Staafjes en kegeltjes zijn de fotoreceptoren die de ogen zicht verschaffen. Staafjes zorgen voor het zicht bij weinig licht of ’s nachts, ook wel scotopisch zicht genoemd, terwijl kegeltjes zorgen voor het zicht overdag of bij fel licht, ook wel fotopisch zicht genoemd.

Tweede, staafjes ondersteunen het kleurenzicht niet, maar kegeltjes zijn in staat tot kleurenzicht, met een hoge ruimtelijke scherpte – het niveau van het licht waar beide soorten werken, wordt mesopisch zicht genoemd.

De ogen zijn een van de primaire zintuigen van de mens en andere dieren. De rol van de ogen is om het voorwerp dat voor ons komt te visualiseren. Maar het belangrijkste werk wordt gedaan door de fotoreceptoren, die zich in het netvlies van een oog bevinden.

Er zijn ongeveer 125 miljoen fotoreceptoren aanwezig in het menselijk oog, en deze cellen werken door licht te absorberen en verder om te zetten in signalen, die de membraanpotentiaal triggeren en resulteren in visuele fototransductie of ondersteuning van het gezichtsvermogen in het licht.

Er zijn verschillende factoren zoals gevoeligheid, functie, deficiëntie ziekte, enz. om de staafjes en kegeltjes te onderscheiden, met dit artikel zullen wij ons op dergelijke punten concentreren en de korte beschrijving van hen.

Inhoud: Staafjes V Kegeltjes

  1. Vergelijkingstabel
  2. Definitie
  3. Key verschillen
  4. Gelijkenissen
  5. Conclusie

Vergelijkingstabel

Basis voor vergelijking Rods Cones
Betekenis Rods zijn een van de fotoreceptoren die in het oog worden aangetroffen, deze hebben staafachtige structuur en zorgt voor schemerzicht. Cones zijn ook fotoreceptoren die in het oog aanwezig zijn, ze zijn minder talrijk en hebben de vorm van een kegel.
Locatie Rods bevinden zich meestal rond de grens van het netvlies. Cones bevinden zich meestal in het centrum van het netvlies.
Aantal Rods bestaan uit ongeveer 120 miljoen fotoreceptoren van de in totaal 125 miljoen fotoreceptoren in het menselijk oog. Conen zijn 5 miljoen fotoreceptoren.
De vorm van het buitenste segment/Pigment Het buitenste segment is cilindrisch van Staven die rhodopsinepigment bevatten, opgebouwd uit Vitamine A. Het buitenste segment is kegelvormig van Kegels die iodopsinepigment bevatten.
Kleurwaarneming Rodscellen geven geen kleurwaarneming, en ze hebben geen differentiatie. Kegeltjes geven kleurwaarneming, en ze zijn van drie typen: groen, blauw, en rood.
Ziekte/Deficiëntie Tekort aan het pigment in de staafjes, bekend als rhodopsine, kan nachtblindheid veroorzaken. Tekort aan het pigment in de kegeltjes, bekend als jodopsine, kan kleurenblindheid veroorzaken.

Definitie van staafjes

Rode staafjes zijn in ruime mate aanwezig, in de periferie van het netvlies van een oog. Zoals de naam al zegt, zijn dit staafvormige fotoreceptoren die het gezichtsvermogen ondersteunen bij weinig licht of ’s nachts. Staafjes bevatten een pigment dat bekend staat als rhodopsine of visueel paars, het is een paarsachtig pigment, dat rijk is aan vitamine A. Dit pigment is verantwoordelijk voor het nachtzicht en daarom wordt van staafjes gezegd dat ze gevoelig zijn voor licht.

Het lichtniveau van de staafjes is “scotopisch”, dat wil zeggen het zien bij zwak of weinig licht, en dit type zicht wordt verricht door de staafjescellen, die gevoelig zijn voor de golflengte van ca. 498 nm en ongevoelig zijn voor golflengten hoger dan 640 nm. Dit effect staat bekend als het Purkinje-effect. Dit is de reden dat staafjes traag reageren op licht. Een tekort aan staafjes kan leiden tot nachtblindheid, reden waarom mensen wordt aangeraden vitamine A in te nemen.

Definitie van kegeltjes

Kegeltjes zijn de kegelvormige fotoreceptoren, die echter in mindere mate aanwezig zijn dan de staafjes en zich in het centrum van het netvlies bevinden. Kegeltjes zijn verantwoordelijk voor het zien overdag of bij helder licht. Maar het belangrijkste kenmerk van de kegeltjes is dat ze de verschillende kleuren beter onderscheiden. Dus op basis van kleurenvisie zijn er kegeltjes van drie types; rood, blauw en groen, kegeltjes zijn minder gevoelig voor licht.

Kegeltjes bevatten een pigment dat bekend staat als iodopsine, dat het violet gekleurde pigment is, ook wel bekend als violet visie. Het lichtniveau van de kegeltjes is “fotopisch”, dat wil zeggen het gezichtsvermogen van het oog bij fel licht. Deze toestand geeft de mens en andere dieren de kleurwaarneming en een hoge gezichtsscherpte.

De pigmenten van de kegeltjes zijn gevoelig voor de golflengte van ongeveer 420 nm, 534 nm, en 563 nm en de gevoeligheid kan toenemen om zicht te verschaffen over het zichtbare spectrum. De snelheid waarmee op licht wordt gereageerd, is hoger. Een tekort aan kegeltjes kan leiden tot kleurenblindheid bij de mens, die dan geen onderscheid kan maken tussen verschillende kleuren.

Belangrijke verschillen tussen staafjes en kegeltjes

Hieronder wordt een overzicht gegeven van de opmerkelijke verschillen tussen de twee typen fotoreceptoren, namelijk staafjes en kegeltjes:

  1. Staafjes en kegeltjes zijn de fotoreceptoren die in het oog worden gevonden, staafjes hebben staafachtige structuur en zorgen voor het zicht in de schemering, terwijl kegeltjes kegelvormig zijn, minder in aantal en zorgen voor het zicht overdag of bij fel licht.
  2. Rods zijn te vinden rond de grens van het netvlies, terwijl kegeltjes zich in het centrum van het netvlies bevinden.
  3. Van de 125 miljoen fotoreceptoren zijn er ongeveer 120 miljoen staafjes in het menselijk oog en 5 miljoen kegeltjes.
  4. Het buitenste segment is cilindrisch van staafjes die rhodopsine pigment bevatten, opgebouwd uit vitamine A, terwijl het buitenste segment kegeltjes is die iodopsine pigment bevatten.
  5. Kegeltjes zorgen voor kleurwaarneming, die van drie types is: rood, blauw en grijzen, terwijl staafjescellen geen kleurwaarneming geven, zij hebben geen differentiatie.
  6. Tekort aan rhodopsine in de staafjes kan nachtblindheid veroorzaken, terwijl gebrek aan iodopsine in de kegeltjes kleurenblindheid kan veroorzaken.
  7. Rode cellen geven zicht bij dof licht (duisternis of nacht), terwijl kegeltjes overdag of bij fel licht zicht geven.

Gelijkenissen

  • Rods en Kegels zijn de fotoreceptoren van een oog.
  • Beide absorberen licht (foton) op een verschillende golflengte.
  • Dit zijn aangepaste zenuwcellen.
  • Het proces van fototransductie is in beide cellen hetzelfde.

Conclusie

In deze inhoud hebben we kennis gemaakt met de twee belangrijkste onderdelen van een oog, waardoor we in staat zijn om te zien in helder en zwak licht en ook in staat om verschillende kleuren te onderscheiden. De twee fotoreceptorcellen onderscheiden zich duidelijk van elkaar en vertonen ook enkele overeenkomsten. Zij werken echter voor hetzelfde doel, namelijk het gezichtsvermogen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.