Najnowsza chmura Ziemi jest przerażająca

W 2014 r. rozmawiałem z Gavinem Pretor-Pinneyem, założycielem The Cloud Appreciation Society, o jego quixotycznej misji: zdobyciu uznania dla nowej kategorii chmur zwanej „undulatus asperatus”. Przez lata ludzie z całego świata wysyłali mu zdjęcia niezwykłych formacji, próbując dowiedzieć się, czym one są. Ale nie miały one oficjalnej nazwy.

Wczoraj, w Światowy Dzień Meteorologii – dziewięć lat po tym, jak klasyfikacja została po raz pierwszy przedstawiona – Światowa Organizacja Meteorologiczna w końcu uznała chmury Pretora-Pinneya w zaktualizowanej wersji Międzynarodowego Atlasu Chmur, choć nazwa została zmieniona na „asperitas”. Są one pierwszym nowym dodatkiem do Atlasu od ponad pół wieku.

Pretor-Pinney opisał formacje jako „zlokalizowane fale w podstawie chmur, gładkie lub pokryte mniejszymi rysami, czasami schodzące w ostre punkty, jakby oglądając z dołu chropowatą powierzchnię morza. Różne poziomy oświetlenia i grubości chmur mogą prowadzić do dramatycznych efektów wizualnych.” Chmury Asperitas mają tendencję do bycia nisko położonymi i są powodowane przez fronty pogodowe, które tworzą falujące fale w atmosferze.

W terminologii laika chmury wyglądają wręcz apokaliptycznie – są to chmury, które spodziewałbyś się zobaczyć w Dniu Sądu, lub w okresie poprzedzającym inwazję obcych. Jedno spojrzenie na te chmury i wiesz, że nadchodzi coś bardzo złego.

Chociaż chmury są ponure, miło jest zobaczyć, jak projekt crowdsourcowy zyskuje uznanie społeczności naukowej. I nieczęsto mamy okazję zobaczyć coś tak pięknego zrodzonego z powietrza.

Lokalizacja.