Ælle

„	Ocal mnie, o Panie, od moich wrogów!	„
– Król Ælle, wszystkie jego anioły

Ælle (lub Aella) był złośliwym i mściwym saskim królem Northumbrii. Ostatecznie został zabity przez Björna, mszcząc śmierć Ragnara.

Biografia

Historia

Król Ælle z Northumbrii, według niektórych przekazów historycznych, był odpowiedzialny za śmierć bohatera wikingów Ragnara Lothbroka. Rozbity na wybrzeżu Northumbrii Ragnar został schwytany. Ælle kazała wrzucić go do dołu pełnego jadowitych węży. „Jakże chrząkałyby małe świnki”, powiedział podobno Ragnar, „gdyby wiedziały, jak cierpi stary dzik!”. Małe świnki”, jak Ragnar określił swoich synów, nie tylko chrząkały. Wiadomość o śmierci ojca zmobilizowała ich do działania.

Sezon 1

Nienawiść Ragnara do Elle zaczyna się już przy ich pierwszym spotkaniu. Ragnar dwukrotnie pokonuje jego ludzi i plądruje jego królestwo. Ælle zabija Wigeę, jednego ze swych poruczników, za to, że nie udało mu się stłumić najazdów Ragnara. Następnie Ragnar żąda 2000 funtów, by nie atakować królestwa Ælle i uwolnić swojego brata Aethelwulfa, który niedawno został pojmany. Ælle zastawia pułapkę, ale Ragnar i jego wojska odpierają atak. Ragnar w przypływie wściekłości zabija Aethelwulfa, brata Ælle, a król płaci okup, ale przysięga pomścić Ragnara i wypowiedzieć mu wojnę bez litości.

Sezon 2

Sprzymierza się z królem Ecbert i pokonuje armię Ragnara i króla Horika. Następnie niechętnie zgłasza się na ochotnika jako zakładnik w wymianie przeciwko Rollo, ranny i schwytany podczas bitwy.

Sezon 3

Jest obecny z królem Ecbertem, Ragnarem, Lagerthą, Rollo, Aethelwulfem (synem Ecberta) i Judytą, gdy Kwenthrith zatruwa Burgreda i zostaje królową Mercji.

Sezon 4

Zawsze sprzymierzeni z królem Ecbertem, dwaj królowie zawierają pakt: dzielą Mercję między siebie. Ale, po śmierci królowej Kwenthrith, Ecbert zdradza Ælle i staje się królem Mercji, Ælle przysięga pomścić zdradę Ecberta. Później, Ælle ma przyjemność zobaczyć Ragnara w klatce jako prezent dla niego, ponieważ Ragnar zabił jego brata. Nie okazuje litości, każe go bić i torturować, zanim wrzuci go do jamy z wężami. Po śmierci Ragnara, Judyta ostrzega króla Ælle, że nie ma pojęcia o zemście synów Ragnara i konsekwencje swoich działań, ale ona otrzymuje tylko z pogardy od ojca i kpiny z jej siostry. Arogancki, jego ojciec potwierdza jej, że są w pełni przygotowani do bitwy i odmawia żądania pomocy Ecberta. Później idzie walczyć z synami Ragnara i ich armią wraz ze swoim biskupem Unwanem i jego wojskiem. Następnie zauważa i hałaśliwie kpi z małej grupy armii wikingów, udając, że to cała ich armia, ale jego pewność siebie zaczyna się chwiać, gdy widzi, jak cała Wielka Armia Pogan zbiera się w przytłaczającej liczbie. Bjorn, Ivar, Sigurd, Hvitserk, Floki i ich siły szarżują na linię frontu Ælle’a, skutecznie niszcząc jego siły. Ælle została pojmana i wciągnięta za rydwan Ivara. Następnie został uwolniony i zmuszony do wskazania miejsca, w którym stracono Ragnara. Bjorn powtarza wtedy dokładnie te same słowa, które Ragnar wypowiedział, gdy Ælle go torturowała. W ataku tchórzostwa, Ælle żąda ile złota i srebra chcą oszczędzić jego życie, ale Ivar odpowiedział mu, stwierdzając, że jego ojciec, Ragnar, był wart więcej niż proste złota i srebra, skutecznie stwierdzając, że czas Ælle jest skończona. Ælle zostaje następnie stracony przez Bjorn z Blood Eagle, ku uciesze swoich braci, a jego zwłoki zostają powieszone w dole, gdzie Ragnar został stracony. Bjorn, jego bracia i Floki są zadowoleni, że pomścili swego ojca i przyjaciela.

Osoba i cechy

Król Ælle jest dominującym, twardym i wymagającym człowiekiem, który nie toleruje ani porażek, ani wymówek, wrzucając jednego ze swych generałów do studni z wężami po przegranej tylko niewielkiej bitwie. Jego otyła sylwetka i skłonność do powstrzymywania się od bezpośredniej walki podczas bitew sprawiły, że Wikingowie, jako ludzie szanujący siłę i odwagę, nie darzyli go szacunkiem. Wydaje się być radosnym pijakiem, a w stanie upojenia zachowuje się głośno i natrętnie, przytulając się do niewygodnego króla Ecberta w łaźni, gdy wykrzykuje pochwały na temat zwycięstwa nad Norsemenami. Politycznie nie jest tak przebiegły jak jego nowy sojusznik i nie uważa się za zobowiązanego do honorowania jakichkolwiek umów (przynajmniej nie z poganami), co widać, gdy oferuje wikingom złoto za odejście, ale używa pustych skrzyń jako sposobu na zwabienie ich w fałszywe poczucie bezpieczeństwa przed atakiem jego armii. Choć początkowo nie ufał Ecbertowi, Ælle był bardziej niż szczęśliwy, wydając swoją córkę Judytę za syna i dziedzica Ecberta, Aethelwulfa, a także zgadzając się na podział Mercji po objęciu tronu przez Kwenthritha.

Pomimo tych cech Ælle był niezwykle religijnym człowiekiem, który był potężny i szanowany w swoim królestwie. W przeciwieństwie do Ecberta, Ælle rzadko wykazywał prawdziwe poczucie zdrady, jeśli chodzi o sojuszników, i generalnie żył swoją rodziną. W przeciwieństwie do rodziny Wessex, Ælle miał poczucie dyplomacji i prawości, które często były zastępowane przez akty gniewu.

Cytaty

„	Przysięgam przed Bogiem wszechmogącym, wypowiadam wieczną wojnę człowiekowi północy Ragnarowi Lothbrokowi. Przysięgam na naszego pana Jezusa Chrystusa i błogosławioną dziewicę, pewnego dnia pomszczę się na nim i doprowadzę go do sprawiedliwości i śmierci, tak mi dopomóż Bóg.	„
– Król Ælle, A King’s Ransom

„	Wystąp, o Panie, przeciwko tym, którzy się ze mną spierają. Walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie! Wyciągnij włócznię i oszczep przeciwko moim prześladowcom. Powiedz mojej duszy: „Ja jestem twoim zbawieniem”.
– Król Ælle, A King’s Ransom

„	Ocal mnie, o Panie, od moich wrogów!	„
– Król Ælle, Wszyscy Jego Aniołowie

Trivia

• Ælle jest alternatywnie pisane jako Ælla.
• Islandzka saga, Opowieść o synach Ragnara i pisma Symeona z Durham (zm. w 1129 r.) są głównymi źródłami na temat króla Northumbrii Ælle.
• Podczas odcinka sezonu 1 A King’s Ransom Ælle mógł przebywać w swojej willi Ad Murum (łac.: na murze), która znajdowała się w anglosaskiej osadzie Monkchester (współczesne Newcastle upon Tyne), która znajdowała się w pobliżu miejsca, gdzie flota wikingów pod wodzą hrabiego Ragnara Lothbroka wkroczyła do Nothumbrii przez rzekę Tyne podczas jego trzeciej wyprawy do Anglii.
• Though przedstawiony w serialu jako król Northumbrii w 790’s-early 800’s, the real-life King Ælle był żywy w 860’s AD około sześćdziesiąt siedemdziesiąt siedem lat później i był królem przez co najmniej dwa lata. To za mało czasu, by scementować trwałe rządy dynastyczne przed inwazją Wielkiej Armii Pogan.
• Chociaż saga The Tale of Ragnar’s Sons wspomina o królu Ælle utrzymującym wężownię, byłoby wysoce nieprawdopodobne, by w anglosaskiej Anglii dostępna była pewna liczba tropikalnych węży. Vipera berus, lub Common European Adder, są jedynymi gatunkami węży w Wielkiej Brytanii, o których wiadomo, że są jadowite, chociaż są one temperamentalnie dość nieśmiałe i mało prawdopodobne, aby zaatakować, z wyjątkiem gdy cornered.
• Ivan Kaye współgwiazdą w filmie Hammer of the Gods z 2013 roku, gdzie portretuje wikinga watażkę Ivara the Boneless, samą osobę przypisywaną egzekucji króla Aella z Northumbrii.

Występy

.

.

Występy w sezonie pierwszym
Rites of Passage	Wrath of the Northmen	Dispossessed
Trial	Raid	Pogrzeb zmarłych
Królewski okup	Poświęcenie	Wszystko się zmienia

.

Występy w sezonie drugim
Wojna braci	Inwazja	Treachery	Eye For an Eye	Answers in Blood
Unforgiven	Blood Eagle	Boneless	The Choice	The Lord’s Prayer

.

Występy w sezonie trzecim
Mercenary	The Wanderer	Warrior’s Fate	Scarred	The Usurper
Born Again	Paris	To the Gates!	Breaking Point	The Dead

Występy w sezonie czwartym
A Good Treason	Kill Królową	Mercy	Yol	Promised
What Might Have Been	The Profit and the Loss	Portage	Death All 'Round	The Last Ship
The Outsider	The Vision	Two Journeys	In the Uncertain Hour Before the Morning	In the Uncertain Hour Before the Morning	All His Angels
Crossings	The Great Army	Revenge	On the Eve	The Reckoning

.