Jak umarł apostoł Jan? Co może nam powiedzieć Biblia i historia?
Apostoł Jan
Apostoł Jan jest autorem mojej ulubionej ewangelii, a jest nią Ewangelia św. Jest on jednym z apostołów, o którym krążyły plotki, że nigdy nie umrze, ale to jest sprzeczne z nauczaniem biblijnym, ponieważ wszyscy mają umrzeć, a potem przychodzi sąd (Hbr 9,27). Apostoł Jan był autorem ewangelii z jego imieniem na nim, jak również 1, 2 i 3 Jana, a następnie, co może być jego ostatnia książka, Księga Apokalipsy, która jest naprawdę Objawienie Jezusa Chrystusa, a nie Jana (Ap 1:1-2). Był bratem Jakuba, jednego z dwunastu uczniów, których wybrał Jezus. Urodził się około 6 r. n.e. i żył na przełomie wieków (100 r. n.e.). Jan nigdy nie odnosił się do siebie w pierwszej osobie, ale raczej zawsze był to „uczeń, którego Jezus miłował” (J 13:23; 21:7), myślę, że odzwierciedlając jego pokorę. Ojcowie Kościoła nazywali go „Umiłowanym Uczniem”, Janem Ewangelistą lub Janem z Patmos, w późniejszym okresie jego życia. Kiedyś określany jako jeden z „Synów Gromu”, teraz był „Umiłowanym Uczniem”, którego Jezus kochał.
Koniec Piotra przepowiedziany
Biblia nie mówi nam, jak umarł apostoł Jan. Jezus przepowiedział koniec Piotra mówiąc, że z czasem „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Gdy byłeś młody, sam się ubierałeś i chodziłeś, dokąd chciałeś, lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce, a inny cię ubierze i poniesie, dokąd nie chcesz iść.” (To powiedział, aby pokazać, przez jaką śmierć miał uwielbić Boga)” (Jan 21:18-19). Piotr wskazał na Jana, a następnie zapytał Jezusa „a co z tym człowiekiem?”. Jezus mu odpowiedział: „Jeśli moją wolą jest, aby pozostał, aż przyjdę, czymże jest to dla ciebie? Ty pójdź za Mną!” Rozeszła się więc wśród braci wieść, że ten uczeń nie ma umrzeć; Jezus jednak nie powiedział mu, że nie ma umrzeć, ale: „Jeśli jest moją wolą, aby pozostał aż przyjdę, cóż ci do tego” (J 21,21-23). Jezus nigdy nie powiedział, że Jan nigdy nie umrze, a jedynie „Jeśli jest moją wolą, aby pozostał aż przyjdę, czymże jest to dla ciebie”, dlatego powstała plotka, że Jan nie umrze aż do powrotu Chrystusa i jak większość plotek skończyła się fałszem.
Jak umarł Jan?
Jeśli chodzi o apostoła Jana, mamy tylko historyków kościelnych i świeckich, aby nas poinformować, ale istnieją mocne dowody, że można polegać na tych źródłach. Pod koniec życia Apostoła Jana, został on wysłany na wyspę Patmos jako część jego uwięzienia, ale najwyraźniej były tam kopalnie do pracy, więc Apostoł Jan mógł uciec się do pracy niewolniczej, aby odbyć część swojego wyroku za „podburzanie” i „zdradę” przeciwko Rzymowi za oddawanie czci innemu królowi, Królowi Jezusowi. Mógł w końcu zostać uwolniony, kiedy stał się zbyt stary, aby wykonywać jakąkolwiek inną pracę i dlatego tradycyjnie uważa się, że Jan dożył sędziwego wieku, umierając w Efezie gdzieś po roku AD 98 i zmarł śmiercią naturalną, z przyczyn naturalnych. Wczesny biskup z drugiego wieku Papias z Hierapolis twierdził, że Jan został zabity przez grupę żydowskich mężczyzn. Faktem jest, że jak powiedział Jezus, On „nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych, bo wszyscy żyją dla Niego” (Łk 20:38), więc nawet jeśli Jan nie żyje, nie odszedł… on po prostu zniknął z ziemi w tym czasie. Nie tyle ważne jest to, że umarł, czy jak umarł, ale to, że żyje dziś z Chrystusem (2 Kor 5,8), ale dlaczego umarł.
Pocieszanie Kościoła przez Jana
Apostoł Jan chciał, aby Kościół miał pełną pewność Bożego powołania, dlatego często pisał, że „możemy poznać, że w Nim jesteśmy: Kto mówi, że trwa w Nim, powinien postępować tak, jak On postępował” (1 J 2,6), „ponieważ znacie Tego, który jest od początku” (1 J 2,14), tak jak Jan znał Go jako jednego z „uczniów, których Jezus miłował” (J 13,23). Jan daje swój powód do pisania, mówiąc: „Piszę do ciebie, nie dlatego, że nie znasz prawdy, ale dlatego, że ją znasz, a ponieważ żadne kłamstwo nie jest z prawdy” (1 Jana 2:21). Nawet w swojej Ewangelii, Jan ujawnia „To jest uczeń, który daje świadectwo o tych rzeczach, który napisał te rzeczy, a wiemy, że jego świadectwo jest prawdziwe” (Jana 21:24).
Konkluzja
Znać Chrystusa jest ważniejsze niż powiedzieć, że znasz Chrystusa, bo w dniu Jego powrotu, On powie: „Nie każdy, kto mówi do mnie: 'Panie, Panie’, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie. W owym dniu wielu powie do mnie: 'Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w Twoim imieniu i nie wypędzaliśmy demonów w Twoim imieniu, i nie dokonywaliśmy wielu potężnych dzieł w Twoim imieniu'” (Mt 7,21-22), ale czy ważne było to, że oni znali Jezusa, czy to, czy On znał ich? On odpowiada: „A wtedy Ja im powiem: 'Nigdy was nie znałem, odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się bezprawia'” (Mt 7, 23). Nie powie: „Widziałem cię w szkółce niedzielnej” lub „Nie znałem cię dobrze”, lub nawet „Nie znałem cię tak dobrze, jakbym chciał”, ale „Nigdy cię nie znałem.”
Artykuł Jacka Wellmana
Jack Wellman jest pastorem kościoła Mulvane Brethren w Mulvane Kansas. Jack jest również starszym pisarzem w What Christians Want To Know, którego misją jest wyposażanie, zachęcanie i energetyzowanie chrześcijan oraz odpowiadanie na pytania dotyczące codziennej wędrówki wierzącego z Bogiem i Biblią. Możesz śledzić Jacka na Google Plus lub sprawdzić jego książkę „Teaching Children the Gospel” dostępną na Amazon.