Whiteoak Canyon – Cedar Run Trail Loop (Shenandoah National Park, VA)

De bijna 8-mile trail omhoog Whiteoak Canyon en omlaag Cedar Run is gemakkelijk een van de meest sprankelende luswandelingen in Virginia’s Shenandoah National Park en beschikt over een reeks uitstekende watervallen die misschien ongeëvenaard is in de staat. Afgezien van een saai verbindingspad tussen de twee waterscheidingen, biedt de wandeling in Shenandoah’s Central District een bijna eindeloze stroom van prachtige landschappen: wat Whiteoak Canyon biedt aan ontzagwekkende watervallen, evenaart Cedar Run met sereniteit en majestueuze watervallen. Wandelaars betalen echter voor het landschap, met een stijging van ongeveer 2.200 voet in hoogte, waardoor deze inspannende wandeling voor veel bezoekers een tocht van een hele dag wordt. De overweldigende natuurlijke schoonheid trekt ook de massa’s aan, dus begin vroeg om de drukte te vermijden.

De wandeling

Hoewel het mogelijk is om het circuit te beginnen bij Hawksbill Gap Trailhead op Skyline Drive, starten de meeste bezoekers van het Whiteoak Canyon gebied bij de Whiteoak Boundary Parking, verscholen in de schaduwrijke Berry Hollow ten oosten van de parkgrens. De dichtstbijzijnde stad is Syria, een bescheiden dorp met uitzicht op de Blue Ridge Mountains in het westen en op korte afstand langs Virginia Route 670 van de noord-zuid Highway 231. (Opmerking: Volg de borden naar Whiteoak Canyon. De volledige rit is verhard tot aan de trailhead. De populaire Old Rag wandeling begint een mijl verder op Weakley Hollow Road naar het noorden.)

Het pad begint aan het einde van de lagere parkeerplaats; hier is er een kleine ranger station waar u de Shenandoah toegangsprijs moet betalen (of toon uw National Park Pass). De trail kaart aan het begin beveelt twee kortere versies van de wandeling aan die de Cedar Run sectie uitsluiten; de volgende beschrijving, echter, behandelt de volledige lus, die “zeer inspannend” door de National Park Service wordt geschat.

Whiteoak Canyon (2.6 miles)

Begin door het brede, goed-betrapte pad te volgen aangezien het noordwesten richting de parkgrens gaat. Na 250 voet, gaat het pad over een stalen brug over Cedar Run en gaat Shenandoah National Park binnen; binnen een paar minuten, splitst het pad zich, en markeert het officiële begin van de lus. Neem de rechtse splitsing en volg de Whiteoak Canyon Trail in de richting van de hoogste watervallen van het gebied. Steek een klein beekje over op 2/10 mijl, ga dan verder over een andere stalen voetbrug over de Robinson River, de waterweg die verantwoordelijk is voor het uitsnijden van Whiteoak Canyon. Eenmaal aan de overkant buigt het pad af naar het noorden en begint aan een eerste klim, de eerste van vele op deze inspannende tocht.

Op 4/10 mijl komt het pad even op gelijke hoogte en daalt dan weer af tot op stroomniveau. De beek is hier al prachtig, het water kabbelt zachtjes terwijl het de berghelling afdaalt. Bij 7/10 mijl splitst het pad zich opnieuw, als de Whiteoak-Cedar Run Link Trail naar links afbuigt over de beek. Blijf rechts op de Whiteoak Canyon Trail, die al snel een switchback ingaat. Op ongeveer 9/10 mijl komt de wandelaar bij een verwarrende splitsing waar blauwe strepen lijken aan te geven dat het pad bergopwaarts gaat. In plaats daarvan daalt het echte pad af naar links, een ravijn doortrekkend.

De watervallen worden groter naarmate de wandelaars de tweede mijl ingaan, en een 8-10 voet hoge waterval aan de linkerkant op 1,25 mijl biedt een voorspel van wat komen gaat. Terwijl het gebrul van het tuimelende water luider wordt, krijgen wandelaars hun eerste glimp van de eerste waterval op ongeveer 1.3 mijl na het oversteken van een kleine zijrivier. Het pad leidt naar de basis van de 60-voet waterval, die zich in tweeën splitst als het in een kleine poel stort. Omdat deze waterval het gemakkelijkst te bereiken is, is het er vaak het drukst.

De drukte neemt echter af, wanneer het pad begint aan een zware klim naar rechts, met een switch-backing. Hoog boven een zijrivier naar het oosten, kunnen wandelaars een glimp opvangen van een andere waterval langs die stroom, indrukwekkend in zijn eigen recht. Op ongeveer 1.6 mijl, zullen wandelaars een zicht hebben op de tweede en derde watervallen – elk tussen 40-50 voet hoog – beneden in de vallei, maar op een goede afstand en gedeeltelijk aan het zicht onttrokken door bomen. (Opmerking: Het is mogelijk om deze watervallen te bereiken, maar het vereist een backtracking naar de top van waterval #1 en de beek stroomopwaarts te volgen). Net voorbij, nu boven de hoofdbeek, biedt een open plek een onbelemmerd uitzicht down-canyon naar het zuiden.

Het pad blijft klimmen als het de vierde waterval in Whiteoak Canyon nadert; deze valt 35 voet naar beneden, maar is moeilijk te zien behalve vanaf de top van de waterval, een korte afstand off-trail aan de linkerkant op ongeveer 1.9 miles.

Daarna gaat het pad rond een set van trapsgewijze cascades en dan switchbacks omhoog de heuvel naar de vijfde waterval op 2.1 mijl. Deze waterval valt over een klif van 15 meter, stort neer in een kleine poel en besproeit naderende wandelaars met mist.

Weg van de watervallen beklimt de Whiteoak Canyon Trail nog een reeks switchbacks en loopt langs de voet van een hoge, dikke muur. Na ongeveer 2,4 mijl is een deel van het pad verrassend geplaveid met stenen, het resultaat van eerder handwerk dat blijkbaar voor de rest van de route is achtergelaten.

Na 2,4 mijl bereikt de wandelaar een trail marker-maar dit is geen kruising; blijf rechts als het pad verder gaat, klimmend op een keurig gerangschikte stenen trap naar de clear a bluff. Boven op de heuvel wacht een uitzicht op de zesde en laatste waterval in Whiteoak Canyon: op 86 voet, de zesde waterval, of Upper Whiteoak Falls, is de hoogste waterval ontmoet op de wandeling en de tweede-hoogste in Shenandoah.

Na het uitstapje naar het uitzichtpunt buigt het pad af naar het oosten, dan naar het noorden, en leidt naar een kruising op 2.6 mijl met de Skyland-Big Meadows Horse Trail. Blijf links. Dan, als je de beek nadert, ruim boven Upper Whiteoak Falls, ga je naar links en verlaat je de Whiteoak Canyon Trail. Steek de beek over en blijf links op de brede Whiteoak Canyon Fire Road met twee sporen. (Opmerking: Als het waterpeil te hoog is, steek dan de beek over bij de loopbrug, die enkele tientallen meters stroomopwaarts te zien is.)

Whiteoak Canyon to Cedar Run (1.6 mijl)

De Whiteoak Canyon Fire Road is een relatief saaie en onopvallende verbinding tussen Whiteoak Canyon en Cedar Run. De weg klimt geleidelijk temidden van eiken, kastanjes, en esdoorns, af en toe biedend verduisterde meningen van Old Rag door de bomen aan de linkerkant. Na 3,7 mijl maakt de weg een scherpe bocht naar links en klimt naar een punt op opvallende afstand van Skyline Drive. Net voor Skyline Drive, neem links op een geel-blazed single-track op 4.2 mijl-dit is een sectie van de Skyland-Big Meadows Horse Trail.

Voor de volgende 6/10 mijl, zullen wandelaars westwaarts gaan naar de Hawksbill Gap Trailhead, met Hawksbill (4,049′)-de hoogste piek in Shenandoah-zichtbaar voor zich. Het pad blijft binnen gehoorsafstand van Skyline Drive aan de rechterkant, maakt kleine dips en klimmetjes maar blijft overwegend vlak alvorens de trailhead op 4,8 mijl te naderen. In plaats van rechtsaf te gaan naar de parkeerplaats, moet u bij de splitsing hard linksaf. Dit is het begin van de Cedar Run Trail.

Cedar Run (3.0 miles)

De watervallen van Whiteoak Canyon zijn groots en opzichtig, maar de kleinere watervallen van Cedar Run, genesteld in een smal ravijn, voelen subtieler en intiemer aan. Naarmate de Cedar Run Trail begint af te dalen, worden de wanden van de canyon duidelijker, en het eerste spoor van water wordt rond 5,2 mijl gespot. Wat begint als een beekje verandert al snel in een ruisende waterval. Een kleine waterval van 3 meter gaat vooraf aan een intrigerend gedeelte waar het pad de voet van een hoge muur aan de linkerkant omarmt.

De beek is schokkend vol rotsen, omgevallen bomen en andere obstakels, waardoor een mozaïek van watervallen ontstaat die zich tientallen keren splitsen en weer samenkomen. Bij de 6-mijl merk, een kleine zijrivier komt uit het westen. Steek de beek over op 6.2 mijl, klim dan een kort bergop gedeelte, omhels de zijkant van de breder wordende vallei. Bij 6.3 mijl, daalt het pad scherp en komt plotseling uit bij de basis van een 40-voet natuurlijke waterglijbaan, een populaire bestemming op een hete zomerdag.

Veel opvallender, echter, is de scène die enkele tientallen meters later wacht: Cedar Run Falls. Hier perst de beek zich door een smalle spleet en valt dan 30 meter naar beneden in een kleine canyon, een prachtig en fotogeniek schouwspel vormend. Het is de moeite waard hier even te stoppen om de natuurlijke schoonheid te bewonderen.

De watervallen achterlatend, stijgt het pad boven een kleine kloof en begint afstand te nemen van de beek. Op een punt waar de vallei zich aanzienlijk opent, stort een andere waterval zich over een klif – maar deze is moeilijk te zien door de bomen. Een tweede waterval – korter maar prachtig in tweeën gedeeld door een gekarteld rotsblok – komt minuten later in zicht.

Na een groot deel van dit traject boven de beek te hebben doorgebracht, daalt het pad af tot stroomniveau op 7,1 mijl en kruist Cedar Run voor de voorlaatste keer. Gedeeltelijk verborgen tussen twee rotsblokken, bewaakt een laatste waterval van 3 meter de mond van de canyon. Het terrein is aanzienlijk vlakker naarmate u de oorspronkelijke trailhead nadert.

Blijf rechts bij de splitsing op 7,25 mijl, waar de Cedar Run Trail kruist met de Whiteoak-Cedar Run Link Trail. Afgezien van een groot stuk steen dat zichtbaar is aan de overkant van de beek op 7.5 mijl, is de rest van de wandeling relatief ongevaarlijk. Op 7.7 mijl, de Cedar Run Trail versmelt met de Whiteoak Canyon Trail op de oorspronkelijke kruising, en rechtsaf brengt men over de eerste brug en terug naar het ranger station en de parkeerplaats.

Wandelaars moeten minstens 5-6 uur uittrekken voor dit 7.8 mijl lange circuit vanwege zowel de moeilijkheidsgraad als de natuurlijke aantrekkingskracht van de verschillende watervallen. Vermoeide benen zijn een waardige prijs om te betalen voor deze uitstekende wandeling, duidelijk een van de beste in Noord-Virginia en het Washington, DC-gebied.