Zakażenia

Molluscum contagiosum

(Molluscum Contagiosum)

Mimo, że molluscum contagiosum jest często występującą wysypką u dzieci, jest wielu rodziców, którzy nigdy o niej nie słyszeli. Co najważniejsze, u większości dzieci mięczak zakaźny jest niewielkim problemem, który zagoi się sam, z czasem.

O mięczaku zakaźnym

Mięczak zakaźny jest infekcją wirusową, która powoduje łagodną wysypkę na skórze. Wysypka składa się z jednego lub więcej małych, brodawkowatych zgrubień lub narośli (zwanych mięczakami), które są zwykle różowe, białe lub w kolorze skóry. Guzki są zazwyczaj miękkie i gładkie w dotyku, a wiele z nich jest pępkowatych, tzn. centralna część guzka jest rozszczepiona.

Zakażenie to występuje najczęściej u dzieci w wieku od 1 do 12 roku życia, ale zdarza się również u:

• młodzież i dorośli
• niektórzy sportowcy, tacy jak zapaśnicy, pływacy i gimnastycy
• ludzie, których układ odpornościowy został osłabiony przez HIV, leczenie raka lub długotrwałe stosowanie leków sterydowych

Jak można było przewidzieć po nazwie, jest to choroba skóry, która jest zaraźliwa; To znaczy, że może rozprzestrzeniać się w całym organizmie osoby chorej i „ocierać się” o innych ludzi. Nie wiadomo, jak długo wysypka lub wirus mogą być zaraźliwe.

Przyczyny

Mięczak zakaźny jest wywoływany przez wirusa mięczaka zakaźnego (MCV), członka rodziny poxwirusów. Jest to wirus, który rozmnaża się w ciepłym, wilgotnym klimacie i na obszarach, gdzie ludzie żyją blisko siebie.

Infekcje wirusem mięczaka zakaźnego występują, gdy wirus dostaje się do organizmu przez mały otwór na powierzchni skóry. Wielu ludzi, którzy zetknęli się z wirusem, uodparnia się na niego, dzięki czemu nie będzie już u nich dochodziło do powstawania guzków, gdy się z nim zetkną. U osób, które nie są odporne, guzki pojawiają się zwykle 2 do 8 tygodni po zakażeniu.

Dzieci mogą zarazić się tą infekcją na kilka różnych sposobów. Łatwo się rozprzestrzenia, zazwyczaj poprzez bezpośredni kontakt skóra do skóry, ale dzieci mogą się nim zarazić również poprzez dotykanie przedmiotów, które miały kontakt z wirusem, takich jak zabawki, ubrania, ręczniki i pościel. Mogą również zarazić się od wody zakażonej wirusem.

Gdy dziecko zakontraktuje mięczaka zakaźnego, infekcja może rozprzestrzenić się na całe ciało dziecka, jeśli dziecko podrapie lub potrze guzki, a następnie dotknie innej części ciała.

Mięczak zakaźny może być również rozprzestrzeniany poprzez kontakty seksualne.

Znaki i objawy

Jako zakażenie skóry, jedynym widocznym objawem mięczaka zakaźnego jest obecność małych, okrągłych, różowych lub białych grudek na powierzchni skóry. Guzki te są centralnie wypełnione białym, woskowym ropą zawierającą wirusa i mogą być błyszczące i perłowe w appearance.

Guzki zaczynają się jako małe krostki, o wielkości główki szpilki, a następnie rosną przez kilka tygodni, rozwijając się w większe guzki, które mogą osiągnąć wielkość dużego grochu lub wielkości gumki dołączone do końca niektórych ołówków. Często małe wgłębienie (lub wgłębienie) tworzy się na szczycie guzka, stąd mięczaki mówi się, że są „pępkowe”.

Mięczaki mogą występować pojedynczo, jako pojedyncze wypukłości, lub w grupach, klastrach lub rzędach. Mogą one wystąpić prawie wszędzie na skórze, ale u dzieci zwykle pojawiają się na klatce piersiowej, brzuchu, ramionach (w tym pachy), nogach, pachwinach, okolicy narządów płciowych i twarzy.

W młodzieży i seksualnie aktywnych dorosłych, nierówności są zwykle zlokalizowane w okolicy narządów płciowych lub na wewnętrznej stronie ud. Rzadko, mięczaki rozwijają się wokół oczu lub ust.

Większość ludzi rozwija między 1 a 20 mięczaków. Zazwyczaj nie są bolesne, ale mogą stać się swędzące, czerwone, obrzęknięte, bolesne i zakażone, zwłaszcza jeśli osoba dotknięta chorobą je podrapie.

Diagnoza

Pediatra może rozpoznać molluscum contagiosum patrząc na wysypkę. On lub ona może skierować pacjenta do dermatologa, lekarza specjalizującego się w chorobach skóry.

Rzadko pediatra lub dermatolog usunie próbkę guza (poprzez biopsję lub zeskrobanie zakażonego obszaru skóry), aby obejrzeć komórki pod mikroskopem i potwierdzić, że jest to mięczak zakaźny.

Leczenie

W wielu przypadkach pediatrzy pozwalają mięczakowi zakaźnemu leczyć się samemu bez leczenia. Każdy mięczak zazwyczaj znika po około 2 do 3 miesiącach. Jednak nowe guzki zwykle rosną w miarę zanikania tych początkowych, co oznacza, że całkowite zniknięcie mięczaka zakaźnego zajmuje zwykle od 6 do 18 miesięcy (cały proces może trwać nawet do 4 lat).

Doktorzy czasami używają zabiegów, aby usunąć guzki lub pomóc im zniknąć szybciej, takich jak:

• usunięcie ośrodka zakaźnego przez ściśnięcie guzka skalpelem lub pęsetą
• usunięcie guzków przez ich zamrożenie (krioterapia) lub odcięcie ostrym narzędziem (skrobanie)
• zastosowanie środka chemicznego lub kremu, takiego jak kwas salicylowy, tretinoina, kantarydyna, nadtlenek benzoilu lub inne leki na brodawki
• stosowanie leku zwanego cymetydyną doustnie

Aczkolwiek te zabiegi czasami pomagają chorobie szybciej ustąpić, większość pediatrów nie stosuje ich, ponieważ oprócz tego, że są bolesne, mogą powodować oparzenia, plamy lub pozostawiać pęcherze i blizny na skórze. To, czy lekarz lub pediatra zdecyduje się na leczenie molluscum contagiosum, zależy od jego lokalizacji i ilości zmian. Niektórzy pacjenci szukają leczenia, jeśli wysypka jest wstydliwa lub jeśli powoduje inne problemy, takie jak swędzenie lub inny dyskomfort.

Leczenie działa najlepiej, gdy rozpoczyna się wcześnie, to znaczy, gdy tylko niewielka liczba guzków rozwinęła się. Lekarz pediatra Twojego dziecka wyjaśni Ci zalety i wady leczenia i pomoże Ci zdecydować, czy jest ono konieczne. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem przed wypróbowaniem jakichkolwiek domowych sposobów, takich jak próby usunięcia guzków bez pomocy medycznej.

Powikłania

Molluscum contagiosum zazwyczaj nie powoduje długotrwałych problemów, a guzki zazwyczaj nie pozostawiają śladów. Jednak leczenie mięczaka zakaźnego może pozostawić blizny na skórze, a u niektórych osób rozwijają się wtórne zakażenia, które wymagają leczenia antybiotykami.

Osoby z osłabionym układem odpornościowym mogą czasami rozwijać cięższą postać mięczaka zakaźnego. Zwykle mają większą liczbę zmian, szczególnie na twarzy. Mięczaki powiększają się, wyglądają inaczej i często są trudniejsze do leczenia. W takich przypadkach pediatra może przepisać leki w celu wzmocnienia układu odpornościowego.

Zapobieganie rozprzestrzenianiu się mięczaka zakaźnego

Ponieważ mięczak zakaźny jest wysoce zakaźny i może rozprzestrzeniać się na inne części ciała, osoba zakażona powinna podjąć następujące środki ostrożności:

• Nie dotykać, nie drapać ani nie trzeć zmian.
• Często myć ręce wodą z mydłem.
• Utrzymywać w czystości miejsca, w których pojawiły się mięczaki.
• Starać się przykryć wszystkie zmiany ubraniem lub szczelnym bandażem, szczególnie przed udziałem w zajęciach, w których sprzęt jest używany wspólnie lub w których może dojść do kontaktu skóra-skóra, takich jak pływanie i zapasy.
• Należy zmieniać wszystkie opatrunki codziennie lub po ich zabrudzeniu.
• Nie golić miejsc ze zmianami chorobowymi.
• Nawilżać skórę, jeśli jest sucha.

Dopóki dziecko z molluscum contagiosum przestrzega powyższych środków ostrożności, aż do zniknięcia mięczaka, może nadal uczęszczać do przedszkola lub szkoły, uprawiać sporty i bawić się z innymi dziećmi.

Osoba, która wcześniej zachorowała na molluscum contagiosum może zarazić się ponownie, jeśli wejdzie w kontakt z osobą zakażoną. Jest to bardzo rzadkie, ale może się zdarzyć.

Aby uniknąć zakażenia, dzieci powinny stosować się do następujących wskazówek:

• Należy często myć ręce wodą z mydłem.
• Nie należy dzielić się ręcznikami, ubraniami ani innymi przedmiotami osobistymi.
• Nie należy dzielić się pływakami, deskami wodnymi ani innymi przedmiotami lub zabawkami używanymi w basenach.
• Nie należy dotykać ani drapać zgrubień lub pęcherzy na własnej skórze lub skórze innych osób.

Reviewed by: Patrice Hyde, MD
Review Date: April 2013