Zo maakt u prachtige portretten met flitser en hogesnelheidssynchronisatie

De scène: Buiten met volop zonlicht.

De apparatuur: Uw camera, lens en flitser.

Het probleem: je komt erachter dat je flitser alleen werkt bij 1/200s of minder, dus je moet op f/16 of f/22 staan om een goed belichte opname te krijgen. En bij f/16-f/22 is alles scherp, inclusief alle auto’s en andere afleidingen op de achtergrond. (Die stofvlekken die je steeds wilt schoonmaken, zijn ook perfect zichtbaar.)

Waarom kun je niet met een hogere sluitertijd fotograferen, zodat je een groter diafragma hebt?

Wel, het komt allemaal neer op de kwestie van synchronisatiesnelheid.

Meer specifiek, het gaat over het gebruik van flits en hoge snelheid synchronisatie.

Om de zon te overstemmen en onder de synchronisatiesnelheid van je camera te blijven, ben je in het algemeen gedwongen om een klein diafragma te gebruiken. Hier gebruik ik f/20 om te voorkomen dat het tegenlicht het haar overstemt en de lucht uitwaaiert:

Het resulterende diafragma betekent dat alles zo goed als scherp is, waardoor de achtergrond er rommelig uitziet.

(Deze opname dient slechts als voorbeeld; over het algemeen moet u een onoverzichtelijke achtergrond kiezen.)

Wat is synchronisatietijd?

Synchronisatietijd is de snelste sluitertijd waarbij de camera het hele beeld in één keer kan belichten.

Het is een beetje technisch, maar wanneer u een opname maakt onder de synchronisatiesnelheid, gaat het eerste sluitergordijn volledig open, waardoor de hele sensor aan het licht wordt blootgesteld. Aan het einde van de belichtingstijd beweegt het tweede sluitergordijn over het frame om de opname te voltooien.

(Over het algemeen varieert de synchronisatietijd tussen 1/125s en 1/250s; het hangt van uw camera af.)

Wanneer u boven de synchronisatietijd gaat, begint het tweede gordijn te bewegen voordat het eerste zijn reis heeft voltooid. Naarmate je sluitertijd korter en korter wordt, vernauwt de ruimte tussen de gordijnen zich tot een minuscuul spleetje. Desondanks ontvangen alle delen van de sensor licht en wordt een volledige belichting gemaakt. Op een heldere dag kun je met een prime lens gemakkelijk een opname maken met 1/8000s bij f/1.4 en een perfecte belichting hebben. Alle delen van het frame ontvangen nog steeds licht, omdat het omgevingslicht (zonder flits) continu is gedurende de belichting.

Dus waarom doet de synchronisatiesnelheid er eigenlijk toe?

Het probleem van de synchronisatiesnelheid

Het is wanneer je flits introduceert dat je problemen begint te krijgen.

U ziet, wanneer een flits wordt afgevuurd (wat meestal gebeurt wanneer het eerste gordijn wordt geopend), komt al het licht van de flitser in een zeer korte tijd (in de orde van milliseconden) naar buiten.

Wanneer je boven de synchronisatiesnelheid gaat, onthult de positie van de gordijnen niet het hele frame op het moment dat de flits afgaat. Dus het sluitergordijn blokkeert een deel van de flits en voorkomt dat het de sensor bereikt.

Al het omgevingslicht zal normaal belichten, maar de flitser wordt verborgen in een deel van het kader. Naarmate je sluitertijd sneller wordt, wordt steeds meer van de flitser geblokkeerd totdat deze niet meer zichtbaar is in de opname (d.w.z., je belichting is wat je zou krijgen als je de flitser helemaal niet zou gebruiken).

Hieronder zie je een serie foto’s die met een flitser zijn gemaakt met stappen van 1/3 stop. De eerste foto is bij 1/250s, de eigen synchronisatietijd van mijn Fujifilm X-T2 camera. De andere sluitertijden zijn, in volgorde van links naar rechts (en van boven naar beneden): 1/320s, 1/400s, 1/500s, 1/630s, 1/800s, 1/1000s, en 1/1250s. Merk op dat 1/320s mogelijk bruikbaar is als het onderwerp zich niet aan de rand van het kader bevindt.

Alles scherp

Normaal gesproken heb je, als je buiten bij daglicht flitst, uiteindelijk alles scherp in beeld.

Herken je de Sunny 16-regel nog? Als uw onderwerp zich overdag in direct zonlicht bevindt, kunt u uw diafragma instellen op f/16 en zal uw sluitertijd één hoger zijn dan uw ISO-waarde.

Dus als uw ISO is ingesteld op 100, zou uw sluitertijd 1/100s zijn (bij f/16). Als uw ISO 200 is, dan zou de sluitertijd 1/200s zijn.

Nou, om een donkerdere, rijkere lucht te krijgen terwijl je flits gebruikt, zou je echt op f/22 moeten staan. Omdat je niet sneller kunt dan 1/250s (denk eraan, het is de synchronisatietijd!), moet je het diafragma vergroten om de opname correct te belichten.

Zoals u uit de bovenstaande foto’s kunt zien, is dit een enorm probleem. Fotograferen met een diafragma van f/22 geeft je niet het romige bokeh waar portretfotografen zo van houden, en het kan je onaangename, storende achtergronden opleveren.

Wat moet je dan doen?

De oplossing: high-speed sync

Er is een oplossing: high-speed sync, ook wel bekend als focal-plane sync.

Nee, het is niet perfect, maar het werkt wel. In plaats van de flitser aan het begin van de opname te laten afgaan, pulseert high-speed sync de flitser gedurende de hele belichting, in een poging het effect van continu licht na te bootsen.

Het ziet er goed uit, maar het gaat ten koste van stroom en warmte, omdat HSS de flitser heel hard laat werken. Na een paar opnamen kan de flitser zelfs uitschakelen om af te koelen.

Nou, om high-speed sync te laten werken, moet de camera een signaal naar de flitser zenden en moet de flitser high-speed sync ingebouwd hebben. Cactus Image maakt een trigger genaamd de V6 II, waarmee u elke HSS-flitser met elke camera kunt gebruiken.

Het uiterlijk van high-speed sync

U kunt high-speed sync gebruiken om over de sync-snelheidsbarrière heen te gaan, zodat instellingen als 1/4000s bij f/1.4 haalbaar zijn met flitslicht. Je krijgt volledige controle over het licht, maar met de grote diafragma’s die je gewoonlijk associeert met foto’s bij natuurlijk licht. Ja, graag!

Door groothoekfoto’s te maken met een kleine scherptediepte, kun je zelfs beelden maken die eruit zien als stills uit een film.

Instellingen voor high-speed sync

Laten we eens kijken naar een typische opstelling en instellingen voor een foto met high-speed sync. Deze specifieke opname werd ’s avonds gemaakt, toen het licht relatief laag was, maar ik wilde echt een kleine scherptediepte – en daarom was high-speed sync nodig.

Ik stelde mijn camera in op f/1.4 voor een superkleine scherptediepte. Om de wolken goed belicht te krijgen, moest ik de sluitertijd opvoeren tot 1/4000s. Om de flitser te laten werken, moest ik hem op hoge snelheid synchroniseren zetten. Met behulp van een Cactus V6 II trigger kon ik mijn Fujifilm X-T10 gemakkelijk met hogesnelheidsynchronisatie laten fotograferen.

Een ander voorbeeld van portretfotografie met hoge snelheidssynchronisatie:

Het alternatief

Merk op dat snelle synchrone opname niet de enige manier is om met een groot diafragma en flitser te fotograferen.

Zo kun je aan het begin of het eind van de dag met weinig licht op pad gaan; dan voegt het omgevingslicht niet veel toe aan de opname en kun je een mooie belichting krijgen met 1/200s. Plus, je kunt de lucht mooi kleuren en je hoeft niet te vechten tegen fel zonlicht.

Als je fotoshoots met klanten doet, moet je natuurlijk vaak werken met het schema van het onderwerp in plaats van met je eigen schema. Het kan dus zijn dat je ’s middags moet fotograferen om hen tegemoet te komen.

En dat leidt tot de volgende optie.

Het gebruik van een neutrale dichtheidsfilter

Als je landschapsfotografie maakt, ben je bekend met neutrale dichtheidsfilters (ND). Met dit filtertype kunt u de sluitertijd vertragen om mooi, zijdeachtig water te krijgen.

Neutraal betekent dat het geen kleur toevoegt, terwijl dichtheid verwijst naar het blokkeren van licht. U kunt ND-filters krijgen in een reeks van waarden van 1 stop tot 16 stops.

Voor portretten, neutral density filters kunt u het diafragma te verwijden in plaats van het verlagen van de sluitertijd. Dus een 4-stops ND-filter zou u van f/16 naar f/4 brengen.

Het nadeel is dat, naarmate je het licht blokkeert, het scherpstellen moeilijker kan worden.

Een ander potentieel probleem is dat niet alle ND-filters werkelijk neutraal zijn. Sommige hebben de neiging om een kleurzweem te hebben. (Ik heb een Firecrest 10-stops ND voor landschappen, die neutraal is, maar het oudere 4-stops filter dat ik bezit – ook van Firecrest – is een beetje roze.)

Flitser en high-speed sync: conclusie

Zoals u nu weet, kunt u ook bij felle zon buitenportretten maken – gewoon door te flitsen en high-speed sync te gebruiken.

Zorg er dus voor dat u een flitser aanschaft die HSS-mogelijkheden heeft.

En begin met oefenen!

Nu over naar jou: