheden om generalisaties te maken, context te lezen, naar moedertaalsprekers te luisteren en na te doen hoe zij spreken.
Alles staat op het spel. Je moet snel leren communiceren, anders krijg je niet te eten, zelfs niet als je in een Chinees restaurant zit. Het is een totaal meeslepende ervaring waar je niet alleen een taal leert voor de kick of voor je cv. Je doet het om te overleven. (Dat zorgt voor het “motivatie” deel van het leren.)
Er is niets nep aan een kind dat een taal leert. Het is een totaal meeslepende en authentieke ervaring – al hun vroege taallessen worden geleerd in een zinvolle sociale context. Ik moet nog een baby ontmoeten die zijn eerste taal heeft geleerd door zich in te schrijven voor een klas.
Voor de volwassen taalleerder kan onderdompeling op afstand worden ervaren. Een manier om onderdompeling te bereiken is door te worden blootgesteld aan zo veel mogelijk video’s voor het leren van talen.
FluentU is, veruit, de beste bron van video’s voor het leren van talen op het internet.
Je krijgt de kans om authentieke video-inhoud te bekijken die moedertaalsprekers daadwerkelijk regelmatig bekijken, zoals trailers voor “The Hunger Games”, vintage Volkswagen-commercials, hot muziekvideo’s, grappige YouTube-clips en nog veel meer.
FluentU kan verschillende leerervaringen en contexten tot leven laten komen, zodat je niet naar een land hoeft te vliegen dat duizenden kilometers verderop ligt, alleen maar om de onderdompeling te krijgen die nodig is om een taal te leren. Het gaat ook niet alleen om luisteren en kijken, de leermodus van FluentU helpt je om nieuwe taallessen in de praktijk te brengen met geweldige hulpmiddelen zoals multimedia flashcards, interactieve ondertitels en lopende woordenlijsten.
Zo, daar ga je!
Wie wist dat een klein meisje ons zoveel kon leren over het leren van een vreemde taal?
Nu is het officieel tijd om deze lessen in de praktijk te brengen: (1) Luister, (2) wees niet bang om fouten te maken, (3) herhaal alles en (4) verdiep je in je doeltaal.
Of het nu Frans, Spaans, Japans, Koreaans of Russisch is, als je het pad volgt dat de baby’s voor je hebben uitgestippeld, spreek je die doeltaal binnen de kortste keren als de inboorlingen!
Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die je overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)
Als u dit bericht goed vond, zegt iets me dat u FluentU geweldig zult vinden, de beste manier om talen te leren met echte video’s.
Schrijf u gratis in!