blanke mensen in de jaren 1700 zeggen de gekste dingen.
James Joyce & Nora Barnacle
Terwijl we het toch over spijsvertering hebben, James Joyce schreef uitvoerig over zijn obsessie met de scheten van zijn vrouw in deze brief uit 1909:
“My sweet little whorish Nora… Je had een kont vol scheten die nacht, schat … grote dikke kerels, lange winderige, snelle kleine vrolijke scheten en een heleboel kleine ondeugende scheetjes eindigend in een lange guts uit je gat … Ik denk dat ik Nora’s scheet overal zou herkennen. Ik denk dat ik die van haar eruit zou kunnen pikken in een kamer vol met scheten latende vrouwen. Het is een nogal meisjesachtig geluid, niet zoals de natte winderige scheet die dikke vrouwen hebben, denk ik. Het is plotseling, droog en vies, zoals een brutaal meisje ’s nachts in een slaapzaal voor de lol zou laten. Ik hoop dat Nora haar scheten in mijn gezicht laat, zodat ik ook hun geur ken. Welterusten, mijn kleine scheten latende Nora, mijn vieze kleine f*ckbird! “
Ik weet het. Dat was veel om te verwerken. En dat is nog maar de helft. De NSFW versie is nog gekker. Lees als je durft.
Herman Melville & Nathaniel Hawthorne
Nu over iets dat gelukkig niets te maken heeft met de darmwerking. Hoewel deze theorie betwistbaar is, geloven sommige historici dat Herman Melville (Moby-Dick) een niet-platonisch iets had voor Nathaniel Hawthorne (The Scarlet Letter). Gelooft u het niet? Lees zelf maar:
“Jouw hart klopt in mijn ribben en het mijne in het jouwe… Waar kom jij vandaan, Hawthorne? Met welk recht drink je uit mijn levenskruik? En als ik het op mijn lippen zet, zijn ze van jou en niet van mij.”
In de woorden van Paris Hilton: that’s hot.
Zo ook Melville. Kijk eens naar die foto van hem. Wie wist dat?
Hier is er nog een voor de goede maat.
Yowza.
But I digress…
In een brief aan een derde vervolgde Melville (naar verluidt) verpletterend: “Hawthorne heeft kiemkrachtige zaadjes in mijn ziel laten vallen. Hij breidt zich uit en verdiept zich, hoe meer ik hem beschouw; en verder en verder, schieten zijn sterke New England wortels in de hete grond van mijn Zuidelijke ziel.”
Ik herhaal: HIJ SCHIET ZIJN WORTELS IN DE HEETE GROND VAN ZIJN ZIEL!
Mijn leraar Engels op de middelbare school zal blij zijn te weten dat ik eindelijk overweeg Moby-Dick te lezen.
Frida Kahlo & Diego Rivera
In deze liefdesbrief aan Diego Rivera vindt Frida Kahlo een manier om oksels romantisch te maken, en doet ze ook genoeg om mij ervan te overtuigen dat hun sex-tape verlicht zou zijn geweest:
“Niets is te vergelijken met je handen, niets is te vergelijken met het groen-goud van je ogen. Mijn lichaam is gevuld met jou voor dagen en dagen. Jij bent de spiegel van de nacht. De hevige flits van de bliksem. De vochtigheid van de aarde. De holte van je oksels is mijn schuilplaats. Mijn vingers raken jouw bloed aan. Al mijn vreugde is het leven te voelen ontspringen uit jouw bloemenfontein die de mijne bewaart om alle paden van mijn zenuwen te vullen die de jouwe zijn.”
Ondertussen zijn sommigen van ons hier aan het afrekenen voor een “U up?” tekst om twee uur ’s nachts.
Vita Sackville-West & Virginia Woolf
Tijdens een hete en heftige buitenechtelijke affaire stuurde Vita Sackville-West (geen familie van de Kardashian-Wests) Virginia Woolf een brief om te vertellen hoe verrukt ze was:
“Ik ben gereduceerd tot een ding dat Virginia wil… Ik mis je gewoon, op een heel eenvoudige wanhopige menselijke manier… Dus deze brief is eigenlijk alleen maar een gil van pijn. Het is ongelooflijk hoe essentieel je voor me bent geworden. Ik veronderstel dat je gewend bent dat mensen deze dingen zeggen. Verdomme, verwend schepsel, ik zal niet zorgen dat je nog meer van me houdt door mezelf zo weg te geven. Maar oh mijn lieve, ik kan niet slim en afstandelijk tegen je doen: Daarvoor hou ik te veel van je… Je hebt geen idee hoe afstandelijk ik kan zijn tegen mensen waar ik niet van hou. Ik heb het tot een kunst verheven. Maar jij hebt mijn verdediging doorbroken. En ik neem het je niet echt kwalijk.”
Hoe antwoord je op zo’n krachtige brief? Nou, als je Virginia Woolf bent, door het schrijven van PG-13 erotische fictie met boswezens!
“Ik heb je gemist. Ik mis je nog steeds. Ik zal je missen. En als je het niet gelooft, je bent een uil met lange oren, en… Open de bovenste knoop van je trui en je zult zien dat er een levendige eekhoorn in nestelt, met de meest nieuwsgierige gewoonten, maar toch een lief beestje.”
John Keats & Fanny Brawne
John Keats werd letterlijk verliefd op het buurmeisje, zijn buurvrouw Fanny Brawne. Ze trouwden nooit omdat hij te arm was (bovendien stierf hij op 25-jarige leeftijd), maar dat weerhield hem er niet van haar brieven als deze te sturen:
‘Mijn liefde heeft me egoïstisch gemaakt. Ik kan niet bestaan zonder jou – ik vergeet alles behalve jou weer te zien – mijn leven lijkt daar te stoppen – ik zie niet verder. Je hebt me geabsorbeerd… Ik zou een martelaar worden voor mijn religie – Liefde is mijn religie – Ik zou daarvoor kunnen sterven – Ik zou voor jou kunnen sterven…’
Wie wist dat John Keats de Prins was van de vroege jaren 1800?! Je vraagt je af naar welk vreemd symbool hij later in zijn leven zou zijn overgestapt. Misschien de omtrek van een Griekse urn?
Richard Burton & Elizabeth Taylor
Richard Burton en Elizabeth Taylor scheidden in 1974, maar dat stopte de liefde niet, zoals blijkt uit deze brief van hem aan haar:
“…Het enige waar ik om geef-eerlijk voor God-is dat je gelukkig bent en het maakt me niet veel uit met wie je het geluk zult vinden. Ik bedoel, als hij maar een aardige vent is en je aardig en aardig behandelt. Als hij dat niet doet, kom ik naar hem toe met hamer en klinkers. Gods oog mag dan op de mus gericht zijn, maar mijn oog zal altijd op jou gericht zijn. Vergeet nooit je vreemde deugden. Vergeet nooit dat onder dat vernisje van rauwe taal een opmerkelijke en puriteinse Lady schuilgaat… Probeer goed voor jezelf te zorgen. Veel liefs.”
Er is iets aan Burton die dreigt iemand te verminken met een hamer en klinkers dat vreemd ontroerend is. Als zijn brief je deed hopen dat ze weer bij elkaar zouden komen, heb ik goed nieuws voor je. Het is gelukt! Ik heb ook slecht nieuws voor je. Hun tweede huwelijk duurde maar een jaar.
Zelda & F. Scott Fitzgerald
Liefdesbrieven gaan meestal over positieve gevoelens, maar Zelda Fitzgerald was niet zo’n gewoon mens. Dit briefje aan F. Scott bevat net zoveel misantropie als al het andere:
“Hoe levenloos ik ben als jij er niet meer bent – ik kan die verdomde mensen niet eens haten – niemand heeft het recht om te leven behalve wij – en ze bevuilen onze wereld en ik kan ze niet haten omdat ik jou zo graag wil.”
Niets zegt “Ik hou van je” zoals “Ik hoop dat iedereen sterft.”
Dit stuk is geïnspireerd door een aflevering van The Cooler, KQED’s wekelijkse pop cultuur podcast. Luister er eens naar!