Collection of the U.S. House of Representatives Over dit object President James Garfield diende in het Huis onmiddellijk voorafgaand aan zijn verkiezing tot president.
Op deze datum werd afgevaardigde James Garfield uit Ohio het eerste (en nog steeds enige) zittende lid van het Huis dat tot president van de Verenigde Staten werd gekozen. Geboren in een gezin met bescheiden middelen, behaalde hij uiteindelijk in 1856 een A.B. graad aan het Williams College in Massachusetts. Tijdens de Burgeroorlog klom hij op tot generaal en in 1862 werd hij verkozen tot de eerste van negen termijnen in het Huis van Afgevaardigden. Bij de opening van het 38e Congres (1863-1865) legde hij zijn ambt neer. Garfield was een onvermoeibaar pleitbezorger van “hard geld” (goud- of zilverspecie); hij werd uiteindelijk voorzitter van de Commissie voor Kredieten en was de feitelijke leider van de GOP. In 1880, nadat hij door de wetgevende macht van Ohio in de Senaat was gekozen, nam Garfield deel aan de Republikeinse Nationale Conventie om minister van Financiën John Sherman uit Ohio voor te dragen als President boven James G. Blaine uit Maine en Ulysses S. Grant uit Ohio. Toen de conventie echter vastliep, verraste de delegatie uit Wisconsin iedereen toen zij 16 stemmen op Garfield uitbracht. Uiteindelijk werd hij op de 36e stemronde genomineerd als compromiskandidaat. Garfields aandacht voor monetaire kwesties in een periode van financiële instabiliteit, alsmede zijn boeiende levensverhaal, gaven hem een voordeel ten opzichte van de Democratische kandidaat, generaal Winfield Scott Hancock. Garfield won de niptste volksstemming uit de presidentiële geschiedenis – slechts 10.000 stemmen – maar hij veroverde het kiescollege in het Midwesten en het Noordoosten. “Vandaag staan we op een punt dat honderd jaar van nationaal leven overziet,” zei Garfield bij de opening van zijn inaugurele rede. “Voordat we verder marcheren, laten we op deze hoogte even pauzeren om ons geloof te versterken en onze hoop te vernieuwen. Garfields overwinning was van korte duur. In juli 1881, vier maanden na zijn inauguratie, werd hij neergeschoten in het Baltimore and Potomac treinstation en overleed in september aan zijn verwondingen.